Kampioenschap van Nederland

Naast de klassiekers vormen het Kampioenschap van Nederland en het Kampioenschap Nederlandse Paarden hoogtepunten op de vaderlandse drafsportagenda.

Geschiedenis
(door Durk Minkema, in de Fokwijzer van dec. 1994)
Het Kampioenschap van Nederland is ingesteld in 1921 en sindsdien onafgebroken verreden (behalve in 2015), zodat we in 2016 de 95ste editie tegemoet mogen zien. De formule is niet steeds dezelfde gebleven. Van 1921 tot en met 1942 is het een heat-draverij geweest over 2000 meter, waarbij het paard dat 2 heats gewonnen had zich kampioen mocht noemen. Het kon dus in 2 heats beslist zijn, maar soms waren er na 3 heats 3 verschillende winnaars, welke dan in de 4de heat tegen elkaar uitkwamen, zoals in 1922, 1926 en 1941. Die paarden hadden dan dus 8 km in de benen!

Een enkele keer werd op dit heat-gebeuren een variant bedacht, zoals in 1936, toen na 2 heats met 2 verschillende winnaars de derde heat de beslissende was (met een andere winnaar).
In 1937 werd het uiterst ingewikkeld gemaakt. De koers werd verreden in 3 afdelingen. De eerste afdeling bestond uit 2 selectie-series, waarover de paarden verloot werden. De 2de afdeling was de demi-finale voor de 8 paarden, die in de eerste afdeling de snelste tijd hadden gelopen. De 3e afdeling was de finale, waarin naast de winnaar van de demi-finale de vier paarden mochten starten, wier som van de tijden gelopen in de 1ste en 2de afdeling het kleinst was.

In 1939 was er weer wat nieuws, namelijk 2 afdelingen met een finale, waarbij de 2de afdeling een herkansingsrit was met dezelfde paarden als in de eerste afdeling. Zo kon het gebeuren dat de kampioen Axkit zowel de beide afdelingen als de finale won!

De eerste Kampioen van Nederland werd in 1921 de Amerikaanse import Great Night van J.W.Schuyl, gereden door Bas ten Hagen.
In 1923 kwam het fenomeen Billy Bunker naar Nederland, een Arnerikaanse hengst in Belgisch bezit, gereden door de bekende Belgische pikeur Robert Geenens, de leermeester van onze latere kampioenspikeur Willem Geersen. Billy Bunker werd een sensatie door in de eerste heat op de Duindigtse grasbaan een tijd van 1.23.4 neer te zetten, een tijd die jarenlang als record overeind zou blijven.

In 1926 werd het kampioenschap voor het eerst verplaatst naar Groningen. In het Stadspark won na 4 heats de plaatselijke favoriet Nora Belwin B met Hendrik Mensinga voor maar liefst 18.000 uitzinnige toeschouwers.
Het kampioenschap werd vanaf dat jaar afwisselend in Groningen en Duindigt verreden, hetwelk zo zou blijven tot en met 1942. Verwarrend was dat Duindigt, toen het niet meer het alleenrecht op het officiele kampioenschap had, het nodig vond om nog een apart kampioenschap in te stellen. Dit kreeg de naam Duindigts Internationaal Kampioenschap van Nederland (1926, 1927 en 1928) of Nederlands Kampioenschap van Duindigt (1930) of Internationaal Kampioenschap van Duindigt (1932, 1934, 1936), waarbij de formule en de afstanden nogal eens wisselden.

Vanaf 1943 werd het kampioenschap van Nederland in een koers beslist en werd de afstand op 2400 meter gebracht, later via 2500 meter naar 2600 meter nu. Een paar keer werd nog op Groningen of op Mereveld gekoerst, vanaf 1953 is Duindigt de vaste thuisbasis voor het Kampioenschap van Nederland.
Uiteraard werd aanvankelijk tussen de linten gestart en dat lukte niet altijd even vlot. In 1927 toen Nora Belwin B het kampioenschap in 2 heats besliste, telde men maar liefst 28 (!) valse starts. Bij die bandenstarts werd ook nog al eens een afstandshandicap ingelast. Vaak stonden buitenlandse paarden 20 meter zwaarder dan de inlandse.
In 1958 deed de autostart zijn intrede, en dat is sindsdien met uitzondering in 1959 en 1962 zo gebleven.

De meest succesvolle paarden waren Priola, Double Six M, Hairos II, Quicksilver S en Speedy Volita, die alle het kampioenschap 3 maal op hun naam schreven. Meest succesvolle rijders zijn Willem Geersen (9x), Jan van Dooyeweerd (7x), Frits Bosveld (Sx) en Jan Wagenaar (Sx). Als trainer won Willem Geersen het kampioenschap maar liefst 19 maal. (t/m 1994)

(tot zover de Geschiedenis door D. Minkema)

Op deze pagina staan, in chronologische volgorde, alleen de oude
Kampioenschappen, waar we tot nu toe foto's van hebben gevonden.
Er zullen later nog meer foto's worden geplaatst.

1923:
de Amerikaanse hengst Billy Bunker

Boven: Billy Bunker (USA) wordt met de Belg R. Geenens
Kampioen van Nederland in 1923.
Hij loopt daarbij een baanrecord.

1924:
de inlander Henriot

Boven: De winnaar van 1924, Henriot, hier met pikeur Siderius( ?).

1925:
de Amerikaanse merrie Emma Harvester

Boven: Emma Harvester na het behalen van
het Kampioenschap van Nederland 1925.
Pikeur is J.D.M. Schuijl. Eig./trainer is zijn vader W. Schuijl.
Emma won vóór Nora Belwin B en Henriot.

1926:
Nora Belwin B

In 1926 werd het kampioenschap voor het eerst verplaatst van Duindigt naar het Stadspark van Groningen. Eindelijk had men dat in het Noorden voor elkaar gekregen en op 1 augustus was het zover. Het was niet alleen een strijd van een 8-tal paarden met pikeurs om het Kampioenschap van Nederland, het was vooral ook een beladen wedstrijd tussen het Noorden en het Westen, tussen de Noorderlingen (met Henriot en Nora Belwin B) en de Hollanders (met o.a. Emma Harvester en Tourterelle). Men had extra tribunes bijgeplaatst en niet minder dan 18.000 mensen omzoomden de drafbaan, ook op het middenterrein. Henriot was de NL-kampioen van 1924 en Emma Harvester had in 1925 op Duindigt gewonnen, vóór Nora en Henriot. De kleine merrie Nora Belwin B had een week vóór het Kampioenschap van 1926 het Kampioenschap der NL-Paarden gewonnen op Duindigt en was de favoriet van de Noorderlingen.

Boven: Mensenmassa's op de dag van het Kamp. van Ned. 1926.
(Uit tijdschrift Het Noorden in Woord en Beeld')

1e heat

Boven: In de 1e heat van het Kampioenschap van Nederland 1926 over 2.000 meter vertrokken de noordelijke favoriete Nora Belwin B en de "Hoop van Holland", Emma Harvester, heel snel en ze onderhielden een (te) hoog tempo, waardoor Ockhorst op het laatste rechte einde met een enorme eindsprint van zijn Tourterelle wist te winnen in 1.25,7. Rechts zien we Nora Belwin B, die 2e werd.

Boven: Beeld van de andere kant: Tourterelle wint de 1e heat
van het Kampioenschap van Nederland 1926.

2e heat

Boven: In de 2e heat nam Henriot het initiatief; zijn pikeur Marten Siderius reed altijd aanvallend. Maar Henriot (links) werd op het laatste rechte stuk voorbij gelopen door Nora (rechts) en Emma. Nora won in 1.26,2. Tussen Nora en Emma zien we Tourterelle 4e worden.

3e heat

Boven: Na de start van de derde serie van het Kampioenschap
van Nederland in 1926 op de baan van Groningen waren er nog
6 deelnemers over. We zien v.l.n.r. Silladar (J.M. v.d. Berg),
Tourterelle (C.F. Ockhorst), Henriot (M. Siderius),
Rosel (P. Appel), Emma Harvester (J.D.M. Schuyl) en
de Noordelijke favoriete Nora Belwin B (H. Mensinga).
(foto uit het boek "100 jaar KHRV Groningen")

Boven: In de 3e heat nam de 12-jarige Henriot weer de kop en hij liet zich in deze rit niet meer voorbij lopen. Hij won in zijn (baan)recordtijd van 1.25,2. Silladar (buiten beeld) werd 2e voor Nora Belwin B (links).

4e (beslissende) heat

Boven: In de 4e heat mochten reglementair alleen de winnaars van de eerste 3 heats meedoen. Emma Harvester kwam dus niet aan de start, tot grote teleurstelling van de Hollanders. Zoals gebruikelijk nam Marten Siderius met zijn Henriot de leiding en op het laatste rechte stuk kwam Nora ernaast. Beide paarden vochten een verbeten strijd uit, die door Nora (rechts) met een neuslengte werd gewonnen in 1.26,4. Het publiek was uitzinnig van spanning, enthousiasme en blijdschap. De Noorderlingen hadden op eigen terrein gewonnen. De Franse westerling Tourterelle kwam er niet aan te pas.

Boven: De huldiging van Nora Belwin B na haar zege in het Kamp. van Ned.
in 1926, na 4 heats over 2.000 meter op 1 middag!

Boven: Na de huldiging wordt Hendrik Mensinga met krans en al
op de schouders genomen.

Boven: In de noordelijke provincies werd er nog jaren lang over over deze wedstrijd nagesproken. De "Hollandsche" tegenstanders waren verslagen. Er was in die jaren niet alleen een sportieve strijd tussen het noorden en het westen. Lees "Het Noorden in Woord en Beeld" er maar eens op na via de website van delpher.nl. Teksten als bovenstaande stonden jaren later nog in dit blad. Uit dit blad komen ook de foto's van het kampioenschap in 1926.

1927:
Nora Belwin B

Boven: Nora Belwin B wint een jaar later ook het
Nederlands Kampioenschap op Duindigt in 1927.

Uiteraard werd tussen de linten gestart en dat lukte niet altijd even vlot.
In 1927 toen Nora Belwin B het kampioenschap in 2 heats besliste,
telde men maar liefst 28 (!) valse starts.

1928:
Judge Scott

Boven: Kampioenschap van Nederland 1928 in Groningen:
Judge Scott (usa) wint in handen van pikeur A.T. v.d. Veen,
na 3 heats. Alweer een kampioen uit het Noorden.

In de eerste heat zagen zeker 14.000 noorderlingen hun favoriet Judge Scott winnen van de gevreesde Hollandse kampioen Norton B. Het was zo snel gegaan dat de helft van de deelnemers werden gedistancieerd. In de 2e heat won Norton B met Gies Ensing in de recordtijd van 1.24,4 voor Judge Scott. Voor de 3e heat kwamen nog 6 dravers aan de start: Norton B, Newbold, Miss Everhard, Silladar, Doritha en Judge Scott. Iedereen was gespannen voor deze waarschijnlijk beslissende heat. Het duurde een kwartier voordat een geldige start werd gegeven en iedereen goed weg was, iedereen behalve Norton B, die nog verkeerd om stond toen de vlag viel. Judge Scott kon toen zonder strijd de titel voor zich opeisen.

Boven: Judge Scott (usa) en A.T. v.d. Veen tijdens de huldiging
na hun triomf in het Kampioenschap van Nederland 1928
in Groningen.

1929:
Judge Scott

Boven: Judge Scott (A.T. v.d. Veen) wint de Finale van
het Kampioenschap van Nederland 1941 op Duindigt.

Boven: Judge Scott (usa) en A.T. v.d. Veen tijdens de huldiging
na hun triomf in het Kampioenschap van Nederland 1929
op Duindigt. De hengst won dit kampioenschap in 2 heats.

1930:
Daria

Boven: Daria (USA) rechts met H. Mensinga zegeviert na 2 gewonnen heats
in het Kamp. van Nederland 1930 te Groningen. Hier de finish van de 2e heat,
voor Rosel en Quicklooper (links).
Alweer won een noorderling in eigen huis.
Het was weer bomvol langs de baan.

Boven: Daria won beide heats van het Kamp. van Nederland 1930
te Groningen. Pikeur H. Mensinga zat op de sulky.

Boven: Daria bij de ereronde na het behalen van
het Kamp. van Nederland in 1930 te Groningen.

1931:
Begonia

Boven: Kampioenschap van Nederland 1931:
Begonia (Fra) met Cees Ockhorst op weg naar de titel.
Flambeau pakt de 2e plaats.

Boven: De Franse hengst Begonia met Kees Ockhorst tijdens de huldiging
na het behalen van het Kamp. van Nederland 1931.

1932:
Diamant Bleu

Boven: de Franse hengst Diamant Bleu, geb. 1925,
zoon van Quo Vadis. Hier wint hij de 2e heat van
het Kampioenschap van Nederland 1932 in Groningen.
Hij was ook definitief winnaar.

Boven: Diamant Bleu en een gelauwerde Cees Ockhorst zijn
zojuist gehuldigd na hun zege in het Kamp. van Nederland 1932.

1933:
Senator Madden

Boven: Kampioenschap van Nederland 1933:
Senator Madden (G. Ensing) wint het Kampioenschap,
voor Judge Scott met kap.

Boven: Senator Madden (USA) en Gies Ensing tijdens de huldiging
na hun winst in het Kampioenschap van Nederland in 1933
op Duindigt.

1934:
The Gleaner

Boven: Kampioenschap van Nederland 1934 te Groningen:
The Gleaner (USA) met Willem Geersen heeft reeds de leiding en
zal gaan winnen, gevolgd door v.r.n.l. Ellie (2e), Ulpia H,
Aeschylos en Nelly Duffy.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1934:
Close-up: The Gleaner en Willem Geersen triomferen.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1934:
The Gleaner snelt in handen van Willem Geersen naar de zege.

1935:
The Gleaner

Boven: Kampioenschap van Nederland 1935 op Duindigt:
The Gleaner heeft al een royale voorsprong en zal gaan winnen,
vóór v.r.n.l. Axkit, Peter Ingomar, Epinard III en Ulpia H.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1935:
The Gleaner en pikeur J.M. v.d. Berg zijn gehuldigd.

1936:
De Amerikaan Calumet Donald

Boven: Calumet Aster (USA) leidt met G. Ensing in de 2e heat
van het Kampioenschap van Nederland 1936 voor Calumet Bastle,
die deze heat zal winnen. Links loopt The Gleaner.
Winnaar Calumet Donald is niet in beeld.

Boven: Calumet Donald (USA) en een gelauwerde F. Bosveld tijdens
de ereronde na het behalen van het Kampioenschap van Nederland
in 1936 te Groningen.

1938:
Calumet Clarify

Boven: De start van het Kampioenschap van Nederland 1938
in Groningen na de (banden)start. Vooraan van rechts naar links
Calumet Clarify (Frits Bosveld), Hanover Peters (Jan Kruithof)
en Determination (Jan de Vlieger).

Boven: Kampioenschap van Nederland 1938:
Calumet Clarify (Frits Bosveld) zegeviert gemakkelijk,
voor Hanover Peters.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1938:
Calumet Clarify en Frits Bosveld worden gehuldigd door de
secretaris-penningmeester van de Harddraverij Vereeniging Groningen,
dhr. A. Loot Rzn. Links staat de eigenaar Th. v.d. Sande
en rechts in pikeurspak trainer Willem Geersen,
die met een ander paard meedeed.

Boven: De uitslag van het Kampioenschap van Nederland 1938.

1939: Axkit

Boven: Kampioenschap van Nederland 1939: Axkit (W. Geersen) wint
in een close finish, voor Allegheny, Whim, Calumet Donald
en Calumet Aster.

1940:
Abdullah Scott

Boven: Het Kampioenschap van Nederland 1940 1e heat:
Abdullah Scott (rechts met blinker) gaat naar de leiding
en zal winnen, voor Crack en op afstand Allegheny.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1940, 2e heat:
Abdullah Scott (J. Kruithof) wint ook deze heat,
nu voor Zus Braun en Kozir B.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1940:
Abdullah Scott bij de huldiging op Groningen
met Jan Kruithof en Dhr. en Mw. Smit.

Boven: Abdullah Scott.

1941:
Xoli

Boven: Dit is de aankomst van de derde heat van
het Kampioenschap van Nederland 1941 op Duindigt.
In de Finale moesten de verschillende winnaars van de 3 heats
onderling uitvechten wie zich Kampioen mocht noemen.

Boven: Xoli (T.A. van der Veen) wint de Finale
van het Kampioenschap van Nederland 1941 op Duindigt.

Boven: Xoli (T.A. van der Veen) klopt Mesnil Cher (Fr) in de Finale
van het Kampioenschap van Nederland 1941 op Duindigt.

Boven: Xoli en de trotse Tiemen van der Veen worden gehuldigd
na hun zege in de Finale van het Kampioenschap van
Nederland 1941 op Duindigt.

1942:
O Lapize

Boven: Kampioenschap van Nederland 1942, 2e heat te Groningen:
O Lapize (E. Kruithof) leidt voor Mesnil Cher, Abdullah Scott (rechts),
Allegheny, Lord Maire en Xoli met nog 1 ronde te gaan.
O Lapize zal deze heat winnen en ook totaalwinnaar worden.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1942:
O Lapize en E. Kruithof worden gehuldigd in het bijzijn van
eigenaar Jo Smit, diens echtgenote en trainer Jan Kruithof.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1942:
O Lapize (Fra) met Jan Kruithof bezig aan de ereronde.

Uitslagen Kampioenschap van Nederland
van 1943 tot en met 1957

1943:
Barones Spencer

Boven: Het Kampioenschap van Nederland 1943 op Duindigt:
v.r.n.l. Barones Spencer (die een ronde later zal winnen), Allegheny (5e),
Dutch Hanover (4e), O Lapize (2e), Mesnil Cher (3e), Premier Mars,
Lord Maire en Neosho.

Boven: Barones Spencer wint op Duindigt,
met een blije Willem Geersen op de sulky.
Voor de eerste 4 aankomende paarden:
kijk boven 1943 of Click hier.

Barones Spencer was in de oorlogsjaren een van onze beste inlanders,
zo niet de beste. In 1943 werd zij de terechte Kampioen.
Zij is opgenomen in onze Hall of Fame.

1944:
Parisien

Voor de eerste 4 aankomende paarden:
kijk boven 1943 of Click hier.

1945:
Fried

Boven: FRIED (rechts, met E. Kruithof) wint hier
het Kampioenschap van Nederland 1945,
voor Parisien (Joop van den Berg), die het
jaar daarvoor had gewonnen.
Voor de eerste 4 aankomende paarden:
kijk boven 1943 of Click hier.

Boven: Fried en zijn pikeur E. Kruithof bij de huldiging
na hun triomf in het Kampioenschap van Nederland 1945.
Fried is de vader van Quicksilver S.

1946 t/m 1948:
De Fransman Priola won het Kampioenschap driemaal op rij.

Boven: Priola (Fr) en een gelauwerde Willem Geersen tijdens de huldiging
na hun triomf in het Kampioenschap van Nederland 1946.
Rechts de eigenaren Brunt en Kalff (met hoed).
Voor de eerste 4 aankomende paarden:
kijk boven 1943 of Click hier.

Boven: Priola (Fra) ligt al op kop in het Kampioenschap
van Nederland 1948 en zal gaan winnen. Hem volgen v.r.n.l.
Juggler, Guy Hanover, Gratie Hanover, Lord Maire,
Edel Scott en Illustre Hanover.

Boven: Priola en Willem Geersen tijdens de huldiging na hun
overwinning in het Kampioenschap van Nederland 1948.
Naast Geersen staan eigenaar Marinus Brunt en echtgenote.
Het paard liep op naam van Stal Vita Nova.

1949:
Lord Maire

Boven: de 16-jarige (!) LORD MAIRE wordt gehuldigd als
Kampioen van Nederland in 1949, met op de sulky Frits Bosveld.
Voor de eerste 4 aankomende paarden:
kijk boven 1943 of Click hier.

1950:
Legalitie

Boven: Legalitie met G. v.d. Wal) zal het Kampioenschap van
Nederland 1950 winnen te Groningen. Op kop Juno Vita (2e),
voor Edel Scott (blinker), Juggler, Mientje K, Leo Axkit (3e),
latere winnaar Legalitie en Lord Maire (4e).

Boven: Kampioenschap van Nederland 1950:
Legalitie met eigenaar Gerard van der Wal op de sulky
tijdens de ereronde.

Boven: Nogmaals Legalitie met Gerard van der Wal tijdens de ereronde,
na het behalen van het Kampioenschap van Nederland 1950.
Gerard droeg de kleuren van mede-eigenaar Piet Meinardi,
op wiens naam dit paard liep. Deze kleuren kennen we ook
van Piet Meinardi's latere crack Henri Buitenzorg.

1951:
Olga Pluto

Boven: Kampioenschap van Nederland 1951:
Olga Pluto (buitenzijde met Abe Siderius) zet Kievit S (W. Geersen)
onder druk en gaat een ronde later de titel grijpen.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1951 op Mereveld:
De 4-jarige Olga Pluto (A. Siderius) snelt naar de zege in Mereveld.
Op afstand wordt Juno Vita tweede, voor Narciso van Zora.
Voor de eerste 4 aankomende paarden:
kijk boven 1943 of Click hier.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1951 op Mereveld:
Olga Pluto en Appie Siderius ondergaan de huldiging.
Eigenaar Tuinier Hofman heeft de beker gekregen.

1952:
Egmont

Voor de eerste 4 aankomende paarden:
kijk boven 1943 of Click hier.

1953:
Norton Williams

Boven: Kampioenschap van Nederland 1953 op Duindigt:
Norton Williams wint eenvoudig voor Stüermann en Junoschka.
Voor de eerste 4 aankomende paarden:
kijk boven 1943 of Click hier.

1954:
Madame B

Boven: Madame B (S.J. van Leeuwen) triomfeert in het Kampioenschap
van Nederland 1954, voor de wegspringende Fransman
Brin d'Amour IV (F. Eerenberg). Deze wordt tijdig gezet en wordt nog
wel tweede, voor Olga Pluto en Nellie Gregor.

Boven: Madame B en Siem van Leeuwen zijn zojuist gehuldigd
voor hun glorieuze zege in het Kampioenschap van Nederland 1954.
Heet die dame links soms ook Madame B?

Boven: Madame B en een gelauwerde Siem van Leeuwen tijdens de ereronde,
nadat zij het Kampioenschap van Nederland 1954 op hun naam
hebben geschreven.

1955 t/m 1957:
Double Six M drie jaar achtereen Kampioen

Boven: Kampioenschap van Nederland 1955:
Double Six M (1e) leidt met Norton Williams, dan v.l.n.r. Mac Kinley (4e),
Carlos, Olivier B (2e), Brin d'Amour IV, Nellie Gregor (3e),
Pearl Spencer en Narciso van Zora.

Boven: Double Six M wint het Kampioenschap van Nederland 1955,
voor Olivier B (niet de Fransman), Nellie Gregor en Mac Kinley.
Voor de eerste 4 aankomende paarden:
kijk boven 1943 of Click hier.

Boven: Double Six M wordt gehuldigd na het behalen van
het Kampioenschap van Nederland 1955. Op de sulky Jan van
Dooyeweerd, die toen in dienst was bij Nico Bloemsaat. Achter
hem staan de eigenaren Joop Schoonderwoerd (links),
J. Verbon en trainer Nico Bloemsaat.

Boven: Double Six M maakt een ereronde met Jan van Dooyweerd,
na het behalen van het Kampioenschap van Nederland 1955.
De hengst stond in training bij Nico Bloemsaat.

Boven: Double Six M heeft met Piet Smit de leiding genomen in het
Kamp. van Nederland 1956, om deze niet meer af te staan.
(zie foto hieronder)

Boven: Kampioenschap van Nederland 1956:
Double Six M (P. Smit) moet nog hard werken in de modder om de zege
veilig te stellen tegen het eindschot van O Marijke (links).

Boven: Double Six M en Piet Smit zijn triomfantelijk bezig aan
de laatste meters van het Kampioenschap van Nederland 1956.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1956:
Double Six M en Piet Smit verzorgen de ereronde.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1957 op Duindigt:
Double Six M en Piet Smit hebben gezegevierd en
verzorgen daarom de ereronde.
Voor de eerste 4 aankomende paarden:
kijk boven 1943 of Click hier.

1958:
Nadat de Franse import Double Six M drie jaar op rij had gewonnen, kon de 6-jarige Theo Messidor, onze beste inlander, zich in 1958 als algemeen kampioen laten kronen. Daarna kwam er een andere import waartegen geen kruit gewassen was.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1958:
Theo Messidor (W. Geersen) wint gedecideerd voor Roland (P. Strooper).

Boven: Theo Messidor wordt met Willem Geersen Kampioen
van Nederland, voor Roland met Piet Strooper.

Boven: de 6-jarige Theo Messidor wordt met
Willem Geersen gehuldigd.

1959 t/m 1961:
Hairos II, onze wereldkampioen, werd natuurlijk ook
Kampioen van Nederland en dat drie jaren achter elkaar.

Boven: Hier is Hairos II op weg naar zijn tweede Kampioenschap
van Nederland, in 1960. Hij wordt gevolgd door Theo Messidor,
die tweede zou worden. Links met kap Quicksilver S (derde).
Aan de reling loopt Trudi Tothan (vierde) en achteraan
Sammy Mars, die een fout had gemaakt. Stal Geersen leverde
drie van de vijf deelnemers.

Boven: Even verderop in de bocht van dezelfde koers:
Hairos II (W. Geersen) leidt en gaat zegevieren voor Theo Messidor,
Quicksilver S (links), Trudi Trothan en Sammy Mars (laatste).

Boven: Kampioenschap van Nederland 1960:
Hairos II en Willem Geersen zijn gehuldigd en staan
klaar voor de ereronde. Rechts verzorger Wim Runhaar.

1962 t/m 1966:
In de volgende 5 jaren streden de oude Quicksilver S en de Fransman
Jour de Java telkens een verbeten strijd, waarbij ze om en om
wisten te winnen. Eindstand 3-2 voor Quick.

Boven, 1962: Quicksilver S (Jan Wagenaar jr.) loopt
hier naast de schimmel Tabor. Achter hen aan de
reling gaat Jour de Java (Martin Vergay), die een
gunstig parcours in de luwte kreeg. Ondanks het
zogenaamde dodenspoor wist de reeds 13-jarige
Quicksilver S zijn eerste algemene Kampioenschap
te behalen. We zien v.l.n.r. Mitchouka 4e, Quicksilver S 1e,
Marseille 2e, Umberto 7e, Tabor 5e, Jour de Java 3e
en Visuil S 6e

Boven: Kampioenschap van Nederland 1962:
Quicksilver S (J. Wagenaar jr) marcheert naar de zege,
voor Marseille, Jour de Java (midden) en Mitchouka (rechts).

Boven, 1963: Jour de Java (Martin Vergay) klopt
Quicksilver S (Jan Wagenaar jr.).

Boven: Kampioenschap van Nederland 1963:
Jour de Java triomfeert voor Quicksilver S, beide dravers in perfecte draf.
Derde werd Le Montbeugnois, de als vierde aankomende
schimmel Tabor werd uitgeschakeld.

Boven: Met nog een ronde te gaan in het Kampioenschap van
Nederland 1964 gaan Jour de Java (nr.6) en Young Six (reling)
aan kop. Quicksilver S loop in het tweede spoor en daarachter
de schimmel Tabor. Voor de aankomst, zie de foto hieronder.

Boven, 1964: Quicksilver S (Jan Wagenaar jr.) klopt
Jour de Java (Martin Vergay).

Boven: Kampioenschap van Nederland van 1965:
JOUR DE JAVA met Martin weer in duel met Quicksilver S (Jan Wagenaar sr.).
Derde wordt de Fransman Olivier B (Joop Ham).

Boven, 1965: Jour de Java (Martin Vergay) klopt
Quicksilver S (Jan Wagenaar sr.). Ze hebben zoals
gewoonlijk grote voorsprong op de rest.

Let op: Bovenstaande foto mag alleen worden gebruikt voor
niet-commerciële doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1965) / Foto: G. v.d. Werff, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

Boven: Kamp.v.Ned. 1965: Close-up van de foto erboven.
Jour de Java valt naar binnen en hindert Quicksilver S,
maar dat was na de finish.

Let op: Bovenstaande foto mag alleen worden gebruikt voor
niet-commerciële doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1965) / Foto: G. v.d. Werff, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

Boven: De inmiddels 17-jarige Quicksilver gaat al aan de leiding in
het Kampioenschap van Nederland 1966 geflankeerd door
Zanto (6e), dan Jour de Java (2e), Olivier B (3e),
Germano (4e) en Z The Saint (5e).

Boven: Kampioenschap van Nederland 1966:
Quicksilver S wordt hier geflankeerd door Zanto (nr.2),
daarachter Jour de Java (nr.5).

Let op: Bovenstaande foto mag alleen worden gebruikt voor
niet-commerciële doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1966) / Foto: Ruud Hoff, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

Boven: Even later in de bocht gaat Quicksilver nog steeds aan de leiding
in het Kampioenschap van Nederland 1966, geflankeerd door Zanto (6e).
Jan Waganaar maakt zich klein vanwege de tegenwind.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1966:
Quicksilver S en Jan Wagenaar jr triomferen, voor Jour de Java (nr.5),
Olivier B (verscholen), Germano (2e van rechts) en
Z the Saint (2e van links).

Boven: Voor een bomvolle tribune van Duindigt wint Quicksilver S
met Jan Wagenaar jr. met flinke voorsprong als
17-jarige het Kampioenschap van Nederland 1966.
Zijn derde Kampioenschap. De niet zichtbare Jour de Java wordt 2e.

Boven: Huldiging bij het Kampioenschap van Nederland 1966.
Zo te zien wordt het Wilhelmus gespeeld.

Boven: De 17-jarige Quicksilver S en Jan Wagenaar jr.
maken hier een ereronde op Duindigt na het behalen
van het Kampioenschap van Nederland 1966.

Let op: Bovenstaande foto mag alleen worden gebruikt voor
niet-commerciële doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1966) / Foto: Ruud Hoff, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1966:
Quicksilver S en Jan Wagenaar jr verzorgen de ereronde.

Boven: Quicksilver en Jan Wagenaar jr. bezig met de ereronde na
hun zege in het Kampioenschap van Nederland 1966.
Vroeger kreeg zijn pikeur de krans omgehangen, maar
inmiddels had de oude Quickie geleerd om zelf de
krans te dragen. En zo hoort het ook.

1967:
Anton

Boven: Met een furieuze eindsprint wordt Anton Kampioen
van Nederland 1967 en klopt v.l.n.r. Xuthus T 2e,
Axkit Hollandia 4e en C Alkestis van E 3e (rechts).

Boven: Nog een foto van van Anton in het Kampioenschap.
En wat een mensenmassa op Duindigt!

Let op: Bovenstaande foto mag alleen worden gebruikt voor
niet-commerciële doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1967) / Foto: Peter van Soest, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

Boven: Joop Ham wordt gehuldigd door P. van Binsbergen en
Daan Modderman na de winst in het Kampioenschap.

Boven: Anton en Joop Ham verzorgen de ereronde
na hun magistrale zege in het Kampioenschap van 1967.
Joop geniet ervan op de sulky.

Let op: Bovenstaande foto mag alleen worden gebruikt voor
niet-commerciële doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1967) / Foto: Peter van Soest, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

1968:
Blazing Song

Boven: Start van het Kampioenschap van Nederland 1968.
V.l.n.r. Duchesse Mac, Royal Hanover, het hoofd van de latere
winnaar Blazing Song, Cherie Spencer (met de donkere kap),
Xuthus T en vooraan Anton. Achterin Christiaan de Wet.

Boven: Met nog een ronde te gaan in het Kampioenschap van Nederland
1968: V.l.n.r. Xuthus T, Royal Hanover, Christiaan de Wet (witte kap),
Cherie Spencer (zwarte kap), Anton, Or en Barre (donkere blinker)
en Blazing Song (bles).

Let op: Deze foto mag alleen worden gebruikt voor niet-commerciële
doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1968) / Foto: Peter van Soest, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

Boven: De aankomst: Blazing Song (links
met Jan van Dooyeweerd) behaalt de zege voor Duchesse Mac
en Anton (rechts) in het Kampioenschap van Nederland 1968.

Let op: Deze foto mag alleen worden gebruikt voor niet-commerciële
doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1968) / Foto: Peter van Soest, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1968:
Blazing Song en Jan van Dooyeweerd beginnen aan de ereronde.

1969:
Felix

Boven: Kampioenschap van Nederland 1969:
Felix (M. v.d. Togt) klopt op de streep de Fransman Royal G.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1969:
Felix (M. v.d. Togt) met de krans om de schouders.
Kees Pino houdt Felix vast, daarnaast zien we Ina,
de vrouw van Giel.

Let op: Deze foto mag alleen worden gebruikt voor niet-commerciële
doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1969) / Foto: Andre van der Heuvel, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

1970:
Eland

Boven: Met nog een ronde te gaan heeft Eland de leiding
in het Kampioenschap van Nederland 1970. Hij bleef aan
kop t/m de finishpaal en won zijn eerste Kampioenschap
voor Felix (geheel links) en Royal Hanover,
die hier in het tweede spoor naast Eland loopt.
Achter Eland loopt Flamingo Six.

Boven: Eland en Jan van Dooyeweerd tijdens de ereronde
na hun prachtige overwinning in het Kampioenschap
van Nederland 1970.

1971:
Henri Buitenzorg

Boven: In het Kampioenschap van Nederland 1971 werd Henri
aan de kop onder druk gezet door Eland, die zijn
vorige 14 koersen op rij had gewonnen en daardoor
samen met Henri favoriet was. Henri was op deze
dag echter onklopbaar en Eland finishte achteraan.

Boven: Kamp v Nederland 1971:
Henri Buitenzorg wint voor Gunnar Dear, Felix (buitenkant)
en Flamingo Six (achter Gunnar).

1972:Eland

Boven: Weer een jaar later, in het Kampioenschap van
Nederland 1972, krijgt Eland zijn revanche.
Hij won gemakkelijk voor
Gunnar Dear, Flamingo Six en Florissant.
Henri Buitenzorg werd uitgeschakeld.

Boven: Eland en Jan van Dooyeweerd bij hun ereronde
na de triomf in het Kamp. van Nederland 1972.

1973:
Jojo Buitenzorg

Boven: Op bovenstaande foto wint de crack Jojo Buitenzorg met
Jan van Dooyeweerd het Kampioenschap van Nederland in 1973.
Hij had al ruim een ronde lang de leiding en op het laatst
kwam de Franse hengst Uriosis P nog sterk opzetten,
fel aangespoord door Dirk Bolwijn.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1973:
Jojo Buitenzorg en Jan van Dooyeweerd bezig met de ereronde.

1974:
Henri Buitenzorg

Boven: Henri Buitenzorg en Jan Wagenaar behalen een fraaie
overwinning in het Kampioenschap van Nederland 1974,
voor Florissant (Bertus Leeuwenkamp).

Boven: Kampioenschap van Nederland 1974:
Henri Buitenzorg en Jan Wagenaar bezig met de ereronde.

1975:
Jojo Buitenzorg

Boven: Kampioenschap van Nederland 1975:
Jojo Buitenzorg (links) en Henri Buitenzorg in een lang en prachtig duel.
Niet zeker is wie er heeft gewonnen.

Boven: Jojo klopt Henri Buitenzorg na een felle strijd met een
neuslengte in het Kampioenschap van Nederland 1975.

Beide pikeurs dachten na de finish dat de andere gewonnen had
en ze feliciteerden elkaar. Een veel gepubliceerde foto.

Jojo bleek te hebben gewonnen en werd dus de Kampioen van
Nederland van 1975. Bij de huldiging droeg Jan de krans,
want die wou Jojo niet om zijn nek hebben.
Echtgenote Riet wijst haar zoon aan welke kant
van het paard hij moet staan.

1976:
Kees Verkerk

Boven: Kampioenschap van Nederland 1976:
Kees Verkerk (G. v. Eykelenborg) overmeestert vlak voor de finish
Jojo Buitenzorg (J. van Dooyeweerd).

Boven: Foto van de andere kant, Kampioenschap van Nederland 1976:
Kees Verkerk verslaat Jojo Buitenzorg. 3e wordt Jonker Volann,
voor Manza Buitenzorg, Monty Buitenzorg, Jheronimus en Breteuil.

1977 t/m 1979:
Speedy Volita

Boven: Manza Buitenzorg koerst voor het eerst met Jan Wagenaar
en heeft hier de kop in het Kampioenschap van Nederland 1977.
Achter Manza loopt King Hollandia en daarachter met bodemblinker
Kees Verkerk. In het tweede spoor gaat Nicole H en
helemaal achteraan met kap zien we Speedy Volita.
Hieronder de aankomst, een ronde later.

Boven: Speedy Volita (links) wint in 1977 met trainer/pikeur
Gerard Gommans voor de eerste keer het Kampioenschap
van Nederland, voor Manza Buitenzorg
met Jan Wagenaar.

Boven: Speedy Volita en Gerard Gommans tijdens de ereronde
na hun triomf in het Kampioenschap van Nederland 1977.

Boven: Speedy Volita (G. Gommans) gaat het Kampioenschap van
Nederland 1978 winnen. Aan de reling wordt Manza Buitenzorg tweede.
Achter Speedy is de als vierde aankomende Kees Verkerk nog te zien.
Links wordt Nanouk derde en geheel links is de als vijfde
aankomende Fransman Drake Royal te zien.

Boven: Speedy Volita (G. Gommans) gaat het
Kampioenschap van Nederland 1978 winnen. Achter haar
is de als vierde aankomende Kees Verkerk nog te zien.

Boven: Beeld uit 1978 even voorbij de finish.
Manza Buitenzorg kwam nog aardig terug,
maar was toch geklopt.

Boven: Speedy Volita (G. Gommans) wint afgetekend het
Kampioenschap van Nederland 1979,
voor Pyreus Berkenhof en Nanouk.

Boven: Speedy Volita en Gerard Gommans worden gehuldigd
na het behalen van het Kampioenschap van Nederland 1979.

1980 en 1981:
Monty Buitenzorg

Boven: Kampioenschap van Nederland 1980:
Monty Buitenzorg (nr.10 Sjeng Hendrikx) glipt binnendoor
bij Nanouk (nr.5 met Martin Vergay) en wint het kampioenschap.

Boven: Monty Buitenzorg won met Sjeng Hendrikx het Kampioenschap
van Nederland 1980. Hier zijn ze bezig aan de ereronde.

Boven: Monty Buitenzorg en Sjeng Hendikx winnen soeverein
het Kampioenschap van Nederland 1981.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1981:
Monty Buitenzorg en Sjeng Hendrikx wederom aan de ereronde.

1982:
Rainier Gallant

Boven: Kampioenschap van Nederland 1982:
Rainier Gallant en Hugo van Dijk met de overwinningskrans
terug bij de stallen.

1983:
Serge Buitenzorg

Boven: Serge Buitenzorg (J. v Dooyeweerd) behaalt een even
fraaie als verrassende zege in het Kampioenschap van Nederland
in 1983 voor Uno Hazelaar (midden), Udo Quick (rechts)
en Rieka Hanover (nr.7, boven Uno H.).

Boven: Serge Buitenzorg en Jan van Dooyeweerd bij de huldiging
na hun prachtige zege in het Kampioenschap van Nederland 1983.
Jan en eigenaar Schurgers feliciteren elkaar.

1984:
Uno Hazelaar

Boven: Kampioenschap van Nederland 1984:
Uno Hazelaar (links met Wim Velis) zegeviert fraai,
voor Top Arden (2e van links), Roper Dan (rechts),
Volo Prise (3e van links) en Torpedo Fortuna (midden, nr.5).

Boven: Kampioenschap van Nederland 1984:
Uno Hazelaar en Wim Velis tijdens de ereronde.

1985:
Wellborn Dean

Boven: Kampioenschap van Nederland 1985:
Wellborn Dean en Leo Schoonhoven behalen een even verrassende
als fraaie overwinning voor Udo Quick (rechts) en de rest.

Boven: Wellborn Dean (L. Schoonhoven) bezig aan de ereronde,
na het behalen van het Kampioenschap van Nederland in 1985.
Hij had Udo Quick, titus Westerhorn, Star of Goldstar
en Tydi Flower geklopt.

Boven: Wellborn Dean en Leo Schoonhoven bij de huldiging
na hun zege in het Kampioenschap van Nederland 1985.

1986:
Veric Brach

Met nog ruim een ronde te gaan loopt Veric Brach op kop in
het Kampioenschap van Ned. 1986. Naast hem Yzeren Hein,
achter hem aan de reling Vriend, daarachter Zacatal du Bois.
Boven Veric Brach zien we nog net het hoofd van Ulaan.
Voor de afloop, zie de foto hieronder.

Boven: Yzeren Hein is weggesprongen. Vriend heeft zijn kruid droog
gehouden en is van de rug van Veric Brach gekomen,
maar Veric houdt stand en wordt Kampioen van Nederland 1986.
Derde Zorg van Boko.

1987:
Action Skoatter

Boven: Action Skoatter vliegt naar de kop
in het Kampioenschap van Nederland 1987.
Rechts loopt Verich Brach, hoofdnr. 4 is van Vriend.
Het paard met de orenkap is Yzeren Hein.

Boven: Action Skoatter heeft de leiding genomen in het Kampioenschap
van Nederland 1987. Achter haar loopt Verich Brach (kol) en daarnaast,
helemaal links, Uwe, die gevolgd wordt door de onzichtbare Zacatal du Bois
en Ulaan. Daarachter probeert Yzeren Hein (met de rode orenkap)
de Duindigt-bocht door te komen, met naast zich aan de buitenkant Yellowa.
Helemaal achteraan de schimmel Zvetlana Hanover,
met daarnaast Yogi Bear. Voor hen lopen War Glory (reling)
en daarnaast United Power.

Boven: Action kan na een ronde maar moeilijk door Appie
in toom worden gehouden en ze loopt weg van het veld.
Dat zij op 4-jarige leeftijd over 2.600 m de Nederlandse
top zou deklasseren hadden weinigen verwacht.

Boven: Action Skoatter met Appie Bosscha, die zich afvraagt
waar de concurrentie is gebleven, heeft met overmacht
gezegevierd in het Kampioenschap van Nederland 1987.

Boven: Grote vreugde bij de aanhang na de overwinning
in het Kampioenschap van Nederland 1987.

1988:
Vriend

Boven: Een kluwen van paarden stormt op de finish af
in het Kampioenschap van Nederland 1988 op Duindigt.
V.l.n.r. Zvetlana Hanover (2e), Zozo Nevele (6e),
Veric Brach (4e), Abrogan Veha (5e), Vriend (1e),
United Power (9e), Wikje Last (7e) en aan de reling
Action Skoatter (3e), die vanaf de start de leiding had,
met Vriend op haar rug. Alleen Zabina Diepnow (8e)
staat niet op de foto.

Boven: Vriend neemt de leiding over van Action Skoatter, die
op het zware pad moegestreden is. Links zien we Arnold
Mollema, die Zvetlana rijdt en achter Vriend loopt Veric Brach
met Hennie Grift.

Boven: Vriend ingezoomd op de foto daarboven.

Boven: Dezelfde koers: Na 2600 meter in de prut
heeft Vriend (op blote voeten) het meeste over en
wint vóór de beide schimmels
Zvetlana Hanover en Action Skoatter.
Vierde wordt Veric Brach.

1989:
Yellowa

Boven: Kampioenschap van Nederland 1989:
Yellowa (rechts met Ton Blok) weerstaat het eindschot van Vriend
en zegeviert. Zeeboy Z (3e van links) pakt de 3e plaats,
voor Yick Buitenzorg (3e van rechts).

Boven: Kampioenschap van Nederland 1989:
Yellowa wint met Ton Blok ondanks een startfout.
Vriend wordt dichtbij tweede.

Boven: Bij de finish van het Kampioenschap van Nederland 1989:
Yellowa weert de slotaanval van Vriend af en wint.
De rest van het veld is niet in de buurt.

Boven: Yellowa en Ton Blok na hun overwinning in het
Kampioenschap van Nederland 1989 op Duindigt.

1990:
Carisma Darby

Boven: Beeld uit het Kamp. van Nederland 1990. De latere winnares
Carisma Darby ligt al achter de aan kop gaande Action Skoatter,
dan aan de reling Yick Buitenzorg (nr.4, 3e), Bekila Ludwig (2e),
Zora Volomon (reling, nr.11, 5e) en de rest.

Boven: Even verder: Action Skoatter heeft hier nog haar geliefde
koppositie maar links in het zogenaamde dodenspoor doemt
Carisma Darby al op in het Kampioenschap van Nederland 1990.

Ondanks een afgezakte kniegamasch wint Carisma het
Kampioenschap met gastrijder Gerard van Eijkelenborg
voor Bekila Ludwig.

Boven: De Kampioen van Nederland met rijder, eigenaar
en verzorgster.

1991:
Vriend

Boven: Vriend (links) wint hier in een spannende eindstrijd
nipt het Kampioenschap van Nederland 1991 voor Carisma Darby (rechts),
Zora Volomon, Aty v.d. Lente en de rest.

Boven: Vriend heeft als 12-jarige nog een keer het
Kampioenschap van Nederland gewonnen en krijgt
de krans om, dat was hij wel gewend.
Links Kocky Vlaar, rechts Hubert Schoonhoven.

1992:
Incredible Crafts

Boven: Kampioenschap van Nederland 1992:
Incredible Crafts (Hennie Grift) wint soeverein voor v.l.n.r.
Arjan G (2e), Ciao Magnus (4e) en Zorro Hollyrood (3e).

Boven: Incredible Crafts en Hennie Grift tijdens de ereronde,
na de winst in het Kampioenschap van Nederland 1992.

1993:
Fulmar Jet

Boven: Fulmar Jet wordt Kampioen van Nederland in 1993
voor Meadow Winfield en Eibert Vryenesse.

1994:
Keystone Bravo

Boven: Kampioenschap van Nederland 1994:
Keystone Bravo (H. Grift) wordt kampioen voor een
sterk aandringende Smoking Pay Roll.

Boven: De Amerikaanse merrie Keystone Bravo wint met Hennie Grift
het Kampioenschap van Ned. in 1994, voor Smokin Pay Roll.
Let op de speciale Amerikaanse sulky van Henny Grift.

1995:
Incredible Crafts

Boven: Hier wint Incredible Crafts (links) het Kampioenschap van
Nederland in 1995, vóór Paul Trot (rechts) en de Zweed Yankee
Tornado II (met Jan Offenberg). Crafts won ook in 1992.

Boven: Kampioenschap van Nederland 1995:
Incredible Crafts en Hennie Grift zijn zojuist gehuldigd en
staan klaar voor de fotograaf. Rechts eigenaar Aad van Schie,
links mevr. Van Schie en in het midden staat Klaas Bootsman
als sponsor klaar met een ereprijs. Tussen hem en het paard
zien we NDR-directeur Sperling.

1996:
Guvo de Bloomerd

Boven: Foto over anderhalve bladzijde in het vakblad:
Met nog een ronde te gaan in het Kampioenschap van
Nederland 1996 leidt Guvo de Bloomerd met een straatlengte.

Boven: Aankomst van dezelfde koers:
Guvo wint met grote voorsprong op Herbie W en Mondo Joe.

Boven: Guvo wordt gehuldigd als Kampioen van Nederland 1996.
De hele familie Brouwers is erbij.

Boven: Foto op de voorpagina van het vakblad:
ereronde na dezelfde koers.

1997:
Golden Sund

Boven: Golden Sund wordt hier met Ruud Pools Kampioen van Nederland
in 1997, voor Herbie W, Filou du Boscail, Sword Frazer en Gazeau Skoatter.

Boven: Ereronde na het Kampioenschap van Nederland 1997:
Golden Sund en Ruud Pools.

1998:
Herbie W

Boven: Kampioenschap van Nederland 1998:
Herbie W (links met Hubert Schoonhoven) verslaat
de Fransman Ballisi (Bas Crebas) in extremis.

Boven: Door zijn vechtlust wist Herbie ook over langere afstanden goed
mee te komen. In 1998 vocht hij zich op Duindigt na een lange
inhaalrace voorbij de Fransman Balissi en werd
Kampioen van Nederland over 2.600 m.

1999:
Drewgi

Boven: De Zweedse hengst Drewgi (H. Grift jr) behaalt een fraaie zege
in het Kamp. van Nederland 1999 voor Hinde Buitenzorg (H. Grift sr),
Intact Hornline en Epalio.

Boven: Drewgi gaat zegevierend over de finish in het Kampioenschap
van Nederland 1999. De nog jonge Henk Grift steekt zijn zweep al omhoog.

2000:
Beau du Valais

Boven: Beau du Valais (Fra) is met Hans v.d. Pijl
op weg naar een mooie overwinning in
het Kampioenschap van Nederland 2000.

2001:
Koko Dijkhoeve

Boven: Koko Dijkhoeve (nr.4 met H. Langeweg) stuift op de finish af
inhet Kampioenschap van Nederland 2001, voor Top Zoot (nr.3)
en Kokomotranss R (nr.9).

Boven: Beeld van voren in hetzelfde Kampioenschap van Nederland 2001.
Koko Dijkhoeve (rechts) wint, voor Top Zoot (midden)
en Kokomotranss R (links).

Boven: Koko Dijkhoeve na het winnen van het Kampioenschap,
met trainer/rijder Hugo Langeweg, eigenaar Jaap van Rijn
en dochter.

2002:
Campo Express

Boven: Campo Express (Dts) en Peter Strooper tijdens
de huldiging na hun triomf in het Kamp. van Nederland 2002.

2003:
Optimistic

Boven: Optimistic (J. van Dooyeweerd) wint met flair
het Kampioenschap van Nederland 2003 voor Komet November
(rechts), Erosif (links) en de rest.

2004:
Irish Fire

Boven: Irish Fire (Dld) zegeviert met Peter Strooper in het
Kamp. van Nederland 2004 voor Optimistic (nr.5),
Rise and Shine (rechts) en Magic Rider (nr.1).

Boven: Huldiging van de Kampioen van Nederland 2004:
Irish Fire is omkranst en gehuldigd. Links groom Mayvor.

Boven: Ereronde van de Kampioen van Nederland 2004:
Irish Fire en Peter Strooper.

2005:
Starfighter LM

Boven: Starfighter LM (H. Langeweg jr) wint het Kampioenschap van
Nederland op Duindigt in 2005, voor Bolets Creb (buiten beeld 2e)
voor Johan (in de verte) en Lobys Tex.

Boven: Kampioenschap van Nederland 2005:
Starfighter LM en Hugo Langeweg jr maken de ereronde.

2006:
Rhythm and Speed

Boven: Rhythm and Speed nr.10 (R. Bakker) schrijft het
Kampioenschap van Nederland 2006 op haar naam.
Bolets Creb wordt tweede, voor Good Dry (nr.1).

2007:
Speedy Aresy

Boven: Kampioenschap van Nederland 2007:
Speedy Aresy (met kap) ligt nog midden in het veld.
Starfighter LM leidt voor Uncle Joe's Pet (reling),
Pacific Valley en Good Dry.

Boven: Speedy Aresy wint het Kampioenschap van Nederland in
2007. Jan van Dooyeweerd jr. is erg blij met het winnen van deze
koers, die naar zijn vader is vernoemd.

Boven: Kampioenschap van Nederland 2007: Speedy Aresy spurt
met een geweldige eindsprint naar de overwinning.

2008:
nogmaals Speedy Aresy

Boven: In 2008 had het Kampioenschap van Nederland opnieuw
als tweede naam het Jan van Dooyeweerd-Memoriaal, want het was
een beetje "zijn koers". Hij won deze koers zeven keer.
En weer is Jan junior erg blij, temeer om dat stalgenoot
Unbounded River (nr. 3 met Ruud Pools) tweede wordt.

Boven: Speedy Aresy loopt een ereronde na de zege
in het Kampioenschap van Nederland 2008.

2009:
Venividivici Joe

Boven: Venividivici Joe wint het Kampioenschap van Nederland in 2009,
voor Kebby du Bocage.

Boven: Nogmaals het Kampioenschap van Nederland 2009:
Venividivici Joe en Hugo Langeweg jr bezig met de laatste meters.

Boven: Ereronde van de Kampioen van Nederland 2009.

2010:
Wyard Beuckenswyk

Boven: Kampioenschap van Nederland 2010:
Wyard Beuckenswijk (rechts met Jos van Koolwijk) zegeviert verrassend.
Year of Transs R wordt 2e en Un Gamin Impulse (links) 4e.

Boven: Kampioenschap van Nederland 2010:
Wyard Beuckenswyk met Jos van Koolwijk tijdens de ereronde.

2011:
voor de 2e keer Venividivici Joe

Boven: Kampioenscap van Nederland 2011: 2e keer (ook in 2009)
Venividivici Joe en Hugo Langeweg jr. tijdens de ereronde.

2012:
Zorba Oldeson

Boven: Kampioenschap van Nederland 2012:
Zorba Oldeson (Rob de Vlieger) wint afgetekend voor v.l.n.r.
Yesterday (4e), Nearque (2e), Zulaika River (5e) en Opera Blue (3e).

Boven: Zorba Oldeson snelt in handen van Rob de Vlieger
naar de overwinning in het Kampioenschap van Nederland 2012.

2013:
Abrazzo d'Amour

Boven: De fantastische aankomst van het
Kampioenschap van Nederland 2013:
Abrazzo d'Amour gaat langs de relingzijde winnen, voor
Yonker Fanatic (nr.2), Bibi Barosso (nr.3) en Zorba Oldeson (nr.5).

2014:
helaas niet verreden

2015:
Zenyatta

Boven: Kampioenschap van Nederland 2015:
Een prachtig en compact veld stormt de laatste bocht in.
Aan kop gaat Diamond, met achter zich Bibi Barosso.
In het midden Vasterbocheckpoint (P. Strooper) en
daarachter loopt Mustang's Sally (nr. 12) en weer
daarachter Armando Kievitshof (nr. 4). Driedik gaat
Zorba Oldeson (nr. 8) en daarachter, ook in het
derde spoor Zenyatta met Cees Kamminga.

Boven: Kampioenschap van Nederland 2015:
Tegen de eindsprint van de half-Franse merrie Zenyatta (vader Look de Star)
heeft niemand een antwoord en zij wint de koers met voorsprong,
voor de trouwe Zorba Oldeson (rechts niet in beeld), Quairos Jiel (ook
niet in beeld), Armando Kievitshof (nr. 4 met Hennie Grift sr),
Davy Boko (midden op de foto) en Staro Foot Loose (links).

Boven: Kampioenschap van Nederland 2015:
Cees Kamminga wijst naar Zenyatta. Zij is de beste,
de Kampioen van Nederland, maar wel met de Duitse nationaliteit.

2016:
Caen Oldeson

Boven: Caen Oldeson (nr.5 met John de Leeuw) wint in een prachtige finish
het Kampioenschap van Nederland 2016, nipt voor
Diamond (buiten beeld) en Vinochka (rechts).

2017:
Helaas niet verreden.
Ondanks dat het prijzengeld was verhoogd naar 3.000 Euro aan de winnaar,
kwamen er niet genoeg inschrijvingen binnen.

2018:
Helaas niet verreden.

Foto verantwoording:
de foto's uit de jaren 1960-1980 zijn meestal van Jacques van Bellen,
daarna van Wim/Team Huybers, zie ook www.huybers.com