|
|
Ourasi
voshengst, geboren 07-04-1980
van Greyhound 1.18
(v. Ura u. Strada v. Jamin)
uit Fleurasie 1.25
(v. Remember u. Tania du Pont)
Fokker: Raoul Ostheimer (Fr.) |
|
OURASI, KONING LUIWAMMES
Ourasi was een fenomeen. Een ongeëvenaarde crack. Hij heerste van
zijn zesde tot en met zijn tiende jaar als een keizer over de internationale
drafsport. Zijn rijder Jean-René Gougeon werd "de paus" genoemd,
dus dat was een onverslaanbare combinatie: de keizer vóór
de sulky en de paus erop!
Ourasi is de enige draver die erin slaagde vier maal de Prix d'Amérique
te winnen. Het hadden er ook zes kunnen zijn. Hij stak echt jarenlang
met kop en schouders boven de alle tijdgenoten uit. Ourasi was buitenaards.
De hengst was al op jonge leeftijd een topper. Hij won als vroege
driejarige het Criterium des Jeunes, maar hij kwam daarna niet echt
tot zijn recht, totdat hij in training kwam bij Jean-René Gougeon,
die een absolute superster van hem maakte. De hengst is tot zijn
tiende jaar "heel" gebleven doordat hij nooit tot het uiterste ging.
Hij deed precies waar hij zin in had en aan werken had hij een hekel.
Daarom kreeg hij de bijnaam "Le Roi Fainéant", oftewel Koning Luiwammes
of Lanterfanter.
Hij was een mooie grote sterke voshengst met een schofthoogte van
1,65 m en hij was in Frankrijk, maar ook daarbuiten, mateloos populair.
Vroegrijp
Ourasi was als tweejarige eenmaal geplaatst geweest uit 4 starts,
toen vervolgens begin januari op Vincennes moest lopen en na een
slechte start tweede werd in 1.24,9. De trainers Ali Hawas en Pierre-Désiré
Allaire hadden genoeg gezien en aasden op de crack in de dop. Ali
Hawas bood 500.000 Frs. (€ 70.000) en de koop werd in principe
gesloten, op voorwaarde van een veterinaire keuring. De volgende
dag werd de dierenarts afgebeld, want het paard was niet meer te
koop. Eigenaar Ostheimer was door zijn toenmalige levensgezellin
Rachel overgehaald om haar lievelingspaard niet te verkopen. Vanaf
dat moment nam Frankrijks beste pikeur Jean-René Gougeon de leidsels
in de koers in handen, en Ostheimer bleef de hengst zelf trainen.
In het voorjaar won Ourasi het Criterium des Jeunes en de semi-klassieke
Prix Kalmia. Maar hij domineerde zijn generatie nog niet. Aan het
einde van het jaar werd hij in het Criterium der 3-jarigen geklopt
door Orco.
Als 4-jarige wilde het met de hengst niet zo lukken. Hij werd in
de meeste klassieke koersen geklopt. Ostheimer en Rachel besloten
om Ourasi in training te zetten bij Jean-René Gougeon, die toen
als publiek-trainer was begonnen, na een uiterst succesvolle periode
als privé-trainer bij de Graaf de Montesson (Une de Mai,
Hadol du Vivier, etc). Net als de Wagenaars Quicksilver S vonden,
zo vond Gougeon Ourasi. Hij ontdekte dat je de hengst in zijn waarde
moest laten, niet dwingen, maar z'n gang laten gaan. Het paard wilde
de baas spelen, in zijn box en op de baan.
Vanaf die tijd werd Ourasi onoverwinnelijk. Hij won o.a. het Criterium
der 5-jarigen en werd onklopbaar. Als 6-jarige was hij ongeslagen
in 14 koersen en er volgenden daarna nog 8 overwinningen, waardoor
er 22 eentjes achter elkaar op zijn lijstje stonden! En dit waren
allemaal topkoersen. Voor een volledig overzicht van zijn carrière,
zie onderaan deze pagina.
Boven: Ourasi met Jean-René Gougeon op weg naar
een van zijn vele triomfen. Hij is hier nog jong.
Boven: Ourasi wint in 1985 het Criterium des 5-ans op zijn sloffen.
voor Ogorek. (excuses voor de vouw in de foto)
Boven: Ourasi wint in 1989 de 4 kilometer lange Prix de Paris,
vóór Reve d'Udon.
Boven: Enkele weken later (in maart 1989) wint Ourasi gemakkelijk
het Criterium de Vitesse over 1.609 m. Deze koers won hij
viermaal op rij, van 1986 t/m 1989.
Boven: In de zomer van 1989 wint Ourasi de Oslo Grand Prix,
vóór de Zweedse Amerikaan Napoletano en
enkele andere Euopese crakcs.
Boven: Ourasi Met J-R Gougeon en links madame Rachel Tessier,
de toenmalige levensgezellin van eigenaar Raoul Ostheimer.
Boven: Ourasi met J-R Gougeon en verzorger Philippe Renouf.
Boven: Ourasi met J-R Gougeon.
Viermaal Prix d'Amérique
Het was niet gebruikelijk om een 5-jarige in de Prix d'Amérique
te laten starten. Zijn eerste start in deze belangrijkste koers
van Europa deed Ourasi als 6-jarige en hij won zoals hij wilde.
Ook de twee volgende jaren overklaste hij zijn tegenstanders. Met
drie overwinningen op rij evenaarde hij de prestaties van de supermerries
Uranie en Roquépine. En hij had nog twee jaar te gaan om
het record te breken. In 1989 werd hij slechts derde, met als oorzaak
problemen met zijn nieren, waardoor hij over zijn water was. Dat
was een domper voor de hele natie, inclusief de Franse president,
die speciaal naar de baan was gekomen om de historische zege mee
te maken. Helaas. Maar er was nog één kans, in 1990.
Enkele maanden voor de deze aflevering kreeg zijn vaste rijder Jean-René
Gougeon een hersenbloeding en moest de leidsels overlaten aan zijn
broer Michel-Marcel ("Minou"). Jean-René keek vanaf de
tribune toe. De inmiddels tienjarige hengst pakte zijn laatste kans
om viervoudig Prix d'Amérique-winnaar te worden. Dat is geen ander
paard gelukt. Het was een belevenis om de grote voshengst voorbij
het veld te zien trekken. Ourasi speelde weer met zijn tegenstanders
en won met grote voorsprong. Heel Europa was via de TV getuige en
de gebroeders Gougeon huilden van geluk. Heel Frankrijk huilde mee
van emotie en blijdschap.
Boven: Ourasi loopt naast Queila Gédé en
Jean-René Gougeon kijkt om waar de rest blijft.
Wanneer zal ik hem laten gaan?
Boven: Ourasi als 9-jarige met Minou Gougeon op weg
naar een van de vele triomfen.
Boven: Ourasi (Minou Gougeon) gaat zegevierend over de finish
in de Prix d'Amérique van 1990. Zijn vierde.
Dit was tevens de afscheidskoers van de
ongeëvenaarde crack.
Boven: Nogmaals de aankomst van de Prix d'Amérique van 1990.
U kunt hieronder videobeelden van de Prix d'Amérique 1986
bekijken via YouTube. Click op de pijl.
Kali de Vrie neemt de vlucht, maar zij is geen Sea Cove en in
de laatste bocht gaat bij haar de lamp uit. Ourasi is al dichterbij
geslopen en Jean-René controleert de koers. U herkent Ourasi aan
de witte borstriem en de pikeur met zijn gele buis met blauwe
ruiten erop.
U kunt hieronder videobeelden van de Prix d'Amérique 1987
bekijken via YouTube. Met commentaar van Hans Eysvogel.
Dit was misschien wel de meest indrukwekkende.
U kunt hieronder videobeelden van de Prix d'Amérique 1988
bekijken via YouTube. De Canadese Grades Singing heeft lang de
leiding maar houdt het niet vol. Naast haar loopt Permissionaire
die het langer volhoudt, maar natuurlijk Ourasi niet kan weerstaan.
U kunt hieronder videobeelden van de Prix d'Amérique 1989
bekijken via YouTube. Met Duits commentaar. Ourasi kon voor de
vierde maal winnen. Zelfs de Franse president Francois Mitterand
was er voor op de tribune gaan zitten. Alles leek goed te gaan,
maar ........
U kunt hieronder videobeelden van de Prix d'Amérique 1990
bekijken via YouTube. Click op de pijl.
Ourasi overklast het hele veld.
March of Dimes Trot 1988
Ourasi was een tamelijk eigenzinnig heerschap en hield niet zo van
lange reizen. Hij had een hekel aan veewagens en vliegtuigen. Daarom
ging hij niet vaak over de grens, maar als hij ging, dan kwam hij
om te winnen. In de Grand Prix van Oslo zette hij Sugarcane Hanover
zó onder druk dat deze wegsprong. In Gelsenkirchen won hij
het Elite-Rennen. Verder won hij ook in Goteborg en Hamburg.
In de veelbesproken March of Dimes Trot in 1988 in Canada liepen
de beste dravers ter wereld tegen elkaar in een uitnodigingskoers
over 1.609 m om een totale prijzenpot van 600.000 dollar: Ourasi,
Mack Lobell, Friendly Face, Napoletano, Sugarcane Hanover, Go Get Lost, No Sex Please en nog
enkele cracks. Hoe vind je ze bij elkaar!
Mack Lobell nam natuurlijk de kop; hij had toevallig
(?) startnr. 1 geloot. De langzamer met startnr. 7 vertrokken Ourasi
moest een stuk driedik om bij Mack Lobell te komen. Hij liep daarna
steeds in het dodenspoor en de twee cracks streden zij aan zij om
de overwinning. Ourasi won deze strijd, maar hij verloor de koers,
want van zijn rug af kwam Sugarcane Hanover, die stiekum was mee
geslopen en Ourasi met een hoofdlengte wist te kloppen. De Franse
hengst was de morele winnaar, Gunnar Eggen de slimste pikeur. Ourasi
liep hierbij zijn record van 1.11,7.
Ruim 20 jaar nadien wordt deze koers nog altijd genoemd en op internet
bekeken. Wij hebben videobeelden voor u onder de onderstaande foto's geplaatst.
Boven: Ourasi op weg naar de baan van Garden State Park,
enkele dagen voordat hij moet aantreden in de March of Dimes Trot.
Boven: De finish van de beroemde March of Dimes Trot in Canada:
Mack Lobell (aan de reling) is geklopt. Ourasi (midden) kreeg
hem op de knieën, maar werd zelf geklopt door Sugarcane Hanover.
Twee honden vechten om een been ....
U kunt hieronder videobeelden van de March of Dimes Trot
bekijken via YouTube. Click op de pijl.
Meestwinnende ter wereld
Ourasi startte in zijn carrière 86 keer en won 58 koersen, allemaal
op het hoogste niveau, zoals het Criterium des Jeunes, Criterium
des 5 Ans, 3x Bourbonnais, 4x Belgique, 3x France, 1x Paris, 3x
d'Europe, 4x Criterium de Vitesse en 4x Prix d'Amérique. Welk paard
kan zo'n lijst tonen?
Daarnaast was hij 17 keer geplaatst en slechts 11 keer ongeplaatst.
Dit laatste gebeurde voornamelijk in zijn beginjaren. Hij was vanaf
zijn vijfde jaar gewoon onklopbaar.
Met een winsom van bijna 22 miljoen Francs (€ 3.320.000) nam
hij afscheid en hij was toen vanzelfsprekend het meest winnende
koerspaard aller tijden ter wereld.
Ourasi is voor veel drafsportliefhebbers het "Paard van de
20-ste eeuw".
Jean-René over Ourasi
Jean-René Gougeon heeft enorm veel cracks gereden, zoals Une de
Mai, Oscar RL, Roquépine, Bellino II en Hadol du Vivier. Hij kan
dus als geen ander deze paarden goed vergelijken en vertelde enkele
jaren geleden over Ourasi:
"Hij had alles. Hij is het paard dat ik het meest bewonderd heb,
in zijn manier van doen, zijn gedrag, in de training en in de koers.
Maar hij was ook een luiwammes, die nooit het maximale heeft gegeven.
Op jonge leeftijd was hij een beetje eigengereid, vooral in zijn
box en hij had zijn aandacht er niet bij. Hij was niet echt vervelend,
maar werkte alleen als hij daar zin in had. Als men hem toen had
gedwongen, had dat verkeerd uit kunnen pakken. Hij was alle keren
anders, maar altijd indrukwekkend. Ik kwam een keer bij de koppaarden
en toen stopte hij zomaar af. Ik wist niet wat me overkwam. In de
laatste bocht met Ourasi niets meer in handen hebben! Daarna nam
hij plotseling het bit op en demarreerde. Ik reed niet met hem,
maar hij met mij. Hij was de kampioen van de explosie. Zijn mooiste
overwinning vond ik zijn tweede Prix d'Amérique. Ik zat met mijn
handen vol in de laatste bocht, terwijl de anderen al moeite hadden
om bij te blijven. Ik aarzelde om Ourasi te laten gaan. Ik wilde
de anderen niet te veel vernederen. Maar ik dacht niet te lang na,
wetende dat hij het leuk vond en het publiek uit de bol zou gaan.
De bocht uit liet ik hem los. Hij deed zijn oren in zijn nek en
ging er enthousiast vandoor onder de toejuichingen van het publiek
om met meer dan 20 lengten te winnen. In 250 m liep hij wel 35 m
weg bij de naderen. Ik had er hem, het publiek, zijn eigenaar en
mezelf een groot plezier mee gedaan. Het was fantastisch. Het gevoel
dat je dan hebt is formidabel. Je voelt je in de zevende hemel.
Ik wens al mijn collega's toe om dat gevoel ééns in hun carrière
mee te maken."
In de Paris-Turf (de Franse Draf- en Rensportkrant) met voorbeschouwing
Prix d'Amérique 2004 mocht Gougeon nogmaals op de hengst terugblikken
en zei toen o.a.:
"Het is jammer dat hij als 9-jarige door Queila Gédé
werd geklopt. Ook in die dagen was hij veel beter dan de rest, maar
hij had toen even een probleem met zijn nieren. Twee weken tevoren
won hij de Prix de Belgique gemakkelijk met 25 m handicap. Verder
heb ik nog spijt dat we hem als 5-jarige niet in de Prix d'Amérique
hebben laten starten. Op die leeftijd was hij ook al de beste van
Europa. Qua capaciteiten had Ourasi, in plaats van vier, ook zesmaal
de Prix d'Amérique kunnen winnen.
Hij had een gigantische kracht in zijn achterhand, waarmee hij zich
vooruit stuwde. Je moest altijd wel met de hengst blijven opletten.
Het bleef een apart paard, waarachter ik slechts passagier was.
Als hij geen zin had liep hij gewoon in een tempo van 1.30 en dan
plotseling, ik weet niet waarom, schakelde hij over naar 1.20. Soms
had ik in de koers niets in handen en opeens ging hij voluit. Je
moest hem daarna wel wakker houden tot over de finish, want als
je stopte met aansporen, dan vond hij het ook wel goed, remde af,
en ging binnen 50 m terug naar sukkeldraf. Het was in alle opzichten
een bijzonder paard."
(einde citaat Jean-René Gougeon)
Boven: Ourasi (rechts) traint in parij met Olympio de Corseul.
Boven: Ourasi en J-R. Gougeon.
Boven: Ourasi en J-R. Gougeon winnen op Vincennes.
Boven: Ourasi bij een van zijn Scandinavische overwinningen.
Boven: Ourasi en Jean-René Gougeon worden gehuldigd voor de
tribune van Vincennes. Fokker-eigenaar Raoul Ostheimer
krijgt een bronzen paard.
Boven: Heel Frankrijk hield van Ourasi,
ook de Franse president Jacques Chirac.
Links Minou Gougeon.
Boven: Ourasi ontspannen op weg naar de start.
Kijk eens naar die zelfverzekerde blik.
Boven: Ourasi, als trotse dekhengst.
Vaderpaard
Als vaderpaard is Ourasi min of meer mislukt. Hij bracht gedurende
een vijftal jaren slechts enkele tientallen veulens voort en werd
later helemaal steriel. De snelste was Emir des Fresneaux 1.14, dekhengst.
In Zweden had hij 1 product, te weten Ourasine 1.16,3 met een winsom
van 400.000 kronen (ca. 50.000 Euro), fokmerrie bij Menhammer. Zij
bracht een aantal goede producten met als beste de hengst Jocose
(1.10,7 - € 500.000).
Afstamming
Vader van Ourasi is de Franse hengst Greyhound, de goedgefokte
zoon van Gélinotte's zoon Ura. Greyhound's moeder Strada is een
dochter van de wereldcrack Jamin.
Moeder Fleurasie 1.25 (3 overwinningen) bracht ook nog de
topmerrie Vourasie (winsom bijna 15 miljoen Francs = €
2.200.000), die in de jaren 90 de beste ter wereld was. Vourasie
is opgenomen in de "Hall of the Queens" op de website van de Hippodromers.
Naast Ourasi en Vourasie bracht Fleurasie nog 7 merries, die lang
niet van dat niveau waren en ook in de nafok (nog) geen toppers
hebben gebracht. Fleurasie blijft echter legendarisch door haar
twee wereldberoemde producten.
Fleurasie's vader Remember (dus de père-de-mère
van Ourasi) is een broer van de uitstekende merrie La Coulonces,
die nog eens derde werd achter Hairos II in de Grote Prijs der Lage
Landen. Zij werd moeder van de crack Vanina B, op haar beurt moeder
van Jorky en overgrootmoeder van Timoko.
Ourasi stamt af van de Amerikaanse merrie Lady Pierce, waarvan
veel kampioenen afstammen w.o. Aigle Noir 1.18, Ouragon 1.15 Rangone
1.14, Dream with Me 1.14, Dresden 1.12, Arnaqueur 1.13, Major de
Brion 1.14, Pythagoras 1.13, Fortuna Fant 1.17, Daguet Rapide, etc.
Gepensioneerd
Ourasi genoot na zijn koers- en dekperiode van zijn oude dag op de Volbloed-stoeterij "Haras
de Grunchy" bij het dorpje Saon, niet ver van de stad Bayeux
(Normandië), waar zijn fans hem nog vaak kwamen bezoeken.
Op zijn verjaardag was het er druk. Daar bij Saon had hij zijn koninkrijk,
daar werd hij verwend met appels, daar was hij de baas. Het was een
bedevaarts-oord voor de drafsportliefhebbers.
Bij de Prix d'Amérique van 2004 werd de geweldenaar nog één
keer aan de ruim 30.000 aanwezigen en miljoenen TV-kijkers getoond,
onder de indrukwekkende klanken uit de opera "Carmina Burana"
van de componist Orff. Ourasi's prestaties in zijn vijf keer Prix
d'Amérique waren op het grote scherm te zien en ondertussen
paradeerde de voshengst voor de tribune langs, gereden door Minou
Gougeon. Zijn broer Jean-René zat in de meerijdende oude
Ford-Mustang. Het was een emotionele gebeurtenis, men noemde het
een "adieu Ourasi", maar het was voor velen ook een adieu
Jean-René Gougeon, die in 2008 is gestorven. De hengst liep
voor de sulky en oogde als 24-jarige heel vitaal. Zijn kenmerkende
witte borstriem bewaart men nog steeds en deze droeg hij ook nu
weer. Later in de middag leidde Ourasi het défilé
van de deelnemers aan de grote koers. De oude hengst kan zo te zien
nog wel wat jaartjes mee en hopelijk zien we hem toch nog een keer
terug, dachten we toen.
Op zijn 30-ste verjaardag, op 7 april 2010, kwamen 180 fans op bezoek,
waaronder Minou Gougeon en de weduwe van Jean-René. De Franse
TV wijdde er een special aan en het bericht stond in alle kranten.
Ourasi is nog steeds een begrip in Frankrijk.
In oktober 2010 is
de Fokkersvereniging met 27 Nederlandse drafsportfanaten bij de
oude hengst op bezoek geweest tijdens de Normandië-excursie. Een onvergetelijke pelgrimage.
Hopelijk duurt het nog heel lang voordat het zover is, maar het
Haras de Gruchy heeft al toestemming van de gemeente gevraagd en
gekregen om Ourasi na zijn dood op het terrein van het Haras te
begraven onder een mooie gedenksteen.
Boven: Toen Ourasi 23 jaar oud was mocht hij nog een keer
het defilé van de Prix d'Amérique 2004 leiden en
werd hij door 30.000 toeschouwers bejubeld.
Op de sulky Minoe en naast hem zijn verzorger
uit zijn koersperiode.
Boven: De 23-jarige Ourasi bij zijn afscheid.
Boven: Ourasi, als een mooie oude man
op Haras de Grunchy, in de buurt van Bayeux.
Boven: Wel oud, maar toch lenig.
Ourasi krabt zich eens achter de oren,
terwijl hij blijft grazen.
Boven: Wel oud, maar nog steeds heel actief.
Boven: Op zijn 30-ste verjaardag kwamen 180 fans op bezoek,
waaronder Minou Gougeon en de weduwe van Jean-René.
In het midden met de bloemen zijn verzorgster Annie Lumel.
Zijn vroegere verzorger Phillipe Renouf houdt de hengst vast.
Boven: Op zijn 30-ste verjaardag kreeg de crack
een appeltaart met wortelkaarsjes.
Rechts zijn verzorgster Annie Lumel.
Boven: De oude baas wordt geknuffeld door Annie.
Ourasi
Boven: De 30-jarige Ourasi krijgt in 2010 bezoek van een 25-tal
Nederlandse fokkers tijdens de Normandië-reis.
Een onvergetelijke trip.
Ourasi overleden
Begin 2013 kregen we bericht van het overlijden van Ourasi op 12 januari 2013.
(Bron: France24.com:) De legendarische Franse draver Ourasi is deze zaterdag op 33-jarige leeftijd op zijn thuisbasis, Haras de Gruchy in Normandië, overleden. Hij verbleef daar sinds zijn pensioen in 1990.
Ourasi was drie weken terug ernstig ziek geworden en herstel bleek niet meer mogelijk. Daarop werd besloten het paard in te laten slapen. Het is een zeer droevige dag vertelde Pierre Lamy, de directeur van Haras du Gruchy aan persbureau AFP. Ourasi overleed vanochtend om 11.00 uur en is kort daarna begraven hier op de stoeterij.
Ourasi had al vier dagen niet meer gegeten en wilde niet meer liggen uit angst om niet meer op te kunnen staan. De gezondheid van het paard ging hard achteruit doch het besluit om hem in te laten slapen was erg moeilijk. Omdat het dier zichtbaar leed voelden we ons verplicht het paard te helpen en hem uit zijn lijden te verlossen, aldus Lamy.
Ourasi won de zwaarste koers ter wereld, de Prix d'Amerique, in 1986, 1987, 1988 en 1990. Daarnaast werd hij in Frankrijk verkozen tot de draver van de 20e eeuw.
Boven: Kort na zijn overlijden is Ourasi op de stoeterij begraven.
Meteen al werden er bossen bloemen gebracht en men heeft zijn naam
op het graf geschreven met appels, want daar hield hij zo van.
Boven: Na enige weken is het graf met plantjes versierd en
voorzien van een grafmonument.
Rechts met de rode jas staat verzorgster Annie.
Boven: De fanclub poseert bij het graf van Ourasi.
Bij het hek naar zijn weiland een foto van Ourasi
Boven: Plaquette voor op het grafmonument.
Schilderijen van Ourasi
Boven: Dit schilderij hing boven zijn box-deur,
geschilderd door
Claudia Duffé.
Boven: Dit schilderij van Ourasi stond op de
cover van een Frans hengstenboek.
Boven: Een prachtig schilderij van Ourasi in zogenaamde "Engelse stijl".
Boven: Dit schilderij van Kim Hook hangt in de hal van
de grote tribune van Vincennes. Op deze foto staat de schilderes ernaast.
Boeken en films
Boven: De bekende auteur Homeric schreef een boek
over Ourasi, met de titel 'Koning Luiwammes'.
Boven: Homeric sprak ook de tekst uit
in een film over Ourasi.
Postzegels
In de zomer van 2014 gaf Le Trot een serie van acht postzegels van Ourasi uit.
Boven: Rechts de 8 postzegels van Ourasi.
Standbeeld
Meteen na zijn dood is er een lobby op gang gekomen om voor Ourasi een standbeeld te plaatsen in de nabijheid van de baan van Vincennes, het hippodroom waar hij in 1986, 1987, 1988 en 1990 de Prix d’Amérique wist te winnen. De draver met de weinig flatteuze bijnaam ‘de luie koning’ verwisselde begin 2013 in de Calvados op 33-jarige leeftijd het tijdelijke voor het eeuwige.
En op 18 juni 2014 was het dan zover. Het standbeeld was klaar en werd aan het begin van de middag triomfantelijk op een open vrachtwagen door hartje Parijs gereden om op de baan van Vincennes te eindigen. Drie rondjes om de Arc de Triomphe, vervolgens over de Champs d'Elysee, drie rondjes over het Place de la Concorde, een stop vóór het Grand Palais, daarna langs het Quartier Latin, enz. De toeristen wisten niet wat ze zagen, de Parijzenaars wel, die weten wel wie Ourasi is. De rit kwam ten einde naast de piste van Vincennes, aan het begin van de laatste rechte lijn. Daar staat het Paard van de XXe eeuw nu voor "eeuwig" te kijken naar zijn opvolgers op de baan, waar hij zijn grootste successen vierde. En het publiek zal voor altijd naar hem blijven opkijken.
Boven: Schaalmodel van het standbeeld van Ourasi
Boven: Het beeld van Ourasi wordt op een oplegger
via de Champs d'Elysee door Parijs vervoerd.
Boven: De beeldhouwer Kasper en zijn standbeeld van Ourasi
passeren de Arc de Triomphe op een open vrachtwagen.
Deze foto is gemaakt toen ze even voor een stoplicht
moesten wachten.
Boven: Ourasi passeert het Petit Palais,
op weg naar Vincennes.
Boven: Ourasi is op zijn sokkel geplaatst
en wordt gefotografeerd door de meegereisde fans.
Op zondag 22 juni 2014 vond de officiële onthulling plaats,
tijdens een belangrijke meeting met 4 Groep-I-koersen.
(zie hieronder)
Boven: Het Standbeeld van Ourasi is onthuld.
De steltlopers dragen zijn stalkleuren.
Boven: Onthulling van het standbeeld van Ourasi.
Boven: Onthulling van het standbeeld van Ourasi gebeurde
tijdens een drukbezochte koersmeeting op Vincennes.
Boven: Links D. de Bellaigue (Le Trot) en rechts de beeldhouwer Kasper.
Boven: Op de sokkel staan alle overwinningen van Ourasi.
(eigen foto jan. 2015)
Boven: Ourasi vlakbij de tribune.
(eigen foto jan. 2015)
Sterrenkalender
De webmaster heeft een grote kalender uit 1988 gevonden met
deze prent voorop. Het is Ourasi, geschilderd door de Duitser Willi Resch.
verder allemaal portretten van beroemde dravers, voor elke maand
een andere ster, geschilderd door dezelfde man:
Speedy Crown, Speedy Somolli, Star's Pride, Super Bowl,
Roquépine, Ideal du Gazeau, Pershing, Utah Bulwark,
Grades Singing, Diamond Way, Singing Clöving en Every Way.
Maar wel met de beste voorop!!
Ourasi, een Buitenaards wezen
De aan Ourasi gewijde Franse website opent met de lyrische zin "Et
Dieu créa Ourasi", oftewel "En God schiep Ourasi".
Ook wordt de kleine witte ster op zijn voorhoofd gezien als een
goddelijk merkteken. Wat hiervan waar is weten we niet, maar één
ding is wel zeker:
Ourasi had iets bovennatuurlijks!
Om dit te illustreren sluiten we af met een videofilm van de Franse
TV-5. Helaas zijn de beelden in de loop der jaren wat vervaagd,
maar we willen ze toch laten zien, omdat ze de buitengewone kracht
en souplesse van Ourasi tonen in de vertraagde weergave. Het betreft
een overwinning in de Prix de France 1987, en ook het lyrische commentaar
willen we u niet onthouden. Vrij vertaald gaat dat als volgt:
"Ourasi, de blonde reus, ligt hier in derde positie. Finesse
en intelligentie zijn af te lezen van zijn hoofd. En waarom niet
zeggen "van zijn gezicht", want Ourasi heeft wel degelijk
iets menselijks en daarom heeft deze zonnezoon het hart van Vincennes
veroverd. De Prix de France gaat volgens een klassiek scenario,
Ourasi zal het laten zien. Al 17 maal heeft hij dezelfde scene gespeeld.
Hij kent zijn rol inmiddels wel.
De kleine Grades Singing geeft minder tegenstand dan in de Prix
d'Amérique (zij loopt op het laatste rechte stuk achter
Ourasi, ook met een witte borstriem) en Mon Tourbillon begint
zijn moreel te verliezen achter Ourasi. Alleen Prince Royal (met
de witte bles aan de reling) geeft nog wat tegenstand. De hervonden
Ogorek komt in vliegende vaart als tweede over de finish.
Tot zover het verslag van de Prix de France. Bewonder nu deze atleet
van een andere dimensie. Kijk hoe de gratie en de kracht perfect
zijn gesynchroniseerd in zijn bewegingen. Kijk hoe ver hij zijn
achterbenen wegslaat en zie hoe de klappen van zijn lendenen bijna
turbulentie veroorzaken op de sulky van Jean-René Gougeon. Maar
genoeg gezegd, Ourasi zelf heeft u veel te vertellen ......... (de
muziek van Wagner zwelt aan) ............... Ourasi is voor
de hippische sport, wat Wagner is voor de muziek. Een mengeling
van subtiliteit en van macht, van adel en van buitensporigheid."
(einde TV-verslag)
Wat moeten we hier nog aan toevoegen? Kijkt u zelf maar.
click hierop: 
Overzicht carrière Ourasi
1982: 2 jaar
4 koersen - 0 overwinningen
1983: 3 jaar
9 koersen - 4 overwinningen
1e Critérium des Jeunes
1e Prix Kalmia
2e Critérium des 3 ans
2e Prix Capucine
1984: 4 jaar
9 koersen - 2 overwinningen
1e Prix Jules Thibault
4e Prix de Sélection
5e Critérium Continentale
1985: 5 jaar
13 koersen - 9 overwinningen
1e Critérium des 5 ans
1e Prix de l'Etoile
1e Prix d'Europe
1e Prix de Croix
3e Prix de Sélection
1986: 6 jaar
14 koersen - 14 overwinningen
1e Prix d'Amérique
1e Prix de France
1e Critérium de Vitesse de la Cote d'Azur
1e Prix de Sélection
1e Prix de l'Atlantique
1e Prix d'Europe
1e Prix René Ballière
1e Elite-Rennen Gelsenkirchen
1987: 7 jaar
10 koersen - 8 overwinningen
1e Prix d'Amérique
1e Prix de France
1e Critérium de Vitesse de la Cote d'Azur
1e Prix des Ducs de Normandie
1e Prix de l'Atlantique
1e Grand Prix du Sud-Ouest
1988: 8 jaar
17 koersen - 15 overwinningen
1e Prix d'Amérique
1e Prix de France
1e Critérium de Vitesse de la Cote d'Azur
1e Prix d'Europe
1e Prix René Ballière
1e Prix de l'Atlantique
1e Grand Prix d'Aby in Noorwegen
2e March of Dimes Trot op Garden State Park in Canada
1989: 9 jaar
8 koersen - 5 overwinningen
3e Prix d'Amérique
1e Prix de Paris
1e Critérium de Vitesse de la Cote d'Azur
1e Prix de Belgique
1e Prix de l'Atlantique
1e Grand Prix d'Oslo in Noorwegen
1990: 10 jaar
2 koersen - 1 overwinning
1e Prix d'Amérique (zijn laatste koers)
Ourasi startte in zijn carrière 86 keer en won 58 koersen, was daarnaast
17 keer geplaatst en slechts 11 keer ongeplaatst. Zijn record van 1.11,7 heeft hij
in Canada gelopen. Met een winsom van bijna 22 miljoen Francs
(€ 3.320.000) was hij bij zijn afscheid het meest winnende koerspaard aller
tijden (incl. Volbloeds).
Wilt u nog meer (in 't Frans) lezen over Ourasi?
click dan: hier
|
