1957: Peterhof

Boven: GPLL 1957: De grote Franse merrie Gélinotte en haar trainer-pikeur
Charlie Mills bereiden zich op Duindigt voor op de GP der Lage Landen.
Zij waren in 1957 de grote blikvangers, maar de tweevoudig winnares van
de Prix d'Amérique had grote moeite met de scherpe bochten van Duindigt
en kwam helaas niet uit de verf.

Boven: Peterhof met Willem Geersen, die in gesprek is met
de nog jonge Freek Eerenberg, vlak voor de start van de GP
der Lage Landen 1957, die zij gaan winnen.
Het publiek kijkt ademloos toe.

Boven: Peterhof (1e) leidt de dans gevolgd door Quite Heny,
Quintus Harvester 2e (reling), Roland 3e (nr.8), Quicksilver S (nr.3).
Links komt Gélinotte vierdik opzetten.

Boven: Peterhof (W. Geersen) triomfeert in de Grote Prijs
der Lage Landen 1957 voor Quintus Harvester (reling),
Roland (nr.8), Emden (bles) en Gélinotte (naast Emden).
Ook de andere Franse crack Jariolain en de Zweedse crack
Martha Rappson kwamen er niet aan te pas.

Boven: Peterhof en de gelauwerde Willem Geersen tijdens
de huldiging na hun mooie triomf in de Grote Prijs
der Lage Landen 1957.

Boven: Peterhof was met Willem Geersen de winnaar van 1957.

Ook Peterhof staat in onze Hall of Fame:
Click hier

1958: Icare IV
(de meest verbeten deelnemer, tekst Ruud Stoop)
Dat was misschien Icare IV, die in 1958 na een heroïsch duel Jamin op de knieën kreeg. Het was ook de eerste keer dat een buitenlandse rijder de koers won. En wat voor een winnaar! Henri Levesque, toen al een levende legende, reed Icare IV naar een tijd van 1.19,6, waarmee de hengst tot 1961 de snelste winnaar zou blijken. Tot Hairos II met Willem Geersen in 1.19,2 voor de derde keer in de historie won. Dat het juist tussen Icare IV en Jamin tot een fel duel kwam, was niet zo vreemd. Eerstgenoemde was immers Frans recordhouder over de afstanden tot 2000 meter (en dat in een periode dat Gélinotte op het hoogtepunt van haar loopbaan was) met een tijd van 1.18,4. Pas toen Jamin tot 1.18,1 kwam, verdween Icare IV als recordhouder uit de boeken. Jamin was met zes overwinningen op rij naar Duindigt gekomen en had eigenaresse Orly-Roederer zelfs winst in de Prix d'Amérique opgeleverd. Zijn meest opvallende winst boekte de van een volbloedmerrie afstammende Fransman echter in een editie van de Prix de France, waarin rijder Jean Riaud na ernstige hinder bij de start aan het inhouden van zijn paard dacht. In een furieus tempo snelde Jamin echter alsnog naar de bloemen en verleidde de Franse pers tot de alleszeggende kop: 'Vive le Roi!'
De editie van 1958 had een voor de vaderlandse sport belangrijke nasleep, omdat Hairos II in de koers debuteerde. Hij werd enkele maanden later door Willem Geersen gekocht en zou de drie edities na Icare IV domineren. Hij won in 1959 (tegen wederom Jamin en Icare IV), 1960 en 1961...

Boven: Een wereldcrack op Duindigt, in de GP Lage Landen:
de Franse hengst JAMIN, volgens velen
de beste draver van de 20-ste eeuw.
Hij wordt gereden door zijn trainer Jean Riaud.

Boven: GP der Lage Landen 1958: Met nog 1 ronde te gaan:
Icare IV (nr.14 ,1e) gaat al naar de leiding, dan v.r.n.l. Ria Olivier,
Quintus Harvester (3e), Willburn, Hairos II (verscholen, 4e) en
aan de buitenkant Jamin (2e).

Boven: GPdLL 1958: Icare IV (Fr) (1e met H. Levesque) pakt de leiding
voor Ria Olivier (met Arie Tesselaar), dan volgt Wilburn (reling),
Hairos II, Quintus Harvester (kol) en aan de buitenkant Jamin.

Boven: De 20 m gunstiger gestarte Franse rivaal Icare IV
(met Monsieur Henri Levesque, rechts) klopt tot ieders verrassing
Jamin met een hoofdje. Laatstgenoemde loopt wel een koers-
en baanrecord. Niet zichtbaar zijn Quintus Harvester (3e) en
Hairos II, die vierde wordt en nog in Frans bezit is.

Boven: De finishfoto wijst uit dat Icare IV heeft gewonnen en
zijn rivaal Jamin met ruim een hoofdlengte heeft geklopt.

Boven: Icare IV en Henri Levesque maken hun ereronde.

1959: Hairos II

Boven: Ook in 1959 was JAMIN met zijn trainer Jean Riaud
de blikvanger. Hij moest weer 60 meter voorgeven.

Boven: Hairos II en Willem Geersen tijdens het defilé
op Duindigt d.d. 28-6-1959 voor de Grote Prijs der Lage Landen 1959,
waarin zij zullen schitteren.

Boven: Hairos II wint de Grote Prijs der Lage Landen 1959
met voorsrong op de Franse cracks Jamin en Icare IV.

Boven: Hairos II en Willem Geersen tijdens de ereronde
op Duindigt na de Grote Prijs der Lage Landen 1959,
waarin zij hebben geschitterd.

---

1960: Hairos II

Boven: GPLL 1960: Hairos II ligt nog allerlaatste (2e van rechts).
Tarantella (nr.2) leidt voor de Zweed Pompe Trickson (links, 2e)
en tussen hen in de Française La Coulonces (2e van links, 3e).
Quicksilver S (rechts met kap) wordt knap 6e.

Boven: Hairos II wint voor de tweede keer
de GP der Lage Landen.
Tweede wordt Pompe Trickson (midden)
voor de Franse merrie La Coulonces (links),
de overgrootmoeder van ons aller Timoko.

1961: Hairos II

Boven: een van de kanshebbers in 1961, de Zweedse hengst
Kavaljer Fortuna met Sören Nordin.

Boven: Een machtig veld in het gedrang voor de laatste bocht:
Aan de leiding gaat Vrijdag (Nottelman), die een prachtige
derde plaats zal behalen, naast hem Typhoon (P.Stooper).
Achter Vrijdag loopt de Zweed Kavaljer Fortuna, die tweede
zal worden, tweede van links met blinker Jour de Java,
3e van links met kap Quicksilver S.
Helemaal achteraan in het midden, met de witte bodemblinker
de latere winnaar Hairos II. Hij moest 60 m geven.
Het grote paard rechts van hem is de Franse merrie
La Coulonces. Zij wordt hier vierde, en later moeder
van de crack Vanina B, op haar beurt moeder van
Jorky, die in 1980 en 1981 de GPdLL won.
Zij is ook de overgrootmoeder van de Franse crack
Timoko (in Nederlands bezit).

Boven: een krantenfoto als bewijs van de aankomst:
v.l.n.r. achteraan met blinker Jour de Java (6e),
winnaar Hairos II, aan de reling La Coulonces (4e),
Kavaljer Fortuna (2e) en Vrijdag (3e).

Boven: prachtig beeld vanaf de andere kant.
Zoals wel vaker wankelde Hairos op 't laatst even,
maar Willem Geersen hield hem vakkundig
op de been.

Boven: ....alhoewel dit het midden houdt
tussen draf en galop. Toch werd Hairos II gehandhaafd.
De Zweed Kavaljer Fortuna en Vrijdag (met
Bram Nottelman) worden resp. tweede en derde.
Hairos had 60 m moeten geven.

Hairos II staat natuurlijk in onze Hall of Fame:
Click hier

1962: Mon Poulot

Boven: In de eerste bocht Mon Poulot reeds aan de leiding
voor de schimmel Tabor, Kan Pom B en de rest.
Het grote paard in het midden achteraan (met kap) is de
Franse wereldcrack Masina, die er niet aan te pas zou komen.

Boven: Bijna dezelfde plek, andere fotograaf.

Boven: Met nog een ronde te gaan leidt nog steeds de
Franse Belg (of de Belgische Fransman) Mon Poulot,
voor de Nederlandse Fransman Kan Pom B en
onze eigen schimmel Tabor.

Boven: Tot bijna ieders verassing behoudt Mon Poulot
de leiding tot op de finish. Tweede wordt de Fransman Okapi II
met onze landgenoot Roel Sierdsma. Derde onze import
Jour de Java.
De Franse wereldcrack Masina deed ook mee,
maar kon op de Duindigt-piste niet uit de voeten.

Boven: GP der Lage Landen 1962:
Mon Poulot (rechts met M. Martens) wint dan v.r.n.l. Harper Boy (5e),
Okapi II (2e), Tabor (4e), Jour de Java (3e) en Kan Pom B (6e).

Boven: GPdLL 1962: Mon Poulot (Fr) tijdens de huldiging
op Duindigt na zijn even verrassende als mooie overwinning.
Zijn portret is op deze foto "uitgelicht" om te worden
afgedrukt in "het krantje", in het pré-Fotoshop-tijdperk.

1963: Torrid Song
(de aanrijding, tekst Ruud Stoop)
In deze aflevering werd de 14-jarige Quicksilver S werd tweede achter Torrid Song met Hans Frömming, de Duitser die op dat moment op het hoogtepunt van zijn carrière stond. Die editie van 1963 werd echter vooral bepaald door een incident met de Fransman Olivier B, de grote favoriet die werd gereden door de naar Frankrijk geëmigreerde Roel Sierdsma. Het paard was in bezit van Stal De Gulden Krakeling van Jan Glimmervaan en dus een beetje Nederlands. In de laatste ronde viel Sierdsma uit de sulky, nadat een concurrent het wiel van de onfortuinlijke combinatie raakte. Olivier B passeerde aan de relingzijde de fel strijdende koppaarden Rijkeboer (Martin Vergay) en Quicksilver S met Jan Wagenaar. Dat 's lands beste draver van dat moment nog een rol speelde was al verwonderlijk, want als enige had Quicksilver S veertig meter moeten geven op de koppaarden. Op karakter kwam hij zich echter aan het front melden, al moest hij zich in de slotfase alsnog gewonnen geven tegen de 'Amerikaanse Duitser' Torrid Song van Stall Kurier.

Boven: De favoriet Olivier B passeert in verboden gangen
met een kapotte sulky zonder pikeur als eerste de finish.

Boven: Torrid Song (H. Fromming) wint onaangevochten de
Grote Prijs der Lage Landen 1963, voor Quicksilver S, Rijkeboer,
Momyalcaldo, de schimmel Tabor en Rubis d'Ann.

Boven: Torrid Song en Hans Frömming, de winnaars van
de GP der LL 1963.

1964: Quicksilver S
(de oudste winnaar, tekst Ruud Stoop)
Hij heeft een record dat gezien de huidige leeftijdsbepalingen nooit meer wordt verbeterd: Quicksilver S won in 1964 de Grote Prijs der Lage Landen terwijl hij vijftien jaar oud was. In 1963 was hij nog geklopt, een jaar later haalde Quicksilver S alsnog zijn gram en won de klassieker als vijftienjarige! De oude Quick had het echt niet cadeau gekregen. De pas vijfjarige, in Zweeds bezit zijnde merrie Othka was een tegenspeler van formaat.

Boven: De 15-jarige Quicksilver S in een geweldige
strijd met de vijfjarige Zweeds/Franse merrie Othka.

Boven: Op de finish weet Quicksilver S een half hoofd
voorsprong te behouden en hij zet Duindigt
op zijn kop. Jan Wagenaar maakt het zege-gebaar en
Soren Nordin buigt het hoofd omdat hij weet dat hij geklopt is.

Boven: Quicksilver S en Jan Wagenaar jr. worden gehuldigd.
Wagenaar sr. helpt met de krans, vooraan staat
mevr. Wagenaar.

Boven: "Altijd heb ik gehoopt en heden mag ik het dan toch beleven",
aldus de nestor van de eigenaren-fokkers, Joh. Smit (links) uit Groningen,
terwijl hij de felicitaties ontvangt van G.A.C. van der Windt bij de
overwinning van Quicksilver S in de Grote Prijs der Lage Landen 1964.
Jan Wagenaar draagt de erekrans, echtgenote Annie en dochter Yvonne
delen in de hulde. Verder zijn nog te herkennen de heren
R.P. Schoonheim (met zonnebril) en Richard Bosma (met bril).

Boven: Foto van de ereronde na de Grote Prijs
der Lage Landen 1964. Een van de weinige kleurenfoto's
van onze nationale crack.

Quicksilver S staat in onze Hall of Fame:
Click hier

1966: Star Rodney
(de eerste Amerikaanse zege, tekst Ruud Stoop)
Stal Amsterdam was met eigenaar Frits Maarsen in de jaren zestig al toonaangevend in ons land en eigenlijk ook daarvoor (onder de naam Stal Middenmeer) en daarna (toen men als Stal Kievitshof was verdergegaan). Stal Middenmeer (Frits Maarsen sr en Piet Dijkhuis) was als eigenarencollectief betrokken bij de eerste winnaar van de Grote Prijs, Mac Kinley. Die hengst was één van de eerste aankopen van het duo, waarvan later de wegen scheidden. De kleuren van Middenmeer, het bekende rood-wit-blauw, werden overgeheveld naar Stall Amsterdam. De dubbele 'll' dankte de stal aan een vlucht naar Duitsland, nadat in ons land hun Worthy Pride niet goedgekeurd werd als dekhengst. Bij onze oosterburen kreeg hij zonder problemen zijn brevet wel. Deze stal was ook verantwoordelijk voor de eerste Amerikaanse winnaar van de Grote Prijs, met dank aan Star Rodney, hetgeen na de winst van Helmut Beckemeyer - die de illusies van Jan Wagenaar (met Azalea Hanover) en Appie Siderius (met Carlos Pluto) aan gruzelementen reed - nog ironische taferelen opleverde. De in het rood-wit-blauw gehulde Duitser Beckemeyer en de Nederlandse eigenarenfamilie Maarsen, luisterende naar de klanken van het Duitse volkslied voor hun Amerikaanse hengst. "Dat vond mijn vader niet zo leuk", wist de juniorversie zich later nog te herinneren. De winst dankte Star Rodney vooral aan het fraaie weer die dag. Vanwege ademhalingsmoeilijkheden was hij bij mindere omstandigheden zelden in staat zijn niveau te halen. Maarsen sr. had Star Rodney aangekocht tijdens zijn jaarlijkse vakantietrip rond de Kentucky Futurity.

Uitslag:
1. Star Rodney (Dld.) in 1.20,9 - 2.620 m (H. Beckemaier)
2. Azalea Hanover in 1.21,6 - 2.600 m (J. Wagenaar jr.)
3. Carlos Pluto in 1.21,1 - 2620 m (A. Siderius)
4. Ultimatum (Blg.) in 1.22,0 - 2600 m (J. van Dooyeweerd)
5. Or en Barre (Blg.) in 1.21,6 - 2620 m (R. Lampe)

Boven: Star Rodney op weg naar de start.

Boven: De winnaar van de Grote Prijs der Lage Landen 1966 Star Rodney
ligt nog verscholen in het veld. Aan de leiding gaat nr.6 Azalea Hanover
(die 2e gaat worden) voor nr.5 Ultimatum (4e) en nr.9 Carlos Pluto (3e).

Let op: Bovenstaande foto mag alleen worden gebruikt voor
niet-commerciële doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1966) / Foto: Peter van Soest, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

Boven: Star Rodney (links) wint voor Azalea Hanover, Carlos Pluto,
Ultimatum en Or en Barre.

Boven: Star Rodney en H. Beckemeyer tijdens de ereronde na
hun prachtige overwinning in de Grote Prijs der Lage Landen 1966.

Let op: Bovenstaande foto mag alleen worden gebruikt voor
niet-commerciële doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1966) / Foto: Peter van Soest, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

1967: Quand Meme J
(de modderigste GPdLL, tekst Ruud Stoop)
De fameuze Franse hereboer Henri Levesque heeft zijn naam maar één keer op de erelijst kunnen plaatsen, al deed hij wel vaker een gooi naar een nieuw succes. In 1967 vloog hij direct na zijn winst met Roquepine in de Gotham Trot op Yonkers Raceway naar Nederland, destijds nog een hele onderneming. Met favoriet Sabi Pas werd hij echter geklopt door outsider Quand Meme J met Pierre Arson. De koers werd afgewerkt onder erbarmelijke omstandigheden en Levesque zou schuld hebben aan een aanrijding met de Zweedse kanshebber Big Lama. De Franse miljonair kon het zich niet herinneren want 'soms kon ik niets meer zien van de modder'. Ook George Male was na zijn koers met Roc Wilkes verbolgen, "toen ik zesdik de laatste bocht in ging, moest ik mij inhouden voor de auto die in de baan was. Wat deed die auto daar? Pourquoi? Pourquoi?" Feitelijk verloor Roc Wilkes de Lage Landen al eerder, want een in Graignes gewonnen prijs leverde hem een extra handicap op van twintig meter. Door die verdiende 800 gulden boven de grens van 250.000 gulden verspeelde Roc Wilkes uiteindelijk de eerste prijs van 32.500 gulden, zo was de mening van de meeste ingewijden.

Boven: Quand Même J en P. Arson op weg naar de baan.

Boven: Na een ronde gaat Cherie Spencer voorop, met naast
zich Duchesse Mac. Het Franse geweld zit nog achterin.

Boven: op een modderbaan gaan de sterke Fransen
met de eer strijken: Quand Meme J (links) wint verassend voor
Sabi Pas (met Monsieur Henri Levesque).

Boven: Quand Meme J en Pierre Arson tijdens de huldiging
na hun triomf in de Grote Prijs der Lage Landen 1967.
Links zien we baancommissaris Van Leewen.

Let op: Bovenstaande foto mag alleen worden gebruikt voor
niet-commerciële doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1967) / Foto: Peter van Soest, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

1968: Ténébreuse D
(de terugstelling, tekst Ruud Stoop)
Johan was in 2007 zeker niet de eerste deelnemer die als winnaar werd teruggesteld. Veertig jaar geleden leek Toy met Jean-René Gougeon naar de winst te gaan, maar de combinatie werd vanwege hinder van Ténébreuse D (Henri Cogné) teruggesteld. Meer dan wat zijwaartse oprispingen waren het niet geweest, maar Gougeon nam zijn verlies als een groot sportman. Na O Marijke was Ténébreuse D, een dochter van Fandango, pas de tweede merrie die de koers won. De laatste winnende merrie dateert trouwens alweer van 2000, toen Hinde Buitenzorg met Hennie Grift zegevierde. De winst van Ténébreuse D dateert uit een periode dat het vooral de Fransen waren die Duindigt overheersten. Vele oudgedienden herinneren zich nog het modderballet waarin Quand Meme J in 1967 de sterkste was. En in 1969 won Tivaty Pelo in handen van Jean Mary met overmacht op een dag dat ook ene Henri Buitenzorg zijn kandidatuur zette voor de dat jaar te verrijden Derby. Er werden records gebroken op de totalisator en Roosevelt's Raceways's manager Fred Burke was in Wassenaar aanwezig om Mary over te halen om met zijn andere crack, Tidalium Pelo, naar het wereldkampioenschap te komen. De steenrijke hereboer uit Frankrijk liet de Amerikaan vergeefs afdruipen. Ook in 1969 was er van een terugstelling sprake, want de als tweede aankomende Sire de Tracy werd wegens hinder van Duchesse Mac uit de top gegooid, tot woede van de Fransen en vooral eigenaar Louis Thébert, die een dag eerder in Kasteel Oud-Wassenaar nog vergeefs had geprobeerd een rondje champagne aan de aanwezigen te geven...

Boven: Ténébreuse D met Henri Cogné in het
voorwerk op Duindigt.

Boven: Ténébreuse D (links) wint na de terugstelling van
Toy (2 met JR Gougeon) wegens hinderen.

Boven: Ténébreuse D tijdens de ereronde.

1969: Tivaty Pélo

Uitslag:
1. Tivaty Pélo (Fr.) in 1.19,5 - 2.625 m (J. Mary)
2. Tiny Special (It.) in 1.20,8 - 2.600 m (G. Kruger)
3. Thalie (Fr.) in 1.20,9 - 2600 m (G. Barbé)
4. Cherie Spencer in 1.21,2 - 2600 m (J. Hendrikx)
5. Minisink Hanover (It.) in 1.21,3 - 2.600 m (K. Hörmann)
6. Quini (Fr.) in 1.21,7 - 2600 m (J. Kruithof jr.)

Boven: Tivaty Pelo (J. Mary) stelt zich op voor het defilé.

Boven: Tivaty Pelo (J. Mary) gaat naar een glorieuze overwinning
voor Sire de Tracy (die zou worden uitgeschakeld wegens hinderen)
en Tiny Special (2e). Rechts op de foto zien we Sjeng Hendrikx,
die met Cherie Spencer vierde gaat worden.

1970: Tatusca d'Avril

Om het de Fransen wat moeilijker te maken werd de koers veranderd in een seriedraverij met finale over 2.100 m.
De drie series werden gewonnen door:
Ned. serie: Dave Fez (voor El Hadie, Florissant en Esmeraud)
2e serie: Ullygouli (voor Tatusca d'Avril, Sissi Port en Docker)
3e serie: Urvick (voor Tendresse III, Uhlan II en Unès P)

In de finale liep El Hadie de koers van zijn leven en werd tweede achter de uitstekende Franse merrie Tatusca d'Avril. Florissant werd derde.

Uitslag Finale:
1. Tatusca d'Avril (Fr.) in 1.19,5 - 2.100 m (J. Roussel)
2. El Hadie in 1.20,8 - 2.100 m (Jan de Leeuw)
3. Florissant in 1.20,9 - 2100 m (Bertus Leeuwenkamp)
4. Unès P (Fr.) in 1.21,2 - 2100 m (M. Feuillet)
5. Uhlan II (Zw.) in 1.21,3 - 2.100 m (L. Axelsson)
6. Tendresse III (Fr.) in 1.21,7 - 2100 m (Roman Krüger)

Boven: GP der Lage Landen 1970:
Finale Tatusca d'Avril (nr.2) zegeviert voor El Hadie, Florissant
(rechts) en de rest.

Boven: Tatusca d'Avril (J. Roussel) tijdens de huldiging.

Boven: Tatusca d'Avril (J. Roussel) bezig met de ereronde.
Een maand later won ze ook Merevelds Mijlrecord.

1971: Une de Mai
Gelukkig ging men in 1971 weer terug naar de oude formule van één koers (maar nog wel over 2100 m) en mede daardoor kregen we in Nederland een wereldmerrie te zien.
De Franse supermerrie Une de Mai, wereldkampioene, kwam naar Duindigt en dat was landelijk nieuws. Ze kwam, zag en overwon, ondanks 40 m handicap.

Uitslag:
1. Une de Mai (Fr.) in 1.19,7 - 2140 m (Jean-René Gougeon)
2. Busiris (Blg.) in 1.21,7 - 2100 m (Remi Bals)
3. Un Coeur B (Fr.) in 1.21,9 - 2100 m (Eddy Freundt)
4. Vaisonnais D (Fr.) in 1.22,0 - 2100 m (R. Laurenti)
5. Gallant Way in 1.22,2 - 2100 m (Harry van Ooyen)

Boven: Une de Mai op weg naar de start.
Jean-René Gougeon is de trainer/pikeur en rechts
loopt verzorger Jean-Louis Peupion.

Boven: Une de Mai in het voorwerk.
(Ansichtkaart)

Boven: Une de Mai wint met een straatlengte voorsprong.
aan de reling zien we Gallant Way, die knap vijfde wordt.

Boven: Begonnen met 60 meter achterstand, bereikt Une de Mai
(met J.R. Gougeon) met grote voorsprong de finish voor
de Belg Busiris, de Fransen Un Coeur B en Vaisonnais D
en onze eigen Gallant Way.

Boven: ereronde van Une de Mai.
Jean-René Gougeon weet hoe het hoort en heeft zijn helm
afgezet.

1972: Fideel

Une de Mai kwam op herhaling, maar daar dacht de Belgische pikeur George Desoete heel anders over. Hij nam de kop, onderhield een hoog tempo en dan is 40 m goedmaken een hele opgave. Une de Mai liep een voor die tijd ongelofelijke 1.17,4 maar won net niet.......

Uitslag:
1. Fideel (Blg.) in 1.18,9 - 2.100 m (G. Desoete)
2. Une de Mai (Fr.) in 1.17,4 - 2.140 m (JR Gougeon)
3. Azelino B (Fr.) in 1.19,1 - 2.100 m (M. Roussel)
4. Belle Doris (Fr.) in 1.19,4 - 2.100 m (W. Baroncini)
5. Big Elma (Zw.) in 1.19,6 - 2.100 m (S. Nordin)
6. Uskia (Fr.) in 1.19,7 - 2.100 m (L. Verroken)

Boven: De winnaar van de Grote Prijs der Lage Landen 1972, Fideel,
ligt al stevig op kop met nog een ronde te gaan, gevolgd door
Azelino B (3e). Zijn grote opponent Une de Mai (2e) is nog niet in beeld.

Boven: Sensatie: de wereldcrack wordt verslagen:
De Belgische dreumes FIDEEL klopt de Franse reuzin UNE DE MAI!!!
Hij benutte knap zijn 40 m voorgift en dwong Une de Mai
tot een grote verbetering van het koersrecord.
Derde werd Azelino B (rechts), hier nog in Franse
handen. Later zou hij in Nederland worden
geïmporteerd en bij Tom Kooyman in training komen.

Boven: Ereronde van Fideel en George Desoete.

1973: Ego Boy

Uitslag:
1. Ego Boy (Zw.) in 1.18,7 - 2.100 m (J. Olofsson)
2. Elsie (Blg.) in 1.19,0 - 2.100 m (F. Desoete)
3. Aiglon (Fr.) in 1.19,0 - 2.100 m (Sjeng Hendrikx)
4. Vent de l'Histoire (Fr.) in 1.19,1 - 2.100 m (Roel Sierdsma)
5. Gunnar Dear in 1.19,3 - 2.100 m (G. v. Eykelenborg)
6. Jojo Buitenzorg in 1.19,3 - 2.100 m (J. v. Dooyeweerd)

Boven: De Zweedse sensatie Ego Boy was op Duindigt
niet te beschieten.

Boven: De Zweed Ego Boy wint gemakkelijk voor Elsie (links) en
Aiglon met Sjeng Hendrikx, rechts.
Achter Elsie loopt Jojo, die 6e zal worden.

Boven: GPLL 1973: Ego Boy (J. Olofsson) wint de eindstrijd voor v.l.n.r.
Elsie (2e), Jojo Buitenzorg (6e), Gunnar Dear (5e), Vent de l'Histoire (4e)
en Aiglon (3e).

Boven: GP der Lage Landen 1973:
Ego Boy met zijn pikeur J. Olofsson in close up na de huldiging.

1974: Atagos G

Uitslag:
1. Atagos G (Fr.) in 1.17,5 - 2.100 m (A. Desmotils)
2. Bums Stuart (Zw.) in 1.17,6 - 2.100 m (G. Linquist)
3. Baladeur II (Fr.) in 1.17,6 - 2.100 m (H. Kraum)
6. Jojo Buitenzorg in 1.18,0 - 2.100 m (Jan v. Dooyeweerd)
5. Uriosis P in 1.18,1 - 2.100 m (Dirk Bolwijn)
6. Vent de l'Histoire (Fr.) in 1.17,4 - 2.120 m (Roel Sierdsma)

Boven: GP der Lage Landen 1974:
Atogos G (nr.2 uiterst rechts) wint zeer verrassend (langs de relingzijde)
voor Bums Stuart (nr.7), Baladeur II (links) en
Jojo Buitenzorg (2e van rechts).

Boven: GP der Lage Landen 1974:
Atogos G (Fr) en A. Desmontils na hun prachtige zege,
tijdens de huldiging.

Boven: Wereldberoemde foto, die een eerste prijs won,
net als het paard. De Fransman Atagos G won verrassend
en werd meteen daarna aan een Nederlander verkocht.
Het paard bleef op Duindigt achter, tot verdriet van zijn
verzorger. En de hengst heeft daarna nooit meer een piek verdiend!

1975: Judy Song

Uitslag:
1. Judy Song (Zw.) in 1.19,1 - 2.100 m (P.O. Gustafsson)
2. Damarete (Fr.) in 1.19,4 - 2.100 m (P. Marie)
3. Worthy Dean in 1.19,6 - 2.100 m (Cees de Leeuw)
4. Florissant in 1.19,6 - 2.100 m (Bertus Leeuwenkamp)
5. Allegro in 1.19,8 - 2.100 m (Harry Pools)
6. Vernet (Fr.) in 1.19,1 - 2.120 m (JP Viel)

Boven: GP der Lage Landen 1975:
Judy Song (P. Gustafsson) spurt naar een mooie triomf voor
Damarète (rechts), Worthy Dean (naast haar),
Florissant (2e van links met bles, 4e) en de rest.

Boven: De Zweedse merrie Judy Song wint helemaal alleen.
Dit is de finishfoto.

Boven: Judy Song met krans.

Boven: Judy Song en P. Gustafsson bezig aan de ereronde
na hun zege in de Grote Prijs der Lage Landen 1975.

1976: Dinès P

Uitslag:
1. Dinès P (Fr.) in 1.17,0 - 2.125 m (M. Feuillet)
2. Eléazar (Fr.) in 1.17,0 - 2.125 m (Leopold Verroken)
3. Royal Port (USA) in 1.17,8 - 2.100 m (Hennie Hylkema)
6. Jojo Buitenzorg in 1.17,9 - 2.100 m (Jan van Dooyeweerd)
5. Dauga (Fr.) in 1.17,4 - 2.125 m (Minou Gougeon)
6. Mill H (Zw.) in 1.18,2 - 2.120 m (Gunnar Nordin)

Boven: De Franse merrie Dinès P met M. Feuillet op Vincennes.

Boven: De Franse merrie Dinès P met M. Feuillet
op Duindigt bij het défilé.

Boven: GP der Lage Landen 1976:
Dinès P (nr.15 met M. Feuillet) blijft de concurrentie nipt voor en wint,
gevolgd door Eleazar (nr.16 met L. Verroken)
en Royal Port (nr.5 met Henny Hylkema).

1977: Bellino II

Een wereldcrack aan de start! De "bulldozer" op Duindigt!

Uitslag:
1. Bellino II (Fr.) in 1.17,4 - 2.125 m (Jean-René Gougeon)
2. Wiretapper (Zw.) in 1.18,3 - 2.100 m (Soren Nordin)
3. Forain (Fr.) in 1.18,5 - 2.100 m (R. Baudron)
6. Micko Tilly (Zw.) in 1.18,6 - 2.100 m (O. Lindqvist)
5. Equiléo (Fr.) in 1.18,3 - 2.125 m (P.D. Allaire)

Boven: De Franse geweldenaar Bellino II met Jean-René Gougeon
op Vincennes.

Boven: De Franse geweldenaar Bellino II met Jean-René Gougeon
op Duindigt bij het défilé.

Boven: Bellino II (J.R. Gougeon) overtroeft Wiretapper in de
eindstrijd van de Grote Prijs der Lage Landen 1977.

Boven: Bellino II en Jean-René Gougeon tijdens de ereronde
na hun zege in de Grote Prijs der Lage Landen 1977.

1978: Charme Asserdal

Boven: De Europese topmerrie Charme Asserdal
ligt hier nog ingesloten aan de reling met
haar rijder Heiki Korpi (witte helm, aan de reling).
Buitenom komt het Franse geweld aangedenderd.

Boven: Heiki Korpi heeft een gaatje gevonden en
de Finse merrie Charme Asserdal wint gemakkelijk voor
de Franse merrie Gadames (nr. 13).

Boven: Charme Asserdal en haar rijder Heiki Korpi
worden gehuldigd door NDR-voorzitter Van Binsbergen (bolhoed).

1979 Pershing:

De koers werd weer in oude formule gebracht: het ging weer over de klassieke afstand van 2600 m.

(de wereldsterren, tekst Ruud Stoop)
De 25e editie van de klassieker kende volgens velen de sterkste bezetting ooit, waarin namens ons land Speedy Volita het opnam tegen paarden als Pershing, Madison Avenue, Eleazar en Charme Asserdal. De laatste was titelverdediger, nadat ze een jaar eerder samen met Gamelia de wedders aan een winnend koppel van 1400 gulden had geholpen. Tegen Pershing, wiens dekboek voor 1980 op dat moment al compleet was volgeboekt, was echter geen kruid gewassen. Drie opvallende zaken rond die uitgave: tijdens dat Duindigt-weekeinde werd 1.984.666 gulden (!) omgezet op de totalisator, de fokpremie bleef door een galoppade van de dappere Nico Kid (Siem Hartman) in kas en vrijwel gelijktijdig met het succes van Pershing overleed zijn illustere voorganger Hairos II in Frankrijk op 27-jarige leeftijd...

(Pershing als een raket, bijdrage uit 2009 door Douwe Frerichs)
In 1979 beleefde Lage Landen in alle opzichten zijn hoogtepunt. In sportief opzicht met de Zweedse Amerikaan Pershing als hoofdrolspeler in een fraai duel met de Franse kampioen Eléazar van Leopold Verroken en titelverdedigster Charme Asserdal. Maar ook met Madison Avenue en de Franse reuzen Gadames en Gars de Fontaine. Voor onze Speedy Volita - ze werd veel te heet - was geen eer weggelegd, evenmin voor Speedy Gent (Harry Pools), Ibère (Sjeng Hendrix) en Nico Kid (Siem Hartman). En er kwamen veel mensen kijken, enorm veel, ruim 10.000 betalend. Het totorecord is nimmer verbroken. Er ging die zondag 1.4 miljoen gulden (exclusief 3 ton supertrio) door de kassa's. Berndt Lindstedt was de grote man. Hij won de race in 1.17,9. Wie er meer wonnen die dag? Kees Verkerk, Prizefighter, Star van Epse, Remi Star, Primeur Pride, Nant Buitenzorg, Riekie V, Nike Volann, Pimpelmees H en topvolbloed King. Kent u ze nog? Dat waren nog eens tijden......

Uitslag:
1. Pershing (Zw.) in 1.17,9 - 2.625 m (Berndt Lindstedt)
2. Eléazar (Fr.) in 1.18,0 - 2.625 m (Leopold Verroken)
3. Charme Asserdal (Fin) in 1.18,2 - 2625 m (Heiki Korpi)
4. Gamélia (Fr.) in 1.18,5 - 2625 m (P.L. Marie)
5. Madison Avenue (Zw.) in 1.18,5 - 2625 m (Uwe Swed)
6. Speedy Gent in 1.18,5 - 2600 m (Harry Pools)

Boven: Nico Kid heeft hier met Siem Hartman nog de
leiding, maar zou het niet volhouden. Helemaal links
komt Speedy Volita op, maar ook zij kwam niet in de
prijzen. Pershing (met de gele borstriem) ligt al mooi
in de koers en won, voor Eleazar en Charme Asserdal.

Boven: Pershing (B. LIndstedt) wint voor Eleazar nr.9,
Charme Asserdal (midden met nr.8), Gamélia nr.4,
Madison Avenue (rechts) en Gars de Fontaine.

Boven: Pershing en Berndt Lindstet staan in de houding
voor het Zweedse volkslied.

1980 Jorky:

Boven: Jorky en Leopold Verroken op Duindigt.

Boven: Lukte het hem in 1979 niet met Eleazar,
het volgende jaar kwam zag en overwon Leopold Verroken
met zijn crack Jorky. En Jorky stak altijd naar iedereen
zijn tong uit (aan de rechterkant, dus naar het publiek).
De Zweed Mustard (nr. 3) werd tweede en
Charme Asserdal wederom derde.

Boven: Jorky met de in Frankrijk werkzame Belg Leopold Verroken.
Jorky is een ooud-oud-oom van 'onze' Timoko.

1981 Jorky:

Boven: Op een regenachtig Duindigt gaat Jorky (links)
al naar de kop. Hij gaat opnieuw winnen,
voor de Fin Keystone Patriot, de Zweed Mustard,
en de Duitser Keystone Patrol (broer van Patriot).

Boven: GP der Lage Landen 1981:
Jorky (links met Leopold Verroken) behaalt zijn 2e overwinning,
nu voor Keystone Patriot (nr.2), Mustard (nr.12), Keystone Patrol
(midden) en Speedy Min (uiterst rechts).

Boven: Herhaling van 1980: Jorky en Leopold.
Rechts NDR-voorzitter P.B. van Binsbergen.

1982 Ino Ludois:

Boven: De latere winnaars Ino Ludois en pikeur M. Bonhomme
wachten hun beurt af voor het defilé.

Boven: Na een ronde heeft de Franco-Amerikaan Kimberland
de leiding. Hij werd uiteindelijk derde en werd later een
bekende dekhengst in Frankrijk.
Naast hem de Fransman Ino Ludois

Boven: Ino Ludois wint, voor de merrie Khali de Vrie
en Kimberland, die niet zichtbaar aan de reling loopt.

Boven: GPdLL 1982: Ino Ludois (Fr, nr.9 met M. Bonhomme) gaat ter zege,
voor Khalie de Vrie , Kimberland (reling), Dimma (nr.6) en
Keystone Patrol (nr.12).

Boven: De winnaars Ino Ludois en pikeur M. Bonhomme.

1983: Snack Bar

Boven: De Amerikaanse Prix d'Amérique-winnaar Snack Bar
en pikeur Hakan Wallner wachten hun beurt af voor het defilé.

Boven: Snack Bar heeft hier al de kop en wint een ronde later
voor Leander Blue Chip.

Boven: Snack Bar geeft een demonstratie met H. Wallner
en wint voor Leander Blue Chip, Udo Quick (rechts)
en Uno Hazelaar (midden met nr.6).

Boven: Snack Bar en Hakan Wallner doen de ereronde.
Links loopt het bekende "fotovrouwtje".

1984: Mon Tourbillon

Boven: De latere winnaar Mon Tourbillon in het voorwerk.

Boven: Mon Tourbillon (Fr) en J.P. Viel (Fr) op weg naar
een soevereine overwinning in de GPdLL 1984 op Duindigt.

Boven: De Franse crack Mon Tourbillon
en zijn trainer/rijder Jean-Paul Viel.

1985: Neric Barbes

Boven: Neric Barbes (A.F. Bigeon) gaat zich opstellen voor
het defilé van de Grote Prijs der Lage Landen 1985,
waarin hij zal zegevieren.

Boven: de latere winnaar Neric Barbes ligt hier nog laatste in het
tweede spoor naast Udo Quick. Daarvoor loopt Uno Hazelaar.

Boven: Neric Barbès (J.L. Bigeon) zegeviert voor Hallon Brunn (rechts)
en Noble Atout in de Grote Prijs der Lage Landen 1985.

Boven: De pikeur van Neric Barbes, J.L. Bigeon,
krijgt de krans omgehangen door de Minister van Landbouw,
Gerrit Braks.

Boven: GPLL 1985: Neric Barbes (Fr) en J. Bigeon verzorgen
de ereronde na hun eclatante zege.

1986: Mack the Knife
(de zoon van ...., tekst Ruud Stoop)
Vrijwel alle klassiekers kennen ze wel, de zoon van een oud-winnaar die zijn naam ook op de erelijst bijschrijft. De Grote Prijs der Lage Landen vormt geen uitzondering op die regel. Zeven jaar na Pershing sloeg zijn zoon Mack the Knife toe in Wassenaar. De hengst kende met Stig H Johansson in die editie hoegenaamd geen tegenstand.

Boven: Mack the Knife (Stig H. Johansson) op weg naar het defilé
voor de Grote Prijs der Lage Landen 1986,
die hij evenals het jaar daarop zou winnen.

Boven: Mack the Knife met Stig H. Johansson
op weg naar de start.

Boven: Mack the Knife wint met een straatlengte.

Boven: Ulaan (3e van links) pakt hier een knappe 4e prijs in de
GP der Lage Landen 1986, achter Mack the Knife,
Hallon Brunn (midden) en de rechts onzichtbare Perfekt Nevele.

Boven: GPLL 1986: Mack the Knife en Stig H Johansson bezig met
de laatste meters. Zij hebben de concurrentie ver achter zich gelaten.

Boven: Mack the Knife en Stig H. Johansson.

1987: Mack the Knife
(opnieuw de zoon van ...., tekst Ruud Stoop)
Een jaar later won Mack the Knife opnieuw, maar van een zege zonder slag of stoot was toen absoluut geen sprake. Integendeel, de apotheose was de meest adembenemende in jaren. De Nederlandse troeven Vriend (foutief in kansrijke positie), Veric Brach (niet bestand tegen een versnelling) en publiekslieveling Yzeren Hein (dramatische loting) speelden in het slotakkoord helaas geen rol, maar Ulaan repte zich met Luut Dooper nog naar een ongedachte vierde plek, op amper vijf meter van de winnaar. Het was ook de eerste keer dat een Boko-draver zijn opwachting maakte in de klassieker met Zorg van Boko. Die werd met Carel Roodenrijs naar een zesde plaats gestuurd, een klassering die helaas geen geld opleverde.

Boven: In 1987 kwamen de tegenstanders iets dichter bij
Mack the Knife dan het jaar ervoor, maar Stig H kan
rustig opzij kijken. Rechts behaalt Ulaan een prachtige
vierde plaats.

Boven: GPLL 1987: Mack the Knife (met Stig H. Johansson) zegeviert,
voor Biscayne Hanover (nr.8), Mont de Maine (rechts met nr.9)
en Permissionaire (5e).

Boven: Mack the Knife en Stig H Johansson worden gehuldigd
door niemand minder dan Anton Geesink.

1988: Vriend
(de ondergesneeuwde GPdLL, tekst Ruud Stoop)
Nederland was Europees Kampioen voetbal geworden en dat wilden we weten. De winst van Vriend en Hubert Schoonhoven vond dus plaats op de minst bezochte Lage Landen-meeting ooit. De Nederlandse zege was ook nog eens volslagen onverwacht, want juist onze belangrijkste troef, Action Skoatter, werd een dag voor de koers teruggetrokken. Ze bleek vernageld bij het beslaan. Wereldtoppers als Mack the Knife en Poroto waren echter niet opgewassen tegen de sensationele Vriend en Wanda Pluto, die in de slotfase bijna Maria Poort als eerste vrouwelijke rijder naar de winst in de Lage Landen piloteerde. Vriend was de eerste Nederlandse winnaar sinds Quicksilver S, 24 jaar eerder. De favorieten namen hun nederlaag lang niet allemaal even makkelijk op. Louis Boulard klaagde dat de baan voor zijn Poroto te hard zou zijn, de bochten te nauw en ook de box waarin zijn vedette verbleef in de nacht voor de koers kon de toets der kritiek bij hem niet weerstaan. Voor eigenaar Jan Vlaar was die junidag in 1988 echter een memorabele, al piekte Vriend op het verkeerde moment om er de verdiende landelijke belangstelling voor te krijgen...

Boven: een beroemde foto: Vriend wint onze GPdLL vóór
Wanda Pluto. Mack the Knife (links) en Poroto (witte kap)
hebben het nakijken.

Boven: Vriend en rijder Hubert Schoonhoven worden
gehuldigd door de Minister van Landbouw, Gerrit Braks.
Rechts de echtgenote van eigenaar-trainer Vlaar.

Vriend staat in onze Hall of Fame:
Click hier

1989: JR Broline

(Toppaarden en rijders, bijdrage uit 2009 door Douwe Frerichs)
Niet alleen Stig H Johansson was van de partij met Piper Cub om de eerste prijs van 110.000 gulden te winnen. Olle Goop had dezelfde ideeën met zijn crack J.R. Broline. Er waren liefst 10 buitenlanders van de partij. En het thuisfront? Publiekslieveling Yzeren Hein, de nieuwe ster Yellowa van Ton Blok, titelverdediger Vriend met Hubert Schoonhoven en Zeeboy Z moesten het doen. Yzeren Hein vertrok als een raket, maar natuurlijk sprong hij in de bocht. Kromkamp keerde terug aan kop. Olle Goop bekeek het vanuit de achterhoede en stormde aan de overkant met J.R. Broline - de nummer twee van de Elitloppet — langs het veld. Het werd een onwerkelijke demonstratie in een onwaarschijnlijk record van 1.15,7. Piper Cub faalde, evenals Yellowa (hij stond er in 1990) en Renoso. Wie er tweede en derde werden? Kublai Khan, een in Zweden getrainde Deen, voor de zichzelf overtreffende Belgische kampioen Trojaan Darby. En Zeeboy Z werd met een 4e plaats de beste Nederlander, terwijl de dappere Yzeren Hein voor zijn fokker toch nog 5 mille binnenhaalde. Zonder die fout...

Uitslag:
1. J.R. Broline (Zw.) in 1.15,7 - 2.625 m (Olle Goop)
2. Kublai Khan (Den./Zw.) in 1.16,8 - 2.600 m (T. Zachrisson)
3. Trojaan Darby (Blg.) in 1.16,2 - 2625 m (G. Vergaerde)
4. Zeeboy Z in 1.17,0 - 2600 m (Ronald van Stam)
5. Yzeren Hein in 1.17,1 - 2620 m (Roelof Kromkamp)

Boven: JR Broline gaat met ruime voorsprong naar de zege.

Boven: JR Broline en Olle Goop.

1990: Yellowa

Twee jaar na Vriend alweer een Nederlandse overwinning!!!
Karakterpaard liet zich niet verslaan door de Zweedse crack Piper Cub.

Uitslag:
1. Yellowa in 1.16,7 - 2.600 m (Ton Blok)
2. Piper Cub (Zw.) in 1.16,0 - 2.625 m (Stig H. Johansson)
3. Yick Buitenzorg in 1.16,9 - 2600 m (Hugo Langeweg)
4. J.R. Broline (Zw.) in 1.16,3 - 2.625 m (Olle Goop)
5. Karajan (Dld.) in 1.17,2 - 2600 m (Jos Verbeeck)

Boven: Yellowa en Ton Blok snellen naar de onverwachte overwinning
en Duindigt staat op zijn kop. Tweede Piper Cub, voor
Yick Buitenzorg

Boven: Nog een beeld van de Grote Prijs der Lage Landen 1990:
Yellowa (nr.5) en Ton Blok behalen een schitterende overwinning,
voor Piper Cub (nr.12), Yick Buitenzorg (nr.1),
JR Broline en Karajan (nr.8).

Boven: Yellowa en Ton Blok tijdens de huldiging na hun fraaie triomf
in de Grote Prijs der Lage Landen 1990.

Boven: Ton Blok wijst naar Yellowa, want die heeft gewonnen.

Yellowa staat in onze Hall of Fame:
Click hier

1991: Quellou

Uitslag:
1. Quellou (Zw.) in 1.16,9 - 2.625 m (P. Levesque)
2. Baron Darby (Blg.) in 1.17,0 - 2.625 m (G. Martens)
3. Lenson Bar (Zw.) in 1.17,8 - 2600 m (Hugo Langeweg)
4. Vriend in 1.18,2 - 2600 m (Hubert Schoonhoven)
5. Atie van de Lente in 1.18,3 - 2600 m (Gerard van Eykelenborg)

Boven: De Franse ruin Quellou wint voor Baron Darby en Lenson Bar.

Boven: Quellou en Pierre Levesque.

1992: Lucky Tilly

Uitslag:
1. Lucky Tilly (Zw.) in 1.17,8 - 2.600 m (T. Jansson)
2. Incredible Crafts in 1.17,9 - 2.600 m (Hennie Grift)
3. Habsburger (Dld.) in 1.17,9 - 2600 m (Jos Verbeeck)
4. Dusty Douglas (Blg.) in 1.18,1 - 2600 m (L. Roelens)
5. Digitalis in 1.18,1 - 2600 m (R. Kromkamp)

Boven: Lucky Tilly wint voor Incredible Crafts en Habsburger.

Boven: Lucky Tilly en T. Jansson.

1993: Texas Express

Uitslag:
1. Texas Express (Zw.) in 1.17,4 - 2.600 m (Pekka Korpi)
2. Devs Dynamite (Zw.) in 1.17,8 - 2.600 m (D. Wildegren)
3. Clipton (Zw.) in 1.17,9 - 2600 m (Stig H. Johansson)
4. Brendy (Dld.) in 1.17,4 - 2625 m (Willy Rode)
5. Titlis (??.) in 1.17,4 - 2625 m (J. Uroz)

Boven: Texas Express komt alleen aan.

Boven: Texas Express en Pekka Korpi.

1994: Pride Farming

Pride Farming loopt een snelle tijd en de met 25 m handicap gestarte Lucky Tilly verbetert het koersrecord van J.R. Broline met 0,3 sec.

Uitslag:
1. Pride Farming (Zw.) in 1.15,5 - 2.600 m (R. Malmqvist)
2. Devs Dynamite (Zw.) in 1.15,7 - 2.600 m (D. Wildegren)
3. Filou du Boscail (Blg.) in 1.15,8 - 2600 m (E. Lebon)
4. Meadow Wingfield in 1.15,9 - 2600 m (J. van Dooyeweerd jr.)
5. Lucky Tilly (Zw.) in 1.15,4 - 2625 m (T. Johansson)

Boven: GPdLL 1994: Na 1 ronde gaat Meadow Wingfield (4e) op kop,
voor Golden Sund (nr.7), Native Brookie (reling), Ebony Eyes (daarnaast),
Allergy (nr.8) en Filou du Boscail (reling).

Boven: Meadow Wingfield heeft hier de kop, hij zal 4e worden.

Boven: Pride Farming en R. Malmqvist lopen hun ereronde.

1995: Eibert Vryenesse

Uitslag:
1. Eibert Vryenesse in 1.17,3 - 2.600 m (Gerard Hulleman)
2. Pinette Raun (Dld.) in 1.17,4 - 2.600 m (O. Wewering)
3. Meadow Wingfield in 1.17,4 - 2600 m (J. van Dooyeweerd jr.)
4. Diamond Circle (Dld.) in 1.17,5 - 2600 m (Wilhelm Paal)
5. Allergy in 1.17,5 - 2600 m (Hennie Grift)
(De eerste aankomende Rival Damkjaer is later uitgeschakeld
wegens een positieve dopingtest.)

Boven: Allergy en Hennie Grift gaan op kop, voor Rival Damkjaer
Meadow Winfield en Eibert Vryenesse.

Boven: Rival Damkjaer komt als eerste aan, maar blijkt
later ongeoorloofde middelen in zijn bloed te hebben gehad.
Hij wordt gediskwalificeerd, waardoor Eibert Vryenesse (5)
winnaar wordt, voor Pinette Raun (8) en Meadow Wingfield (6) .

1996: Lovely Godiva

Uitslag:
1. Lovely Godiva (Zw.) in 1.15,7 - 2.625 m (P.O. Pettersson)
2. Paul Trot in 1.16,5 - 2.600 m (Hugo Langeweg)
3. Deliberate Speed (Den.) in 1.16,7 - 2600 m (P. Henriksen)
4. Crooner de Pitz (Dld.) in 1.16,8 - 2600 m (Heinz Wewering)
5. Guvo de Bloomerd in 1.16,9 - 2600 m (John de Leeuw)

Boven: Wat een veld! Crooner de Pitz gaat aan de leiding
en Guvo de Bloomerd ligt daarachter. De latere winnares
Lovely Godiva loopt achterin aan de buitenkant,
bijna onzichtbaar als vierde van links.

Boven: Lovely Godiva wint voor Paul Trot, Deliberate Speed,
Crooner de Pitz (rechts) en Guvo de Bloomerd (naast Crooner).

Boven: De Europese topmerrie Lovely Godiva wint van
haar ex-landgenoot Paul Trot. Later zou de merrie op
Vincennes ook hele mooie prestaties leveren.

Boven: Jan Wagenaar (rechts) mocht de winnaars huldigen.

1997: Black Notson

Uitslag:
1. Black Notson in 1.18,3 - 2.600 m (Peter Stooper)
2. Iron Man (Dld.) in 1.18,4 - 2.600 m (Cees de Leeuw)
3. Paul Trot in 1.18,4 - 2.600 m (Hugo Langeweg)
4. Guvo de Bloomerd in 1.17,7 - 2625 m (John de Leeuw)
5. Nevele Cero O in 1.18,5 - 2600 m (Aonne de Wrede)

Boven: Na een "valse koers", in een tempo van 1.18,
weet Black Notson (6) verrassend de overwinning te behalen,
voor Iron Man (2), Paul Trot (5) en Guvo (12), die 25 m
had moeten geven. Nevele Cero O (10) wordt vijfde.

Boven: Black Notson en Peter Strooper.

Boven: Black Notson en Peter Strooper en zijn partner Mayvor Johansson
tijdens de ereronde.

1998: Huxtable Hornline

Uitslag:
1. Huxtable Hornline (Zw.) in 1.16,3 - 2.625 m (Anders Lindqvist)
2. Dryade des Bois (Fr.) in 1.16,5 - 2.625 m (Jos Verbeeck)
3. Nevele Cero O in 1.16,7 - 2625 m (Aonne de Wrede)
4. Ballisi in 1.16,8 - 2625 m (B. Crebas)
5. Kanjer Norton in 1.17,7 - 2600 m (Cees de Leeuw)

Boven: Huxtable Hornline wint gemakkelijk voor Dryade des Bois.

Boven: Huxtable met krans en Anders Lindqvist
met een bos bloemen.

1999: Tojeksperten

(Deen met rare naam, bijdrage uit 2009 door Douwe Frerichs)
Met 125.000 gulden prijzengeld was een begin gemaakt met de bezuinigingsdrift van de NDR. Nog steeds een leuke som, maar de nare bepaling van Frankrijk, dat groep-I winnaars niet startgerechtigd waren in een scala aan tiercé en internationale koersen, was oorzaak van weinig belangstelling vanuit het zuiden. Maar daar was dan die rare Deen. De ruin Tojeksperten van Flemming Jensen. Een superstayer die op Duindigt de ganse nationale top trof. Hinde Buitenzorg was er en na haar Gouden Zweep-zege en winst in de match Holland-België genoot ze veel aanzien. Ze streed in handen van Hennie Grift tot op de streep, maar tegen de superstayer Tojeksperten (vrij vertaald: kledingexpert) was geen kruid gewassen. De 8-jarige had maling aan een startvoorgift, een zwak begin en alles buitenom en won de race in 1.16/2600 m. Hinde werd 2e, haar moment volgde een jaar later. Leen van Camstra leverde een topprestatie door 3e te worden.

Uitslag:
1. Tojeksperten (Den.) in 1.16,0 - 2.625 m (F. Jensen)
2. Hinde Buitenzorg in 1.16,7 - 2.600 m (Hennie Grift)
3. Leen van Camstra in 1.17,0 - 2600 m (Aonne de Wrede)
4. Drewgi (Blg.) in 1.16,4 - 2625 m (Henk Grift)
5. Hiosco du Vivier (Blg.) in 1.16,4 - 2625 m (C. Martens)

Boven: Tojeksperten wint voor Hinde Buitenzorg en
aan de buitenkant Leen van Camstra.

Boven: Leen van Camstra (2e van links) behaalt de 3e plaats
in de Grote Prijs der Lage Landen 1999, achter Tojeksperten en
Hinde Buitenzorg (nr.7). 4e Drewgi (links) en
5e Kelsea Boko (rechts).

Boven: de winnende Deense combinatie Tojeksperten - F. Jensen.

2000: Hinde Buitenzorg

Uitslag:
1. Hinde Buitenzorg in 1.16,9 - 2.600 m (Hennie Grift)
2. Jackhammer (Fr.) in 1.16,9 - 2.600 m (Ulf Nordin)
3. Dojo de Talonay (Fr.) in 1.16,4 - 2620 m (S. Houyvet)
4. Tarport Goal Sl (Dld.) in 1.17,0 - 2600 m (Heinz Wewering)
5. Duc du Bossis in 1.17,1 - 2600 m (Ruud Pools)

Boven: Hinde Buitenzorg vecht een geweldige strijd met Jackhammer
en wint voor Nederland en Henk Roos.

Boven: Hinde met de overwinningskrans. Hennie Grift en
verzorger Roos junior bedanken het publiek.

Hinde Buitenzorg staat in onze Hall of Fame:
Click hier

2001: niet verreden (wegens een landelijk vervoerverbod)

2002: Flambeau des Pins
(de snelste GPdLL, tekst Ruud Stoop)
Koersen met bandenstarts leveren vaak een verborgen record op. Zo was Lucky Tilly tien jaar lang koersrecordhouder van de Lage Landen met 1.15,4, gelopen met een vijfde plaats achter winnaar Pride Farming in 1994. In 2002 kwam, zag en overwon Flambeau des Pins, die met de 26-jarige Mathieu Fribault tevens de jongste winnende rijder van de klassieker ooit achter zich trof. De uit het in economisch opzicht puur op de paardensport draaiende Saint-Lézin afkomstige Fribault was content met de winnende tijd van 1.15,1. Er wordt wel gesuggereerd dat de winnaars van de laatste jaren misschien van wat minder allooi zijn geweest, maar Flambeau des Pins bewijst eigenlijk het tegendeel. Niet voor niets won hij een jaar later ook de Kymi Grand Prix in het Finse Kouvala.

Uitslag:
1. Flambeau des Pins (Fr.) in 1.15,1 - 2.625 m (M. Fribault)
2. Arctic Star in 1.15,4 - 2.625 m (Hennie Grift)
3. Trond's Mari in 1.16,3 - 2600 m (Hugo Langeweg jr.)
4. Kim Wielinga in 1.16,5 - 2600 m (Hugo Langeweg)
5. Etna de Vrie in 1.17,6 - 2600 m (Dirk Bolwijn)

Boven: Op kop gaat Kim Wielinga. Links doemt de grote
Fransman Flambeau des Pins (gele helm) al op, die met
reuzenpassen in een koersrecord naar de zege zou snellen.

Boven: Flambeau des Pins (schofthoogte 1.73 m!)
heeft de krans om zijn hals gekregen
en pikeur Mathieu Fribault is blij.

2003: Com Karat

Uitslag:
1. Com Karat (Zw.) in 1.16,1 - 2.625 m (S. Baude)
2. Optimistic in 1.17,4 - 2.600 m (Jan van Dooyeweerd)
3. Intact Hornline in 1.16,7 - 2625 m (Hugo Langeweg)
4. Irish Fire in 1.17,8 - 2600 m (Peter Strooper)
5. Hamilton d'Isques (Blg.) in 1.17,0 - 2625 m (D. Roelens)

Boven: Com Karat gaat naar een gemakkelijke overwinning.

Boven: Com Karat werd gereden door Sébastien Baude.
John van Exter (midden) vervangt zijn vriend Jan Kruithof,
de trainer van het paard, die in Frankrijk was gebleven.

2004: Abano As

Uitslag:
1. Abano As (Dld.) in 1.15,4 - 2.650 m (Jos Verbeeck)
2. Komet November (Dld.) in 1.16,4 - 2.625 m (Peter Strooper)
3. Royal Boshoeve (Dld.) in 1.17,2 - 2600 m (Ruud Pools)
4. Rise and Shine in 1.16,5 - 2625 m (R. Hulskath)
5. Optimistic in 1.16,7 - 2.625 m (Jan van Dooyeweerd)

Boven: Prix d'Amérique-winnaar Abano As maakt zijn faam waar,
ondanks 50 m handicap, en wint ook onze Grote Prijs.

Boven: Feestje rond winnaar Abano As,
rijder Jos Verbeeck en mede-eigenaar Paul Wals (rechts).

2005: Starfighter LM

Uitslag:
1. Starfighter LM in 1.15,8 - 2.625 m (Hugo Langeweg)
2. Atol Plage (Dld.) in 1.15,8 - 2.625 m (Arnold Mollema)
3. Patara Vrijthout in 1.16,6 - 2600 m (Hugo Langeweg jr.)
4. Irish Fire in 1.16,0 - 2625 m (Peter Strooper)
5. Only You Drossaert (Blg.) in 1.16,7 - 2600 m (C. Martens)

Boven: Aan kop Only You Drossaert. We herkennen met de
witte bodemblinker Rosa de Legume, dan naar links
Starfighter LM (witte neusriem) en de witte bles van
Irish Fire.

Boven: Starfighter LM heeft hier, met nog een ronde te gaan,
de kop al overgenomen. Irish Fire loopt achter hem.

Boven: Starfighter LM (reling) rept zich wat hij kan, naast hem
komt stalgenoot Patara Vrijthout opzetten en daarnaast Atol Plage.

Boven: Op de finish houdt Starfighter LM nipt voordeel,
voor Atol Plage (buitenkant) en Patara.

Boven: LM staat bij Starfighter voor diens fokkers Langeweg
en van der Meer. Eerstgenoemde is de trainer van het paard en
laatstgenoemde de eigenaar. Beide heren staan hier met de
ereprijzen bij de huldiging.

Starfighter LM staat in onze Hall of Fame:
Click hier

2006: Nahar de Beval

Uitslag:
1. Nahar de Beval (Fr.) in 1.17,0 - 2.625 m (Dom. Locqueneux)
2. My Love Jet (Fr.) in 1.17,2 - 2.625 m (Arnold Mollema)
3. Johan in 1.18,1 - 2600 m (Tom Kooyman)
4. Starfighter LM in 1.17,4 - 2.625 m (Hugo Langeweg)
5. Irish Fire in 1.17,4 - 2625 m (Ruud Pools)

Boven: De Fransman Nahar de Beval gaat onbedreigd ter zege
met zijn Belgische pikeur Dominik Locqueneux.

Boven: een trots en blij driemanschap.

2007: Macadam Cowboy

De naar Johan Cruyff vernoemde Franse draver Johan liep een zuinige koers aan de binnenkant en kwam op de laatste rechte lijn heel sterk op. Het paard loopt dan altijd wat naar buiten en dat deed hij nu ook, daarbij Nathan Streamline naar buiten meenemend. Johan won de koers, maar het comité oordeelde dat hij hinderlijk was geweest voor Nathan Streamline en stelde Johan terug. Een besluit waar nog lang over is gesproken. Winnaar werd nu de Fransman Macadam Cowboy, die 50 m had moeten geven en een nieuw koersrecord liep met 1.15,1.

Uitslag:
1. Macadam Cowboy (Fr.) in 1.15,1 - 2.650 m (Jos Verbeeck)
2. Unico Limburgia (Dld.) in 1.15,4 - 2.600 m (Peter Strooper)
3. Starfighter LM in 1.16,3 - 2625 m (Hugo Langeweg)
4. Nathan Streamline in 1.16,5 - 2625 m (Hugo Langeweg jr.)
5. Johan in 1.18,1 - 2600 m (Tom Kooyman) (als winnaar teruggesteld)

Boven: Tom Kooyman maakt het zege-gebaar, maar zijn Johan
zal worden teruggesteld achter de volgens het comité gehinderde
Nathan Streamline. Zodoende werd de naast Johan lopende
Macadam Cowboy tot winnaar uitgeroepen.

Boven: v.l.n.r. Macadam Cowboy met de krans om zijn hals,
Jos met de bloemen, eigenaar Ger Visser met de ereprijs
en de sponsoren Michiel de Bruin en zijn echtgenote.

2008: Antzinthepantz

De winnaar van 1999 Tojeksperten had een rare naam, maar de fokkers van Antzinthepantz maakten het nog bonter: vrij vertaald "mieren in je broek". Een paard dat zo heet, kan niets worden, zou je denken, maar hij won wel de Grote Prijs der Lage Landen. Johan kreeg geen revanche, hij werd vijfde, waarmee hij in drie opeenvolgende jaren derde, (teruggesteld) vierde en vijfde is geworden.

Uitslag:
1. Antzinthepantz (Blg.) in 1.17,1 - 2.600 m (C. Martens)
2. Gondar Park (It.) in 1.17,2 - 2.600 m (Jos Verbeeck)
3. Virgill Boko in 1.15,8 - 2650 m (Hugo Langeweg jr.)
4. Speedy Aresy in 1.16,8 - 2625 m (Jan van Dooyweerd)
5. Johan in 1.17,8 - 2600 m (Tom Kooyman)

Boven: Op kop gaat Urbie J met naast zich Antzinthepantz,
daarachter Johan, die een nieuwe poging waagt.
Vervolgens aan de reling de Italiaan Gondar Park (6),
en in het tweede spoor Odysee des Bordes (7),
Speedy Aresy (8) en de witte bles van Virgill Boko.

Boven: Antzinthepantz wint de koers voor Gondar Park.
Virgill Boko (12) had bij de start 50 m geven en dat was
tegen deze paarden iets teveel gevraagd.

2009: Golddigger

(Door Kees Voshol op Nakoersen)
Dat Golddigger in handen van Peter Strooper deze edite van de G.P. der Lage Landen won was niet geheel verrassend. Welliswaar was "de Italiaan van stal Amsterdam" geen favoriet maar gezien zijn staat van dienst kon hij deze koers zomaar winnen. Favoriet bij het spelend publiek was de Belgische Athos du Boscail met Christophe Martens, notbane de pikeur die vorig jaar nog won met Antzinthepanz. Het zat nu minder mee want landgenoot Jos Verbeeck, in actie met King Prestige, was volgens een woedende Martens zeer hinderlijk geweest voor zijn deelnemer die in de laatste bocht uitschakeling trof. Het gebeurde echter allemaal ver achter de rug van Peter Strooper's Golddigger die al na een halve ronde de leiding had genomen en spelenderwijs de zege greep. Nakoersen's "vastigheidje" Wellington kon dit niet meer voorkomen maar werd op eerbiedige afstand netjes tweede. Welmoed Landerye werd dichtbij derde voor Victoriusmagic S en Urbano Crown. Dit Neerlands quintet domineerde deze Lage Landen en dat is in de lange geschiedenis wel eens anders geweest. Golddigger die onlangs nog helemaal voor niets naar Denemarken was vertrokken en in de warming-up kreupel was geworden door op een steen te gaan staan, behaalde zijn grootste zege tot nu toe. Peter Strooper sprak over een probleemloze rit. De toto-omzet van bijna € 172.000 was bijzonder goed te noemen en was een voorlopig record voor dit jaar. Het was goed weer en er was veel publiek en veel kinderen die voor de drie pony koersen waren gekomen. Zelfs Studio Sport, SBS6 en TV West wisten de renbaan weer eens te vinden.

Uitslag:
1. Golddigger (Ned./It.) in 1.16,5 - 2.600 m (Peter Strooper)
2. Wellington (Hugo Langeweg jr.)
3. Welmoed Landerije (Hugo Langeweg jr.)
4. Victoriusmagic S (Jeroen Engwerda)
5. Urbano Crown

Boven: Na een ronde leidt Golddigger (Peter Strooper)al,
voor Tennessie Forest.

Boven: Golddigger wint ruim voor Wellington (rechts) en
Welmoed Landerije (links).

Boven: Golddigger wint ruim met Peter Strooper.

Boven: de omkranste Golddigger met zijn trainer en
zijn verzorger Michel Rothengatter.

Boven: Golddigger en Peter bij de huldiging, met Michel Rothengatter
en Robbie Offenberg namens eigenaar Stal Amsterdam.

Boven: Golddigger en Peter tijdens de ereronde.

2010: Venividivici Joe

Sponsor Gerrits-Recycling had voor extra prijzengeld gezorgd. Voor deze aflevering, met een eerste prijs van € 5.000, werden slechts 8 paarden ingeschreven. Voltreffer liep ver weg en probeerde zijn Gouden Zweep overwinning te overtreffen, maar Venividivici Joe was veel te sterk en hij won ruim in de knappe km.tijd van 1.15,7.

Uitslag:
1. Venividivici Joe in 1.15,7 - 2.625 m (Hugo Langeweg jr.)
2. Voltreffer in 1.17,2 - 2.600 m (Wim van der Pijl)
3. Max de Guez in 1.17,0 - 2625 m (Roland Hulskath)
4. Kebby du Bocage in 1.17,3 - 2625 m (Lieven de Groote)
5. Salvador S in 1.17,4 - 26250 m (Michel Rothengatter)

Boven: Voltreffer heeft een enorme voorsprong opgebouwd,
maar de achtervolgers komen eraan. Zal hij het redden?

Boven: Venividivici Joe (H. Langeweg jr.) wint,
maar Voltreffer (rechts) behoudt de tweede plaats.

Boven: Venividivici Joe vliegt in 1.15,7 naar huis.

Boven: Bij de huldiging van Venividivici Joe staan de eigenaren,
verzameld onder de naam "Vrienden van het Paard"
uit Noordwijk trots naast hun winnaar.

Venividivici Joe staat in onze Hall of Fame:
Click hier

2011: Zandokan Eden

Sponsor TAQA had voor extra prijzengeld gezorgd. Voor deze aflevering, met een eerste prijs van € 15.000, werden 12 paarden ingeschreven. De paarden in het eerste band, Zandokan Eden en Golddigger, waren favoriet. De achterste konden geen 50 m goedmaken, dacht men. En dat kwam ook zo uit. Golddigger sprong bij de start en werd uitgeschakeld. Year of Transs R spoot weg en nam de kop. Al gauw kwam Zandokan Eden hem aflossen en hij ging sterk door. Door zijn gedeeltelijk Franse afstamming kon de tempobeul de rest voorblijven, al kwam Unforgettable nog knap opzetten.

Uitslag:
1. Zandokan Eden in 1.18,1 - 2.600 m (Frank Westerveld)
2. Unforgettable in 1.16,8 - 2.650 m (Hugo Langeweg jr.)
3. Year of Transs R in 1.18,3 - 2.600 m (John de Leeuw)
4. Welmoed Landerije in 1.17,6 - 2.625 m (Rob de Vlieger)
5. Magnat Crown in 1.17,0 - 2.650 m (Lieven de Groote)

Boven: Met nog een ronde te gaan, heeft Zandokan Eden
al bijna een ronde lang de kop. Achter hem loopt Year of Transs R,
voor Ultra Force

Boven: Het laatste stuk: Zandokan Eden blijft voorop, voor
Unforgettable (links niet op de foto), Year of Transs R (2e van links),
Welmoed Landerije (links) en Magnat Crown (niet op de foto).
Rechts zien we de uitgeschakelde Yamira Limburgia en
daarachter Zorba Oldeson (7e).

Boven: Zandokan Eden loopt naar de overwinning.
Links komt Unforgettable snel opzetten. Hij wordt 2e.

Boven: De huldiging van Zandokan Eden en pikeur Frank
Westerveld. Met de bloemen in de hand staat de ambassadeur
van de Verenigde Arabische Emiraten en daarnaast fokker-
eigenaar Jan van Marion. Tussen hen in afgevaardigde van
de sponsor, TAQA-energy.

Zandokan Eden staat bij de BN-ers in onze Hall of Fame:
Click hier

2012: Icare du Bois


Uitslag (1e prijs 10.000 Euro):
1. Icare du Bois in 1.17,0 - 2.600 m (Roland Hulskath)
2. Zorba Oldeson in 1.16,3 - 2.625 m (Rob de Vlieger)
3. Yesterday in 1.16,3 - 2.625 m (Stefan Schoonhoven)
4. Tennessie Forest in 1.17,1 - 2.600 m (Carolien Aalbers)
5. Mombasa Bee in 1.16,4 - 2.625 m (Hugo Langeweg sr.)

Boven: Icare de Bois (rechts) op weg naar de finish van de GPdLL
in 2012 in een spannende eindstrijd voor v.l.n.r. Mombasa Bee (5e),
Zorba Oldeson (2e), Yesterday (3e) en Tennessie Forest (4e).

Boven: GPLL 2012: Icare de Bois (R. Hulskath) houdt knap stand
en wint voor Zorba Oldeson (nr.13), Yesterday (nr.9),
Tennessie Forest (nr.6) en Mombasa Bee (buitenkant).

Boven: GPLL 2012 huldiging: Icare de Bois, Roland Hulskath en
aanhang tijdens de huldiging. Links trainer Henk Grift en zijn
vader Hennie.

Boven: Icare de Bois met Roland Hulskath en Henk Grift
tijdens de ereronde. Icare de Bois is een zoon van Pine Chip
en Prix d'Amérique-winnares Dryade des Bois.

2013: Ariane Beemd

Uitslag (1e prijs 12.500 Euro):
1. Ariane Beemd in 1.16,7 - 2.625 m (Dion Tesselaar)
2. Skipper Gede in 1.16,8 - 2.625 m (Hugo Langeweg jr.)
3. Yesterday in 1.16,8 - 2.625 m (John de Leeuw)
4. Ygold van Ranum in 1.17,5 - 2.600 m (Peter Strooper)
5. Zorba Oldeson in 1.16,8 - 2.625 m (Rob de Vlieger)

Boven: GPLL 2013: Ariane Beemd nr.12 (D. Tesselaar) wint dankzij
een messcherp eindsprint voor Skipper Gede (nr.11), Yesterday (nr.13)
en Zorba Oldeson (nr.10, 5e).

Boven: Ariane Beemd en Dion Tesselaar tijdens de huldiging
met o.a. Rob de Vlieger en Hiltje Tjalsma
en eigenaar Michel de Bruin (Merwestaal, links).

Ariane Beemd staat bij de BN-ers in onze Hall of Fame:
Click hier

2014: Caen Oldeson

Uitslag (1e prijs 10.000 Euro):
1. Caen Oldeson in 1.15,9 - 2.625 m (John de Leeuw)
2. Zorba Oldeson in 1.16,0 - 2.625 m (Rob de Vlieger)
3. Andriy Fortuna in 1.16,9 - 2.600 m (Peter Strooper)
4. Ariane Beemd in 1.16,3 - 2.625 m (Ruud Pools)
5. Nelson Dherm in 1.16,6 - 2.625 m (Jesse ter Borgh)

Boven: Caen Oldeson (links met John de Leeuw) behaalt de zege in
de GPLL 2014, voor Zorba Oldeson (nr.7 met Rob de Vlieger).
Yesterday (nr.8) wordt uitgeschakeld.

Boven: John de Leeuw bedankt de goden omdat zijn Caen Oldeson
met een snelle eindsprint de GPdLL 2014 wint.
Tweede wordt de trouwe Zorba Oldeson (Rob de Vlieger).
Aan de reling wordt Andriy Fortuna (nr. 5 met Peter Strooper) derde.

Boven: Caen Oldeson en John de Leeuw worden gehuldigd.
Links staat fokker Hendrik Dragt en daarnaast eigenaar
dhr. De Groot (van de Jachthaven) en trainer Frank Westerveld.

Boven: Trainer Frank Westerveld, Caen Oldeson, verzorgster,
John de Leeuw bedanken het publiek.
NDR-voorman Paul Mulder staat rechts.

Boven: Caen Oldeson bij de ereronde.

Boven: Caen Oldeson en John de Leeuw verzorgen de ereronde
na hun prachtige triomf in de GPLL 2014.

2015: Caen Oldeson

Uitslag (1e prijs 10.000 Euro):
1. Caen Oldeson in 1.15,5 - 2.625 m (John de Leeuw)
2. Zorro Photo in 1.15,? - 2.625 m (Jos Verbeeck)
3. Zorba Oldeson in 1.16,? - 2.625 m (Rob de Vlieger)
4. Lobell Countess in 1.16,? - 2.625 m (Hugo Langeweg jr)
5. Stanislawski in 1.16,? - 2.600 m (Rick Ebbinge)

Boven: "De Schreeuw van De Leeuw" schreef het lijfblad bij deze foto,
een kreet die ook werd gebezigd toen broer Cees de Leeuw de Derby
won met Elionora Oldeson in 1990. Op deze foto wint een andere
De Leeuw met een andere Oldeson de Grote Prijs der Lage Landen:
Caen Oldeson spurt met John de Leeuw naar de finish.
(met dank aan fotodolkens.nl)

Boven: Caen Oldeson en John de Leeuw gaan naar een prachtige triomf
in de GPLL 2015. Met nr. 11 wordt Lobell Countess (H.Langeweg jr.)
vierde. De tweede en derde geplaatste Zorro Photo en Zorba Oldeson
zijn links niet in beeld.

Boven: Caen Oldeson en John de Leeuw op weg naar de finish
in de GPLL 2015.

Boven: Caen Oldeson en John de Leeuw worden gehuldigd
na hun prachtige triomf in de GPLL 2015.

2016: Caen Oldeson

Uitslag (1e prijs 13.500 Euro):
1. Caen Oldeson in 1.16,1 - 2.625 m (John de Leeuw)
2. Beckman in 1.16,5 - 2.625 m (Cees Kamminga)
3. Duke of Greenwood in 1.16,6 - 2.625 m (Hugo Langeweg jr)
4. Orchetto Jet in 1.16,8 - 2.625 m (Ruud Pools)
5. Andrew Dragon in 1.17,8 - 2.600 m (Rick Ebbinge)

Boven: Caen Oldeson wint met grote voorsprong Grote Prijs
der Lage Landen 2016, voor de Zweed Beckman (midden)
en de Duitser Duke of Greenwood (rechts).

Boven: Huldiging van Caen Oldeson en John de Leeuw
Trainer Frank Westerveld houdt Caen vast.
Derde van links de blije eigenaar Bouke de Groot.

Boven: Caen Oldeson bij zijn ereronde met John en Frank.
Deze krans hing in de dagen daarna voor op de
veewagen van entrainement Frank Westerveld.

Boven: De voorpagina van ons weekblad
Twee kussen voor Caen Oldeson.

Caen Oldeson staat in onze Hall of Fame:
Click hier

2017: Coup Droit

Uitslag (1e prijs 7.500 Euro):
1. Coup Droit in 1.16,0 - 2.625 m (Robin Bakker)
2. Regio in 1.16,2 - 2.625 m (Danny Brouwer)
3. Dame Alki in 1.17,1 - 2.600 m (Hugo Langeweg jr)
4. Caen Oldeson in 1.16,5 - 2.625 m (John de Leeuw)
5. Europoort Pride in 1.17,5 - 2.600 m (Koert Roeges)

Boven: Coup Droit is goed weg bij de start.
Caen Oldeson maakt een mispasje en komt moeilijk op gang.

Boven: Regio leidt in de voorlaatste bocht.
Coup Droit zit al in zijn spoor.

Boven: De kleine Fransman Coup Droit wint de GP der Lage Landen 2017
gemakkelijk en Robin Bakker maakt een zege-gebaar.
Rechts zien we aan de buitenkant Caen Oldeson
naar een 4e plaats lopen.

2018: Tiger Danover

Uitslag (1e prijs 7.500 Euro):
1. Tiger Danover in 1.16,2 - 2.625 m (J. Travers)
2. Urbanio in 1.16,3 - 2.625 m (Rick Ebbinge)
3. Crizzly Bear in 1.17,1 - 2.600 m (Jaap van Rijn)
4. Do it Again in 1.17,1 - 2.600 m (Roland Hulskath)
5. Twitter in 1.16,4 - 2.625 m (Robin Bakker)

Boven: GPLL 2018: Tiger Danover (Fr) (1e met J. Travers) ligt nog in
het middenveld. Op kop gaat Flavius voor Do It Again (4e),
Ennyus Boko (nr.1), Dayton, Ustang Ludois (nr.9) en de rest.

Boven: GPLL 2018: Tiger Danover (Fr) en J. Travers behalen een
fraaie overwinning voor Urbanio (links met Rick Ebbinge)
en Crizzly Bear (rechts).

Boven: GPdLL 2018: Tiger Danover (Fr) en Julien Travers
tijdens de huldiging. Rechts Gerard Koop, Duindigt's "manager".

Boven: GPdLL 2018: Tiger Danover (Fr) en Julien Travers
zijn gehuldigd voor hun prachtige triomf.

2019: Urbanio

Uitslag (1e prijs 7.500 Euro):
1. Urbanio in 1.16,1 - 2.625 m (Jos Verbeeck)
2. Hooters USA in 1.16,8 - 2.600 m (Hugo Langeweg jr)
3. Durk M Boko in 1.17,0 - 2.600 m (Frans van der Blonk)
4. Balando in 1.16,4 - 2.625 m (Rick Wester)
5. Tiger Danover in 1.16,5 - 2.625 m (J. Travers)

Boven: GPLL 2019: In de eerste bocht heeft Hooters USA de kop,
voor Durk M Boko. Beide toen in topvorm.
(foto Remon Stroomer)

Boven: GPdLL 2019: Urbanio (It, nr.12 met Jos Verbeeck) wint nipt,
voor Hooters USA (reling), dan volgt Beau Gamin (nr.7, stek),
Durk M Boko (kap) en Tiger Danover (nr.8, links, 5e).

Boven: GPLL 2019: Urbanio (nr.12) en Jos Verbeeck behalen een
fraaie overwinning, voor Hooters USA (nr.3 met Hugo Langeweg jr).
Links springt Beau Gamin weg en rechts wordt Durk M Boko 3e.
Buitenom wordt Balando (groene buis) 4e en achter Durk zien we
Tiger Danover, als 5e.
(foto Remon Stroomer)

Boven: Grote Prijs der Lage Landen 2019:
Urbanio (It) en Jos Verbeeck zijn gehuldigd voor hun prachtige triomf.
Links staat eigenaar Hans Westgeest van Stal Vredebest,
naast hem zijn vriend Daan Verschoor.
Trainer Jeroen Engwerda ontbreekt?
(foto Remon Stroomer)

Boven: GPdLL 2019: Urbanio (It) en Jos Verbeeck (en ??),
bezig met de ereronde, zonder sulky.

---

2020:

In 2020 is de GP der Lage Landen niet verreden vanwege Covid-19.

---

2021:

In 2021 is de GP der Lage Landen niet verreden vanwege naweeën Covid-19.

---

2022:

In 2022 is de GP der Lage Landen niet verreden vanwege weinig interesse
en geen sponsoren.

2023: Ce Bello Romain

In 2023 is de GP der Lage Landen gelukkig wel verreden, deze keer met 5 deelnemers in het eerste band en 6 in het tweede band, te weten Durk M Boko, Corps et Ame, Ce Bello Romain, Jason Dragon, City Guide en Everest Vedaquis.
De 1e prijs bedroeg 6.000 Euro.

Uitslag :
1. Ce Bello Romain in 1.15,8 - 2.625 m (Jules van den Putte jr.)
2. Jason Dragon in 1.16,1 - 2.625 m (Erwin Bot)
3. Floris van Egmont TF in 1.17,0 - 2.600 m (Jan Thijs de Jong)
4. Kirby Starlake in 1.17,1 - 2.600 m (Rob de Vlieger)
5. Durk M Boko in 1.16,4 - 2.625 m (Frans van der Blonk)

Boven: GPdLL 2023: Met nog 1 ronde te gaan heeft Corps et Ame (met
Jaap van Rijn) de leiding, voor Ce Bello Romain (Jules van den Putte jr.),
Durk M Boko (Frans van der Blonk) en de Belg Floris van Egmont TF.
(foto's Remon Stroomer)

Boven: GPLL 2023: Corps et Ame was in de laatste bocht zomaar
weggesprongen en toen kreeg de favoriet Ce Bello Romain de
leiding. Achter hem v.r.n.l. Krirby Starlake (reling), Durk M Boko
(gaaskap), ???, Floris van Egmont en Jason Dragon.
(foto Remon Stroomer)

Boven: Grote Prijs der Lage Landen 2023:
Ce Bello Romain wint ruim voor Jason Dragon.
(still van een video)

Boven: GPdLL 2023: De 11-jarige ruin Ce Bello Romain mag niet meer
in zijn geboorteland Frankrijk starten en krijgt bij de Belg Van den Putte
een tweede carrière in Europa. Hij heeft een winsom van meer dan
1 miljoen Euro en misstaat niet in de erelijst van
onze Grote Prijs der Lage Landen.
(foto Remon Stroomer)

Boven: GPdLL 2023: Huldiging van Ce Bello Romain en
rijder Jules van den Putte jr.
(foto Remon Stroomer)

2024: Jaguar v Assum

In 2025 is de GP der Lage Landen verreden met 6 deelnemers in het eerste band en 6 in het tweede band, te weten Durk M Boko, Edy du Pommereux, Glowing Moko, Lockheed Draviet, Keytothehill en fr Franse ruin Gigolo Lover, die favoriet was à 2,50.
De 1e prijs bedroeg 5.000 Euro.

Uitslag :
1. Jaguar v Assum in 1.16,9 - 2.600 m (Ruud Pools)
2. Un Mec Paasloo in 1.17,0 - 2.600 m (Bas Crebas)
3. Sangria Pellini in 1.17,2 - 2.600 m (Michael Nimczyk)
4. Keytothehill in 1.16,5 - 2.625 m (Michel Rothengatter)
5. Karola in 1.18,3 - 2.600 m (Giel Wildhagen)
5. Durk M Boko in 1.16,6 - 2.625 m (Frans van der Blonk)

Boven: GPdLL 2024: Bij het defilé komen de eerste twee aankomenden
al samen in beeld. Rechts Jaguar v Assum en links Un Mec Paasloo,
beide met een Franse vader.
(foto's Remon Stroomer)

Boven: GPdLL 2024: In de eerste bocht heeft Kenzo W de leiding,
voor Un Mec Paasloo (links), Karloa aan de reling en daarachter
Jaguar v Assum. De favoriet Gigolo Lover is hier al uitgeschakeld
wegens galoperen.
(foto's Remon Stroomer)

Boven: GPdLL 2024: Met nog 1 ronde te gaan nog steeds Kenzo W
aan kop, met daarnaast Jaguar v Assum.
(foto's Remon Stroomer)

Boven: GPdLL 2024: Jaguar v Assum heeft aan de overzijde de kop genomen
en gaat sterk door. V.r.n.l. Jaguar, Karola, Un Mec Paasloo met daarnaast
Kenzo W en geheel links Sangria Pellini.
(foto's Remon Stroomer)

Boven: GPdLL 2024: Jaguar v Assum wint vóór Un Mec Paasloo.
(foto's Remon Stroomer)

Boven: GPdLL 2024: Links de fokkers-eigenaren De Meiden van Assum:
oma Lida, de hoogzwangere kleindochter Bo Sprenger en
daarnaast Nastasja Sprenger-Vergouw en ??. NDR-voorzitter Paul
Mulder houdt de sierdeken vast en Gerard Koop toont de krans.
(foto's Remon Stroomer)

Boven: GPdLL 2024: De ereronde met Ruud Pools en verzorger Geert Oord.
(foto's Remon Stroomer)

De foto's tot 1970 zijn vaak gemaakt door Jacques van Bellen.
De foto's vanaf 1970 zijn van Wim Huybers (www.huybers.nl)
De foto's vanaf 2015 zijn van Team Huybers (www.huybers.nl)
Die van 2009 en 2010 zijn van Nakoersen (Mitchel Voshol).
Die van 2014 van Mariel Begheyn (www.mbfotos.nl)
Die van 2015 van Dolkens (www.fotodolkens.nl)
Die van 2019 van Remon Stroomer (www.remonstroomer.com)