Hieronder een In Memoriam, geschreven door Hans Sinnige, gepubliceerd in het weekblad 'Draf&Rensport'
nr. 10 van 5 maart 2020.
Titel:
"Ik kan niet zonder de paarden"
"Ik kan niet zonder de paarden en zonder de sport." Dat waren de woorden waarmee Cees Wortel het interview afsloot dat ik in 2015 met hem had. Cees sprak toen nog over het kopen van een beestje en antwoordde op de vraag wat de laatste
koers was die hij had gewonnen met "die nog moet komen". Er is in de vijf jaar die daarop volgden nooit meer een start
geweest. Cees leed toen al aan Alzheimer en de laatste twee jaren verbleef hij in een verzorgingstehuis. Afgelopen zondag
(1 maart 2020) overleed hij op 77-jarige leeftijd.
Cees heeft altijd veel steun gehad aan zijn partner Wieke en zijn broer Peter. Met die laatste beleefde hij in de sport een gouden tijd. Nadat in Soest geboren Cees het vak had geleerd bij grootheden als Willem Geersen (daar trad hij als 14-jarige al in dienst) en Gotlieb
Jauss begon hij in de jaren '60 in Soest voor zichzelf. Toen die stal moest wijken voor de aanleg van een snelweg verhuisde
Cees naar De Oppers in Wolvega. Daar zaten op dat moment ook Arnold Mollema en Roelof Kromkamp. "Dat was een geweldige tijd. Alles wat ik uit de box trok kon harddraven. Romeo Supreme, Ukkie Supreme, die destijds een door Joop Schoonderwoerd uitgeloofde premie van 25.000 gulden voor ons verdiende, Peggy Supreme, die als snelste tweejarige debuteerde, Lissy die het Kampioenschap van Friesland won. Het liep gewoon. In de zomer trouwens wel beter dan in de winter, want ik had en heb het niet zo op kou. Dat zag je in de stalvorm terug."
Derby
Er staat een Wortel als rijder op de erelijst van de Derby, dat is broer Peter. Tijdens het interview met Cees spraken we uiteraard over de Derby D waarin hij als trainer twee ijzers in het vuur had. "Op zich al heel bijzonder om er twee aan de start te hebben, maar desondanks waren de verwachtingen niet al te hoog gespannen. Ik had tweemaal eerder een starter in de Derby gehad en dat leverde niets op. Normaal was Donderstraal van de twee het meest kansrijke paard, maar zoals die dag bleek heb je ook nog zoiets als `de vorm van de dag'. Peter won de Derby met Dante Buitenzorg en ik was derde met Donderstraal. Natuurlijk beleef je zo'n dag als een droom. Of ik niet liever zelf die Derby had gewonnen? Ja, natuurlijk. Maar ik vond dit ook heel mooi. Peter reed wel vaker paarden voor de stal, zowel in het werk als in de koers. Daar kon ik prima mee leven."
Ook voor en na de Derby bleef Cees als trainer en rijder de nodige successen behalen. Codo Lucswolle won als tweejarige alles wat er in zijn jaargang te winnen viel, Farao Kievitshof bleek onverslijtbaar en liep zo'n 160.000 gulden bijeen en ook aan paarden als Walko B en de vele eigen fokprodukten die allemaal de door zijn moeder bedachte achternaam Supreme meekregen bewaarde hij warme herinneringen. Tijdens ons interview kwamen er talloze foto's voorbij, het hielp Cees om herinneringen op te halen aan de vele mooie momenten die hij beleefde in de sport. "Ik heb van alle overwinningen een foto en de meeste koersen staan ook nog op video", zei Cees, die naar schatting tussen de 700 en 800 koersen won.
Bij het afscheid maakten we buiten de foto die boven dit verhaal staat. Wieke vertelde afgelopen zondag hoe het daarna verder
ging. "Cees werd in december 2017 opgenomen, hier in Lindestede in Wolvega. Hij heeft er een hele fijne tijd gehad. Hij kreeg veel bezoek en doordat hij lichamelijk niets mankeerde deed hij alles nog. Vorig jaar bijvoorbeeld is hij met enkele andere bewoners nog vier dagen naar Texel geweest." Vorige week zondag werd Cees ineens ziek en daar bleek niets meer aan te doen. We leven mee met Wieke, Peter, de overige familieleden en vrienden. De uitvaart vindt donderdag om 14.00 uur plaats in uitvaartcentrum
Nanninga, Hortensiastraat 50 te Wolvega. Iedereen is welkom om afscheid te nemen.
Boven: Dhr. Timmerman (links) tijdens het uitreiken van de ereprijs
(een gouden zweep) aan Cees Wortel na het behalen van het Kamp.
van Friesland in 1975 met Lissy. De eigenaren dhr. en mevr Geijs
staan rechts op de foto.
Boven: Lissy en Cees Wortel met gevolg tijdens de huldiging na hun
fraaie overwinning in de finale van het Kampioenschap van Friesland 1975.
Mevrouw Geijs rijdt een stukje mee tijdens de ereronde
en links zien we Peter Wortel.
Boven: Tyvonne Promise met op de sulky trainer Cees Wortel en aan
het hoofd broer Peter Wortel. De merrie was winnares van o.a.
Super Trio nr.19 in 1982 en Super Trio nr.12 en 18 in 1983
en had vele Klassieke klasseringen. Ze won ca. Hfl. 145.000.
Boven: Donderstraal met Cees Wortel in Oranje-kleuren.
Donderstraal was ook winnaar van het Groninger Kampioenschap
der 4-jarigen in 1990, Sprintkampampioenschap van Duindigt,
het Holland-België-onderdeel en de Grote Fokkers-prijs in 1991.
Boven: De Derby-D van 1989 was eigenlijk de Derby-W,
van Cees en Peter Wortel. Peter (rechts) won met Dante Buitenzorg
en Cees was derde met Donderstraal.
|
