Henk Roos (uit Capelle)
(1955 - 2024)

Boven: Henk Roos en Fifi waren er altijd bij
als hun paarden ergens koersten.

Eind 2024 overleed plotseling fokker-eigenaar Henk Roos uit Capelle a/d IJssel.
We hebben geen In Memoriam gevonden, maar anderhalf jaar eerder stond
er een leuk interview in de Breeders Special, dat we hieronder hebben benut
om Henk te gedenken.

Onderstaand (deel van een) artikel is met toestemming overgenomen
uit de Breeders Special 2023 van Draf&Rensport
Auteur: Geert Koops

Titel: "Een hobby mag geld kosten"

Henk Roos is een 'Duindigtman' in hart en nieren. Hij maakte daar als 4-jarig kereltje kennis met de sport en het liet hem nooit meer los. Sinds een jaar of tien is hij, naast eigenaar van koerspaarden, ook actief als fokker, de eerste producten zijn inmiddels met succes in de baan gekomen. Roos is een bevlogen ondernemer, die zijn ontspanning vindt tussen de paarden en die vol passie spreekt over zijn hobby.

"Er is altijd wat te doen. In deze branche staat het nooit stil", begint Henk Roos zijn verhaal. De man uit Capelle aan den IJssel zit inmiddels 45 jaar in de autobergingsbranche. Hij heeft een goed lopende onderneming en heeft twaalf medewerkers in dienst. "We hebben de beschikking over tien vrachtwagens om alle voorkomende werkzaamheden uit te voeren. Dat is het bergen van gestrande voertuigen als gevolg van pech of een ongeval, maar we zijn er ook bij inbeslagnames van voertuigen in geval van faillissementen. Verder verzorgen we onder andere de pechhulp voor de Achmea groep. Alles bij elkaar een drukke bezigheid waarbij geen dag hetzelfde is. Eigenlijk verbaas ik mij er wel eens over dat er zoveel goed gaat in Nederland, want qua verkeer is het in Nederland ontzettend druk. Dat merken we elke dag in ons werk. Daags na kerst hadden we een grote inbeslagnameklus. We moesten 44 vrachtauto's bergen. Dat was een hele organisatie. We begonnen om acht uur in de ochtend en waren 's nachts om half drie klaar. Als het dan allemaal gelukt is met je team, dan geeft dat wel een goed gevoel. Ik ben nog altijd met veel plezier aan het werk, maar het is wel slopend als je nog steeds voorop wil lopen." lacht hij.

Boven: Roos verdiende zijn geld met het bergen van auto's.
Het is altijd druk en geen dag is hetzelfde:

Drafsport als hobby
De spaarzame vrije tijd die Henk Roos heeft, wordt besteed aan de dravers. Van kinds af aan is hij al op Duindigt te vinden. "De drafsport is mij met de paplepel ingegoten. Ik zal een jaar of vier geweest zijn dat ik vanuit Capelle met m'n vader naar Duindigt ging. Mijn grootvader was goed bevriend met Jan Kruithof. Hij bezorgde vroeger met paard en wagen brood en gebruikte daarvoor uitgekoerste dravers die bij hem dus een tweede carrière kregen", vertelt Henk Roos, die niet verward moet worden met de Henk Roos van o.a. Park it Here, Fancy Dancer en Hinde Buitenzorg. "Mijn oom is de vader van die Henk Roos. We zijn dus neven. Ik ging als kind ook met oom Jasper naar de koers. Het waren de gloriejaren van de Nederlandse drafsport. In die tijd was Anton met Joop Ham een fenomeen. Die won koers op koers. Ik kan me nog herinneren dat ik als kleine jongen altijd probeerde om op het stalterrein te komen, maar de bewaking was toen heel erg streng. Het was een kat en muisspel. Toen ik dat opnieuw probeerde, zei Joop: "Kom maar met mij mee Henk" en hij loodste mij het stalterrein op. Mijn doel was bereikt, want je wilde er graag tussenlopen. Anton liep een keer in het Kampioenschap van Nederland. Joop liep met hem in de paddock, waar ook de renpaarden altijd rondlopen voor de koers. Hij wilde niet dat z'n kar vol zand kwam. Ik moest samen met hem de sulky achter Anton omhoog houden. Ik was de koning te rijk. Enkele momenten later won hij het Kampioenschap. Een prachtige ervaring. Wie nog meer indruk heeft gemaakt? Dat is zondermeer Une de Mai met Jean-René Gougeon. Een prachtige merrie die met gele bandages de baan op kwam. Daar viel je mond van open. Een geweldige merrie die ik de Grote Prijs der Lage Landen heb zien winnen. Het was een prachtige tijd waarin ik hele goede Franse paarden heb zien lopen op Duindigt. Une de Mai heeft destijds de meeste indruk op mij gemaakt", aldus Henk, die met veel plezier de herinneringen ophaalt. "Ik moest van m'n tante later oom Jasper ook een beetje in de gaten houden. Hij lustte graag een borreltje, maar we moesten natuurlijk ook nog terug naar Capelle. Hij speelde ook regelmatig en als hij iemand van een stal naar de kassa zag lopen, dan stuurde hij mij ook die kant op om te horen wat er werd gespeeld. Dan speelde hij dat paard ook gelijk en dat leverde vaak wat op. Maar goed, in de tijd van het Supertrio kon je natuurlijk ook veel winnen. Daar zette iedereen op in. De sport leefde op Duindigt. Als ik het dan nu bekijk, dan gaat het me wel aan m'n hart", zegt Roos, die ook een tijdje uit de sport is geweest. "Ik heb nog een tijd meegedaan aan motorraces waar ik per toeval inrolde. Dan deed je mee op de straatraces van Tolbert of Brunssum. Een bijzondere tijd met onder ander Cees van Dongen. Ik ging een aantal keren hard onderuit en toen realiseerde ik mij dat het toch niet mijn ding was. Mijn hele leven volgde ik al de drafsport en dankzij de "Draf&Rensport" bleef ik altijd op de hoogte. Vanwege het werk was er simpelweg onvoldoende tijd om naar de baan te gaan. Tot een jaar of tien terug, toen die mogelijkheid zich wel aandiende en ik weer naar Duindigt ging. Ik had altijd genoten van de sfeer op de baan. In de loop der jaren was er natuurlijk wel veel veranderd, maar het blijft wel een uniek locatie."

Boven: de grote Une de Mai in het voorwerk op Duindigt.
Zij heeft de meeste indruk op Henk Roos gemaakt.

De paarden
Roos vergeet de hernieuwde kennismaking met de sport nooit meer. "Ik zocht een plaatsje aan het hek, op één lijn met de finishpaal. Daar kwam ik toen in contact met Adriaan Uit de Bosch. Hij nodigde mij uit om eens langs te komen. We hebben veel gepraat over de sport en de fokkerij en ik heb ook veel geluisterd. We wilden naar een veiling gaan, maar thuis had ik op dat moment onvoldoende ruimte. In 2016 ben ik met Adriaan naar de Unitrot veiling gegaan in Drachten. Ik had een stuk of tien paarden aangestreept, waaronder Frederieke Norg TF en Infeite Well. En die hebben we toen kunnen kopen.

(ingekort stuk)
Ze werden in training gezet bij Hugo Langeweg maar verhuisden later naar Caroline Aalbers. Henk kocht ook de fokmerrie Dynamite Dikaria, die hem de goede Lopptowmiss bracht. Later bracht ze Noillusion die voor Henk's rekening tweede werd in de Merrie-Derby van 2023.
(einde ingekort stuk)

TCT
Henk Roos vindt TCT een prachtig initiatief: Goed gedoteerde koersen voor alle leeftijden en voor een relatief laag bedrag. Het zou mooi zijn als hij daar wat van mee kan pakken. "Mocht het niet zo zijn, dan beschouw ik het niet als verloren geld. Je betaalt mee om de pot te vullen. Dan kunnen ook andere deelnemers, oftewel de hele sport, ervan profiteren. Dat is ontzettend belangrijk." (Zijn Noillusion won later een leuke prijs in een TCT-koers: € 2.500 als 3e geplaatste in het TCT-Kampioenschap der 4-jarigen te Alkmaar.)

Inteelt
Dynamite Dikaria heeft vorig seizoen een veulen gekregen van Yarrah Boko. We wilden naar Maharajah, maar na drie pogingen was ze niet drachtig. Het moest met vers sperma en zo kwamen we bij Yarrah Boko uit. Er was wel even twijfel, omdat zowel Yarrah Boko als Dynamite Dikaria de Fransman Coktail Jet als vader hebben, maar met Precious Guru (2022) hebben we een prachtig hengstveulen gekregen. Dit jaar zal Dynamite Dikaria opnieuw worden gedekt door Muscle Mass. Waar ik op let bij het uitzoeken van de hengst? Nou, je moet er wel goed doordacht mee bezig zijn. Als je merrie van nature weinig speed heeft, dan zoek je een hengst uit met veel speed. Of als ze meer inhoud moeten hebben, dan let je daarop bij het uitzoeken van de hengst. De hengst is natuurlijk belangrijk, maar er zijn zoveel meer zaken die belangrijk zijn. De fokmerrie levert een topprestatie dus heeft zij ook goede voeding nodig. Al in de periode dat ze drachtig is, want er groeit een nieuw leven in haar. Dat kost veel energie. Ook na de geboorte heeft ze veel extra's nodig als het veulen bij haar zoogt. Als je dat als fokker goed in de gaten houdt zorg je automatisch voor een hele goede start.

Boven: De hier enkele maanden oude Precious Guru is 2x2 ingeteeld
op Coktail Jet. Hij is er niet minder mooi door.

Nog meer fokmerries
Verder fok ik nu ook met Galactic Queen. Die had ik eerst samen met Adriaan, maar zijn deel heb ik dit jaar overgenomen. Een prachtig gefokte merrie als dochter van Marco di Jesolo uit Blush LM. Zij is inmiddels moeder van Newgallan (2020) met Helpisontheway als vader, Onze Vryenesse (2021, Adriaan Uit de Bosch) is een dochter van Expo Bi en Pehlleh Platinum (2022) is een zoon van Raja Mirchi, die helaas na vier maanden is overleden."
Over de toekomst van zijn fokkerij heeft Henk Roos ook al nagedacht. Hij kocht Liberty Newport die eerst nog een koerscarriere zal krijgen bij Caroline Aalbers. "Een top gefokte TF-merrie van Brillantissime uit Gladys des Plans (Jag de Bellouet). Als zij 1/10e kan verdienen wat haar voorouders hebben verdiend, dan ben ik gered", zegt hij met een lach.

Samen genieten
De 67-jarige Henk Roos probeert zoveel mogelijk te genieten van zijn paarden. Samen met zijn vrouw Fifi bezoekt hij regelmatig Duindigt, Alkmaar en Wolvega om zijn paarden te zien. "Als de tijd het toelaat wil ik ze graag live in actie zien, dat geldt ook voor mijn vrouw, die erg enthousiast is. Soms dringt zij aan om toch naar de koers te gaan en als ik er dan ben geweest ben ik weer blij dat zij mij heeft weten te overtuigen. Dynamite Dikaria en Galactic Queen staan nu bij Paardenpraktijk Groenveld in Andijk (het bedrijf van de partner van Gert Jan de Vries). We zijn er pas nog geweest en ze staan er geweldig bij. Als de merries straks weer drachtig zijn dan gaan zij weer naar Richard Slijfer in Altena. Daar staat ook Precious Guru. Een prima adres bij een echte paardenman die serieus met zijn vak bezig is. We zitten wel op een lijn. Vanuit Capelle is het wel een aardig stuk rijden, maar dan combineren we het met een bezoek aan Wolvega. Eens in de vier weken wil ik wel bij mijn paarden kijken. Zo ben je er ook goed bij betrokken. Het is trouwens mooi om te zien hoe goed Caroline de paarden in vorm heeft gekregen. Waarom de keuze destijds op Caroline is gevallen? Nou, als ik op Duindigt naar de stallen liep, kwam ik vaak langs de vrachtwagen van Caroline. Daar heerste een bepaalde rust. Er stond altijd een paard op de wagen die relaxed naar buiten keek. Dat sprak mij erg aan en dat zie je ook terug op de stal. Daar wordt op een rustige manier gewerkt, waarbij het belang van de paarden voorop staat. Dat vind ik erg belangrijk. Af en toe ga ik wel eens mee het strand op voor een training. Met je eigen paard over het strand rijden, dat is ongelofelijk mooi. Echt met geen pen te beschrijven hoe ik daarvan kan genieten. Dan ben je helemaal ontspannen en is ineens niets meer belangrijk. Je hebt je eigen dieren weer gezien. Ik zat verleden jaar in het weiland met een merrie en veulen. Komt dat veulen bij me liggen en legt z'n hoofd op mijn schoot. Dat is prachtig, tegen deze tijdsbesteding kan geen vakantie tegenop."

Advies
Henk Roos heeft inmiddels een mooi aantal paarden in bezit. "Afscheid nemen vind ik lastig. Als de koerscarriere voorbij is, wil ik er zeker van zijn dat ze een goede oude dag krijgen. Even iets anders, ik spring misschien van de hak op de tak, maar het is voor ons als deelnemers wel prettig als iedereen z'n gezond verstand gebruikt. Dat geruzie en gesteggel op Duindigt, daar wordt toch niemand beter van? Sla de handen ineen en ga met elkaar samenwerken aan een goede toekomst. Dat zou ik als liefhebber van Duindigt wel heel erg prettig vinden. Ook de situatie omtrent het zweepgebruik baart me zorgen. Het dierenwelzijn is belangrijk, maar we moeten ervoor waken dat de dierenactivisten het voor het zeggen krijgen. Die kunnen de hele bedrijfstak lam leggen. Ook voor de deelnemers is de overgang wennen. Als ik enkele weken geleden zie wat voor boete Finn Verkaik krijgt, dan heb ik wel met die jongen te doen. Er zijn regels, maar met een boete van 200 euro is het wel heel zwaar bestraft. Ga met elkaar hei gesprek aan en geef een waarschuwing. Die overgangsperiode was in mijn optiek wel aan de krappe kant", vindt de liefhebber die afgelopen winterseizoen een aantal mooie resultaten heeft geboekt. "Frederique Norg en Lopptowmiss hebben het goed gedaan. Eerstgenoemde was even aan rust toe en zal dat ook krijgen en Lopptowmiss doet het momenteel lekker, maar krijgt ook op tijd haar pauze als het nodig is. Ze komen er doorgaans toch weer sterker uit. Als ze winnen, dan vallen de rekeningen uiteindelijk ook weer mee. lacht hij. "Maar wat ik zeg, van deze hobby geniet ik enorm. Dat mag dan ook wat kosten."
(einde artikel van Geert Koops)

Henk Roos overleed anderhalf jaar later plotseling, op 20 november 2024......
Een groot verlies voor zijn naasten, voor zijn bedrijf en voor onze sport en fokkerij!! Henk, bedankt voor alles.

Enkele paarden van Henk Roos

Boven: Newgallan, met Carolien Aalbers in het voorwerk voor de Derby.

Boven: Noillusion met haar trainer Carolien Aalbers op het strand
van Callantsoog voorjaar 2023.
(foto: Remon Stroomer)

Boven: Noillusion, met Carolien Aalbers in het voorwerk
voor de Merrie-Derby Selectie.

Boven: Merrie Derby 2023: In een spannende aankomst wint de binnendoor
gekropen Nikita R (Hugo Langeweg sr.), voor Noillusion (Carolien Aalbers)
en Noa Transs R (links met John Dekker).
(foto: Remon Stroomer)

Boven: Henk Roos ging in 2019 mee met de Fokkersvereniging naar
Frankrijk. Hier staat de winnaar van de naar de Fokkersvereniging
genoemde koers in Caen op de foto met alle deelnemers. We zien
Henk met hoed en rode trui. Zijn vrienden dragen ook een hoed:
Adriaan Uit de Bosch (3e van links) en Gerard Koop (schuin
achter de pikeur). Henk was een gezellige man die heel goed
in de groep paste. We werden vrienden voor het leven
en zochten elkaar later op de Nederlandse drafbanen
altijd weer op.