Boven: Ido Baldwin en Wim van der Mespel poseren
te Stompwijk in 2005.

Ido Baldwin was een middelmatige langebaan-draver
Ido Baldwin debuteerde op de langebaan als 3-jarige eind september 1994 met een overwinning in 1.19,2 over 1.700 m te Groningen in handen van zijn trainer Hugo Langeweg (sr). In oktober won hij nog twee keer op Duindigt, waarna hij in dat jaar niet meer aan de start kwam. Als 4-jarige startte hij 11 keer, won twee keer en zat altijd in de prijzen. Zijn record van 1.16,9 liep hij over 1.700 m te Groningen. Ido was geen langebaanspecialist, maar men kende op stal wel zijn fenomenale speed en vanaf dat jaar combineerde de ruin de lange- en kortebaanwedstrijden. Voor de langebaan werd vaak gekozen voor de kleine banen als Alkmaar en Nootdorp. Ook als 5-, 6- en 7-jarige deed hij trouw mee op deze banen en zat meestal in de prijzen. Als 8-jarige kon de ruin in 8 starts niet verder komen dan 3 kleine plaatsgeldjes, waarna men het op de langebaan voor gezien hield. Totdat twee jaar later in Alkmaar werd begonnen met de 1.100 meter koersen en er zelfs een soort kortebaan-afval-wedstrijd over 1 ronde van 733 meter werd gehouden in 2001. De inmiddels 10-jarige Ido werd in deze zogenaamde Megasprint tweede achter My Lady A, hetgeen een prijs van 2.400 gulden opleverde. In een 1.100 m koers werd hij derde. Het jaar daarop deed hij nog enkele pogingen, wat een vierde plaats in de Megasprint en een derde plaats een 1.100 m koers opleverde. Hierna is Ido Baldwin niet meer op de langebaan gestart. Zijn specialisme lag op de kortebaan, daarbij geholpen door de vakman Ruud Pools, die in die periode bij Hugo Langeweg werkte.

Resumé langebaan
Ido Baldwin is op de langebaan 56 keer gestart. Hij werd 10 keer eerste, 9 keer tweede, 10 keer derde. Zijn als 4-jarige gelopen record (1.16,9) heeft hij later nooit kunnen verbeteren. De als 10-jarige over 1.100 meter gelopen tijd van 1.16,4 wordt niet als record erkend. Zijn totale winsom op de langebaan bedroeg 13.124 Euro.

Kortebaanspecialist
De website www.kortebaandraverijen.nl (van de gebroeders Hilgersom) gaf in 2012 aandacht voor de meeste verdienende en populairste kortebaners sinds 1995 en daar hoort zeker Ido Baldwin bij. In deel 12 was er aandacht voor de nummer 5 van deze lijst: Ido Baldwin, goed voor 39.251 Euro aan winsom en twaalf overwinningen, waarmee hij hoog op de lijst staat met het meeste aantal zeges.

Eerste kortebaanzege als 4-jarige
Ido Baldwin kende een onwaarschijnlijke loopbaan. Guus Knijnenburg stuurde de toen vierjarige ruin tijdens de laatste kortebaan in Breezand in 1995 naar zijn eerste overwinning op de kortebaan. Pas in 2005 nam hij als veertienjarige veteraan, noodgedwongen door zijn leeftijd, afscheid. Maar liefst elf seizoenen was deze trouwe strijder op de kortebaan actief; een unieke prestatie.

Met Ruud Pools op de sulky
De overwinning van Knijnenburg met Ido Baldwin in 1995 was één van zijn laatste zeges voor zijn werkgever Hugo Langeweg. De dan 65-jarige Nootdorper maakte vanaf 1996 plaats voor Ruud Pools, die zich een jaar eerder tot kortebaankampioen had gekroond. Het bleek het begin van een ‘gouden’ tijdperk waarin Pools en Langeweg de dienst uitmaakten op de kortebaan. Pools’ samenwerking met de internationale toptrainer leverde hem tussen 1996 en 2000 maar liefst vijf kortebaankampioenschappen op rij op.

Lastig heerschap
Ido Baldwin droeg in grote mate bij aan dit succes. Vanzelf ging het echter allerminst. Hoewel hij in 1996 al vroeg in het seizoen de kortebaan in Venhuizen won, bleek Ido Baldwin een lastig heerschap, dat in zijn daaropvolgende starts grossierde in galoppades. Pas in Heemskerk vielen alle puzzelstukjes definitief in elkaar en won hij met grote overmacht de finale tegen stalgenoot Jim Jam Rozz. De ruin had de smaak te pakken en won achtereenvolgens ook, met starthandicap, in Medemblik, Roden en ’t Zand.

Als 6-jarige
Een jaar later bleek winnen niet zo vanzelfsprekend meer. Vierjarige paarden mochten vanaf dat seizoen met een ontheffing van vijf meter starten en bemoeilijkten de opdracht van Ido Baldwin. Toch wist de trots van eigenaar Nico Dekker opnieuw te winnen; nu in Voorschoten, waar hij imponerend Jollification tijdens de eindstrijd opzij zette. Het leverde hem opnieuw een starthandicap op, waardoor hij zelfs op tien meter kwam te staan. Pools bleef hem echter rijden en zorgde in zijn volgende start in Santpoort voor een prachtige stunt door de vierjarige Hard Crown, die maar liefst vijftien meter voorsprong had bij de start, tijdens de tweede omloop te kloppen. Meer dan een vijfde plaats leverde dit huzarenstukje niet op. Leerlingpikeur Tessa de Haas maakte het seizoen uiteindelijk af met de ruin.

Te grote handicap
Vóór het seizoen van 1998 werden de winsomgrenzen verruimd, zodat Pools weer vanaf 280 of 305 meter mocht starten. Na een tweede plaats in Wognum kwam Ido Baldwin opnieuw op tien meter te staan en bleef Pools hem, ondanks de grote starthandicap, rijden. Nu maakte Sandra Winkelman uiteindelijk het seizoen af, met ereplaatsen in Enkhuizen en Lisse. Na dit seizoen verkocht Dekker zijn crack aan Gosse van der Veen en verhuisde Ido Baldwin naar het entrainement van Cees Imming.

Snelle leerling Lindsey
Het bleek een schot in de roos. Imming zette, na het succes met Chapman twee jaar eerder, vol in op kortebaankanonnen, die omwille van de afstand door leerlingpikeurs gereden moesten worden. Ook met Ido Baldwin had de trainer uit Callantsoog succes. Ilona Klappe behaalde enkele ereplaatsen, maar moest voor de koers in Stompwijk op het allerlaatste moment afzeggen. Ook vervanger Ron Kuiper moest verstek laten gaan, waarna Imming de ochtend voor de kortebaan naar de NDR belde of zij nog iemand wisten. De dan 18-jarige Lindsey Pegram werd naar voren geschoven, hoewel ze geen idee had hoe een kortebaan werkte. Ze bleek echter een snelle leerling. Hoewel niemand ook maar een stuiver voor haar kansen gaf, de onervaren Pegram moest tijdens de eerste omloop aantreden tegen torenhoog favoriet Keegan Boko, verraste ze vriend en vijand en snelde naar een onaangevochten zege. Een daverende verrassing, met een uitbetaling van ruim 250 tegen 1 als gevolg.

Drie met Debbie van Gent
Deze overwinning was de eerste die Ido Baldwin met verschillende leerlingpikeurs behaalde. Debbie van Gent was de volgende. Ze won in 2001 in Warmond, Stompwijk en Nootdorp. Het gevolg was echter dat de winsomgrens van 60.000 gulden werd overschreden, waardoor Ido Baldwin op een starthandicap van maar liefst vijftien meter kwam te staan. De ruin nam daarom ook afscheid van de kortebaansport.

Rentree
Zijn rentree volgde al snel. De winsomgrens werd voor het kortebaanseizoen van 2002 wederom verruimd en Imming ging weer trainen met de topper van zijn stal. In Den Ilp leverde dat bijna een overwinning op, maar bleek Raindance Way tijdens de finale een maatje te groot. Extra zuur was dat Ido Baldwin tijdens de derde omloop nog te sterk was geweest voor de latere winnaar, maar bijloting gaf de pupil van trainer Hans Bot een nieuwe kans. In Nootdorp kreeg Ido Baldwin zijn revanche. De combinatie met Robin Bakker werd tijdens de derde omloop weliswaar verslagen, maar kwam via bijloting en een galopperende tegenstander alsnog in de finale terecht. Daarin bleek Raindance Way zodanig vermoeid, dat de taaie Ido Baldwin zijn twaalfde en uiteindelijk laatste zege boekte.

Afscheid
In de daaropvolgende drie seizoenen liep hij met regelmaat in het prijzengeld, maar een finaleplaats zat er niet meer in. Na de kortebaan van Roden in 2005 nam de ‘nestor’ van het kortebaanpeloton en één van de meest succesvolle kortebaanpaarden allertijden afscheid van de professionele sport. Wie dacht dat hij rustig van zijn pensioen kon genieten, had het mis. Een kleine zoektocht over de digitale snelweg leverde een verslag op van een recreatieve kortebaan in Dwingeloo, waar de toen vijftienjarige Ido Baldwin aan deelnam. ‘Natuurlijk’ heeft de geboren winnaar deze koers gewonnen.


Bovenstaande tekst (voor het grootste deel)
met dank aan Mathieu en/of Benjamin Hilgersom
Kijk ook eens op: www.kortebaandraverijen.nl

De twaalf zeges van Ido Baldwin op een rij:

Foto's van Ido Baldwin:

Boven: Ido Baldwin en Ruud Pools op weg naar
de huldiging na de winst in 't Zand in 1996.
Ido wordt begeleid door stalmedewerker Chiel Alders.

Boven: Ido Baldwin (Lindsay Pegram) wint de finale van
Stompwijk 1999, voor Ideal Kievitshof. Lindsey reed haar eerste
kortebaan en wist niet eens hoe dat werkte. Het pakte goed
uit en ze was voorgoed verknocht aan deze sport.

Boven: Ido Baldwin en Debbie van Gent tijdens
de winnende rit van Stompwijk in 2001.

Boven: Stompwijk in 2001: Ido Baldwin en Debbie van Gent
zijn gehuldigd door de Burgemeester, mevr. Bloemendaal, die nog iets
in de microfoon zegt, waarna de winnaars beginnen aan hun ereronde.

Boven: Ido Baldwin (links) wordt hier tweede achter
My Lady A (John de Leeuw) in de Megasprint-prijs
te Alkmaar d.d. 23-8-2001.
(foto Wim Huybers)

Boven: Ido Baldwin en Dennis Obermeijer tijdens de kortebaan
van Stompwijk, drie jaar later, in 2004. Deze keer geen succes.

Boven: Ido Baldwin nam in zijn laatste koersjaar 2005 als 14-jarige
nog deel aan de kortebaan van Stompwijk met Wim van der Mespel.
Hier wil de ruin van start vliegen en even later valt Wim
van de sulky af. Bij de finish wordt Ido opgevangen.

Boven: Nieuwe poging: Op één wiel draait Wim om
en Ido gaat dravend van start.

Boven: De laatste foto van Wendy, gevonden op bokt.nl.
Vliegmachine Ido Baldwin (links) wint met Wim van der Mespel
een rit van Spice Princess met Lindsey Pegram.
Beide kwamen niet in de finale van Stompwijk 2005.

Foto's: met dank aan o.a. Wendy BZ (Stompwijk 2005),
Wim Huybers (www.huybers.com)
en enkele overgenomen uit de Jubileumboeken van
't Zand en Stompwijk.