|
|
Uranie
vosmerrie, geboren in 1920
in Frankrijk
drievoudig winnares van de Prix d'Amérique
... |
|
Boven: Ingekleurde zwart-wit foto van Uranie en
haar trainer-rijder Valentino Capovilla.
Zij was de eerste "Koningin van de Franse drafsport", een legendarische merrie, die ook in het buitenland (Milaan, Cesena, Wenen, etc.) heeft gewonnen.
In Frankrijk was ze een idool en er zijn veel liedjes, gedichten en boeken over haar geschreven. Ook zijn straten, pleinen en koersen naar haar vernoemd. De Prix Uranie staat nog steeds op de kalender.
Uranie werd geboren bij Joseph Denis, in de Calvados en maakte haar zegevierende debuut in Rouen op 14 mei 1923, gereden door haar eerste trainer, Lucien Dufour. Ze toonde zich onmiddellijk als de beste merrie van haar generatie, waarbij ze met name de (bereden) Prix de Vincennes won. Het jaar daarop werd ze verkocht aan F. Vanackère, die haar toevertrouwde aan de Italiaan Valentino Capovilla, gevestigd op de stoeterij Beauménil in de Orne. Hij begrijpt al snel dat hij een uitzonderlijke, maar zeer moeilijke merrie heeft, die vaak fouten maakt. De merrie was nerveus en at ook slecht. Geleidelijk ging het beter.
Later wordt de merrie bijna onverslaanbaar en brengt voor elk van haar races een aanzienlijke menigte naar de renbaan. Ze won haar eerste Prix d'Amérique op zesjarige leeftijd, vóór twee voormalige winnaars van deze topkoers, Passeport en Re Mac Gregor. Ze bleef vervolgens het hele jaar 1926 ongeslagen. Ze won ook de volgende twee Prix d'Amérique in 1927 en 1928. Ze miste de viervoudige kroon in 1929 omdat ze in galop over de finish was gegaan, nadat ze bij de start 50 meter aan de winnaar moest voorgeven en ook nog 50 meter extra verloor. Bij haar 5e start in deze koers moest ze zelfs 75 meter aan de koppaarden geven en werd ze tweede achter Amazone B, die 50 meter voor haar was gestart. Kort daarna ging ze de fokkerij in.
Internationaal
Uranie won alle grote internationale races op Vincennes, maar won ook in het buitenland. Ze won vaak in Italië, met name in Ravenna, Milan en Cesena, waar ze als eerste Franse draver het Campionato Europeo (Europees Kampioenschap) wist te winnen. En ook als enige, totdat Idéal du Gazeau in 1980 deze koers won. In Wenen versloeg ze in 1928, op 50-ste verjaardag van de Oostenrijkse Harddraverij Vereniging, de Amerikaanse kampioen Guy Bacon na een duel op het volgepakte Hippodroom van Krieau. Uranie was een beroemdheid in heel drafsportminnend Europa.
Le Trot schreef in 2024 over haar:
Uranie in het buitenland
Hoewel Uranie het grootste deel van haar koerscarrière in Frankrijk doorbracht, liep ze ook buiten onze grenzen. Ze zegevierde tien keer in Italië en twee keer in Oostenrijk. Het land van herkomst van haar trainer-pikeur Valentino Capovilla, Italië, was dol op de kampioene. Lees maar eens de verslagen uit die tijd. Op 8-jarige leeftijd won ze het Europees Kampioenschap in Cesena in 1'22'' (1.609 meter), tien dagen nadat ze op dezelfde baan had gewonnen in 1'22''2 op 2.513 meter met 80 meter start-handicap. En kort voor begin juli 1928 had ze Homer in Milaan overklast in een match-a-deux en drie weken later op dezelfde baan gezegevierd in de Prix Sempione in 1'21''4 over 2.580 meter.
Mario Capovilla, zoon van Valentino Capovilla, die zijn vader assisteerde, zei: “In Italië zag ik haar tussen twee races continu in haar box liggen slapen en nauwelijks iets eten. Dat weerhield haar er niet van om beide keren te winnen. Uranie at weinig haver, niet meer dan vier liter per dag, maar ze was dol op fruit, vooral op druiven en perziken."
Volgens de toenmalige Italiaanse kranten had Uranie een bliksem-actie zoals ze nog nooit eerder op een Italiaanse baan hadden gezien. In Oostenrijk moest Uranie in het Kalmann Hunyady Rennen (2.300 m) in Wenen het opnemen tegen kampioen Guy Bacon, getraind en gereden door de meester-trainer Charley Mills. Ze maakte hem letterlijk belachelijk en behaalde een tijd van 1'21”1 over 2.380 meter.
Charley Mills zou later over dit onderwerp zeggen: “Op een bijeenkomst in Berlijn waar een paar paarden waren uitgenodigd, was een Franse trainer genaamd Koch aanwezig met een paard genaamd Benjamine. Hij won de handicap. De grote race, de Jubileumprijs, won ik met Guy Bacon, die in Duitsland ook de Matadorenprijs won. Tijdens het werk in de ochtend sprak ik met de heer Koch en met een vriend van mij die Frans sprak. Hij vroeg hem om Guy Bacon en Uranie te vergelijken. Koch antwoordde dat Uranie 50 meter op Guy Bacon kon toegeven en dat het voor haar een korte wandeling zou zijn. Ik dacht bij mezelf dat deze man een probleem had en liep weg. En twee maanden later stonden Uranie en Guy Bacon aan de start van het Graf Kalmann Hunyady Rennen in Wenen. Tijdens de race bleef Uranie tot de laatste 700 meter aan de buitenkant. Toen liet Capovilla haar gaan en leek het alsof ik in de laatste bocht aan een van de straatlantaarns van Wenen was vastgebonden... Ze won met 30 meter voorsprong... een korte wandeling. Innerlijk verontschuldigde ik mij bij Koch, maar op de terugweg kon ik niet slapen."
Net na de race kwam Charley Mills, als een echte heer, Valentino Capovilla feliciteren en hem vertellen dat hij in zijn hele carrière nog nooit een drafmachine had gekend die zo perfect was als Uranie.
Snelheidsmonster
Op 14 oktober 1928, tijdens een wedstrijd in Wenen over 3.340 meter, won de Française in 1'22”6. Maar op een korte afstand wist Uranie veel sneller te gaan. Zo noteerde de Oostenrijkse krant “le Sport” tijdens het werk van de merrie op de Weense baan dat zij haar laatste 275 meter aflegde in een tempo van 1'12''6! In competitieverband is haar record 1'20''6 in Italië, 1'22''2 in Frankrijk en tijdens een recordproef in Marseille-Vivaux behaalde ze 1'19'' per kilometer. De heer Roux, een bookmaker van beroep en aanwezig op de renbaan, schreef later die dag: “De recordpoging vond plaats op een zaterdagmiddag in Pont-de-Vivaux in Marseille met zandplekken aan de binnenkant van de baan. Uranie werd vergezeld door een galopperend paard. De heer Gregori, de toenmalige jury-voorzitter, fungeerde in het kraaiennest met een gouden chronometer. Er heerste een doodse stilte langs de baan, je kon een speld horen vallen. Uranie en Capovilla leken één te zijn. Ik heb dit nooit meer op een renbaan gezien. Alle kampioenen die we daarna zagen, zouden niets anders dan underdogs tegen haar zijn geweest."
(einde tekst Le Trot)
Totaal
In 74 starts won ze 44x.
In totaal won ze in Frankrijk 5.581.250 oude FF en in het buitenland 909.060 oude FF.
Officieel staat haar record op 1.22 maar verschillende keren heeft ze sneller gelopen.
Boven: Uranie poseert.
Ze was een grote donkere vosmerrie met machtige gangen.
Boven: Uranie doet hier een recordpoging, vergezeld door een renpaard
op de drafbaan van Enghien. Deze prent komt uit een NL-sportblad uit 1929.
In Ravenna deed Uranie eerder een recordpoging tegen het horloge.
Het ging toen over 3 ronden van 804,50 m. Over de 2.413 m liep ze
gemiddeld 1.22,4 met een laatste ronde in een kilometertijd van
1.16,3. Haar record in Enhien werd niet aangenomen wegens een
fout en bleef dus staan op haar in Ravenna gelopen km-tijd 1.22,4.
Boven: Uranie (links) in de training, met daarnaast de Amerikaanse
importhengst Sam Williams.
Stamboom Uranie
Boven: De stamboom van Uranie (bron: ICS Ter Schure).
Er zijn wat twijfels over haar grootvader aan moeders kant.
Afstamming
Uranie is een dochter van de fameuze dekhengst Intermède, wiens skelet nog te bezichtigen is in de prachtige staatsstoeterij Haras du Pin in Normandië.
In haar stamboom vind je dichtbij Engels Volbloed: de vader (Gladiateur) van haar moeder was een zoon van de Engelse Volbloedmerrie Assignée.
Nafok
Uranie ging in 1930 met pensioen en kreeg zes veulens. Ze zou een blijvende impact hebben op de Franse fokkerij door twee geweldige hengsten te produceren, Kairos en Ogaden, beide van de Amerikaan The Great McKinney. Kairos was kampioen op de piste voordat hij talloze kampioenen voortbracht, waaronder de beroemde merrie Gélinotte (2x Prix d'Amérique) en Hairos II, in 1960 winnaar van de Prix d'Amérique en de International Trot (WK) in de Verenigde Staten, maar ook Jalna IV, die de moeder is van de illustere Roquépine, die net als haar overgrootmoeder driemaal de Prix d'Amérique zou winnen. Het vaderpaard van de eeuw in Europa, de Italiaanse hengst Sharif di Iesolo, is 3x3 ingeteeld op Kairos, dus 4 x 4 op Uranie. Haar bloed vind je nu nog terug in duizenden dravers in Europa.
De tweede zoon Ogaden mocht onder meer trots zijn op zijn zoon Tabriz, winnaar van talloze klassiekers, waaronder twee keer Prix de Cornulier.
Uranie overleed op 2 november 1947 in Hotot-en-Auge (Calvados) op zevenentwintigjarige leeftijd. Elk jaar brengt de Prix Uranie, een semi-klassieker voor merries op Vincennes hulde aan deze legende van de Franse drafsport.
Uranie in de Prix d'Amérique
Om een idee te geven van haar grote klasse volgen hier
haar vijf prestaties in de Prix d'Amérique:
********
Prix d'Amérique 1926
winnares in 1.28,2 - met kleine voorsprong op een loodzware baan.
Ze klopte de twee voormalige winnaars van deze topkoers,
Passeport en Re Mac Gregor, die gelijk af waren gestart.
********
Prix d'Amérique 1927
winnares in 1.28,5 - met grote voorsprong op een loodzware baan.
Boven: Uranie wint in 1927 haar 2e Prix d'Amérique.
********
Prix d'Amérique 1928
Uranie winnares in 1.25,2 - met ruim 100 m voorsprong
en het koersrecord met 1 sec. verbeterend.
Boven: Uranie wint op 22-01-1928 haar 3e Prix d'Amérique.
********
Prix d'Amérique 1929
Doordat zij onklopbaar was, werden de regels veranderd en moest ze als vroegere drievoudig winnares 50 m geven. Door een fout bij de start had ze haar achterstand nog verdubbeld. Het leek erop dat ze desondanks haar vierde Prix zou winnen, maar ze sprong als tweede door het stek in 1.23,6!
Boven: In haar 4e Prix d'Amérique springt
Uranie links weg
en de 50
meter vóór haar gestarte Templier blijft buiten bereik.
********
Prix d'Amérique 1930
In 1930 moesten Amazone B en Templier 25 meter voorgeven bij de start. Uranie als drievoudig winnares zelfs 75 meter. De inmiddels tienjarige topmerrie werd tweede vlak achter Amazone B, die dus met 50 m voorsprong was gestart. Dit was net iets teveel. Uranie verbeterde wel het koersrecord naar 1.25,0. Amazone B werd haar opvolgster en won nog een keer de Prix d'Amérique. Driemaal winnen lukte haar niet door start-handicaps. In 1960 kon 'onze' Hairos II winnen doordat Jamin als tweevoudig winnaar 50 meter bij de start moest voorgeven. Pas in 1965 werd deze regel afgeschaft.
Ourasi won viermaal zonder handicap. Uranie had gelijk af gemakkelijk 5 keer de Prix d'Amérique kunnen winnen!
Waarmee we niet willen zeggen dat zij beter was dan Ourasi (4x). Het waren andere tijden en andere paarden en ook de tegenstanders waren anders.
Hieronder een YouTube-filmpje van de Prix d'Amérique 1930
Amazone B (met witte bandages) gaat winnen. Met de witte bles zien we
enkele malen Uranie, die op het laatst naar een 2e plaats sprint.
Hieronder een YouTube-filmpje van Uranie
|
