BN-ers in de Hall of Fame

Fernandel bruine hengst, geboren 4 april 1964 van Double Six M 1.18,2 (v. Quiproquo II u. Nana) uit Delta 1.23,9 (v. Bulwark (Zw) uit Grand Duchess (USA) Fokker: W.K.E. Takens te Ossendrecht

Fernandel op zijn dekstation

Fernandel werd gefokt door de heer Takens, die de moeder Delta enkele jaren eerder had geïmporteerd uit Zweden. Takens was ook de eigenaar van vaderpaard Double Six M.
Fernandel werd als jong paard voor de helft verkocht aan de heer H.J. Pasman van het gelijknamige schildersbedrijf in Leiderdorp. Takens verhuisde later van Ossendrecht naar Huybergen.
De hengst kwam op Duindigt in training bij Aad Harmsen.

Vroegrijp
Als 2-jarige debuteerde Fernandel met een overwinning op Duindigt op 4 juni 1964. Hij hoefde toen niet sneller te gaan dan 1.34,5 over 1.400 m. Met zulke tijden kan een jonge draver vaker starten dan tegenwoordig en dat gebeurde met Fernandel. Twee weken later won hij weer en twee weken later weer. Vier dagen daarna werd hij uitgeschakeld in Groningen en 10 dagen later won hij weer op Duindigt. In zijn volgende 5 starts werd de hengst een keer 3e en drie keer 2e. Tussendoor werd hij uitgeschakeld in het Criterium. Dat was de enige (semi-)Klassieker waarin hij in dat jaar startte. Hij sloot zijn 2-jarigen seizoen af met een overwinning op Mereveld op 2 oktober, met een record van 1.27,5 en een winsom van 7.000 gulden.

Derby-winnaar
Als 3-jarige begon Fernandel al op 28 februari en hij won meteen. Daarna volgden een 2e plaats, 4 zeges, een uitschakeling en weer een overwinning. Door deze 6 zeges in 8 starts behoorde hij bij de favorieten in de Sweepstakes en hij werd hierin 4e achter Firmin, Fouquet en French Mac. Vervolgens was hij een keer ongeplaatst, 2e en 4e. Dat rijtje maakte hem niet favoriet in de Derby. Dat was Felix. Toch won Fernandel deze belangrijkste Klassieker, na een uitgekiende rit van Aad Harmsen. Felix werd uitgeschakeld.
Na de Derby kwam Fernandel er niet aan te pas in zijn volgende twee koersen. Hij eindigde ongeplaatst in het Van Wickevoort-Crommelin Memoriaal en in de interland op 24 september werd hij zelfs uitgeschakeld. Het seizoen was lang geweest, maar had ruim 28.000 gulden opgeleverd, waarmee hij 6e stond in de lijst der meest winnende paarden van dat jaar. Anton won drie keer zoveel.

Als 4- en 5-jarige
Hij was inmiddels als 3-jarige al goedgekeurd als dekhengst en had in het voorjaar van 1968 al enkele merries gedekt. Hieruit kwamen voort de bekende Kolja T en Krone van Nora.
Blijkbaar was de hengst geblesseerd geraakt, want hij maakte pas zijn jaardebuut op 4 oktober 1968. Dat deed hij met een 4e plaats. Na nog een keer ongeplaatst te zijn geëindigd, won hij in november 2 koersen. In december werd hij 4 keer 3e.
In het volgende jaar koerste hij gewoon door tot in oktober. In 1969 maakte hij 33 starts, waarvan hij er 14 wist te winnen. Meest aansprekend waren zijn zeges in de serie en de finale van het Internationale Amateurrijders Kampioenschap op Duindigt met op de sulky zijn mede-eigenaar Pasman op 28 en 29 juni, hetgeen 4.500 gulden winsom opleverde. Met een 1e plaats in het Zilveren Renpaard, een 4e plaats in de Gouden Zweep (achter Crack Hollandia en Yellow Six), een 3e plaats in de interland Holland-België bij de vijfjarigen (achter Felix en Flamingo Six) en een 2e plaats in het bekende Alfons Lackmann Rennen leek de Derby-winnaar zich aan te sluiten bij de vaderlandse top. Hij liep zijn record van 1.18,7 als tweede geplaatste in een koers over 1.609 m op Duindigt en werd in die jaren meestal gereden door Berry Schwarz en zijn eigenaar Pasman.

Als 6-jarige
In 1970 viel het door blessures weer tegen. Hij startte slechts mondjesmaat. In maart en april leek het nog goed te gaan. In 4 starts 3 zeges en een tweede plaats. Daarna werd hij uitgeschakeld en derde en ging vervolgens voor een Fegat (amateur) koers naar Enghien bij Parijs. Hier werd hij keurig 4e in 1.20,5 over 1600 m. Daarna werd hij weer uitgeschakeld op Duindigt en kwam hij 5 maanden niet meer aan de start. Bij zijn enige start in de tweede helft van 1970 was hij ongeplaatst te Hilversum.

Als 7-jarige
Na een opwarmkoersje in januari deed hij het weer goed in de eerste helft van het jaar. In 13 koersen had hij alle keren geld en ook in 2 Duitse amateurkoersen. Hij won 2 koersen. In de serie en de finale van het Internationale Amateurrijders Kampioenschap op 26 en 27 juni op Duindigt werd hij 2e en 3e met op de sulky zijn mede-eigenaar Pasman, hetgeen 2.300 gulden winsom opleverde. In juli werd de hengst tweemaal uitgeschakeld, waarna men zijn carrière heeft beëindigd.

In deze jaren was hij ook al begonnen met een tweede carrière als dekhengst. (Zie ook onderaan)

Resumé
Fernandel was een sympathiek koerspaard van een 'kleine' trainer op Duindigt. Als jong paard was hij de beste. Later werd hij belemmerd door blessures, maar hij kwam toch enkele malen terug en bracht hij zijn totale winsom op bijna 80.000 gulden.
In zijn jaargang werd hij later overvleugeld door de tonwinnaars:
Flamingo Six - Hfl. 252.970
Florissant - Hfl. 251.888
For Ever - Hfl. 174.475
Felix - Hfl. 136.764
French Mac - Hfl. 114.401

Gewonnen topkoersen
- Derby als 3-jarige in 1967
- Finale van Duindigt's Int. Amateurkamp. 1969
- het Zilveren Renpaard 1969 als 5-jarige

---

Carrière in beeld

Boven: Fernandel met Edwin Schwarz op weg naar
de drafbaan van thuisbaan Duindigt.

Boven: Fernandel in het voorwerk voor de Derby
met zijn trainer Aad Harmsen.

Boven: Halverwege de Derby-F neemt Felix (Giel vd Togt) over van
Flying Victoria (Tom Kooyman). Fernandel (Aad Harmsen) sluipt mee.

Let op: Bovenstaande foto mag alleen worden gebruikt voor
niet-commerciële doeleinden en dan moet dit erbij staan:
ANP Photo (1966) / Foto: André van der Heuvel, gelicenseerd onder:
Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Licentie.

Boven: Fernandel tijdens de Derby.
Pikeur Aad Harmsen houdt de twee koplopers in de gaten.
.

Boven: Fernandel (A. Harmsen) zegeviert in de Derby 1967,
voor de reeds uitgeschakelde Felix (links) en Firmin.

Boven: Finish(foto) van de Derby-F:
Fernandel wint voor Felix, die reeds uitgeschakeld is.
Tweede wordt Firmin en derde Flying Victoria.
Aan de finishfoto te zien waren de verschillen in de aankomst groot.

Boven: Fernandel met pikeur Aad Harmsen tijdens de Derby-huldiging.
Links staat mede-eigenaar H.J. Pasman, daarnaast Co Govers.

Boven: Fernandel en mede-eigenaar H.J. Pasman op weg naar de start
voor de Finale van Duindigt's Internationale Amateurkampioenschap
op Duindigt, dat zij wisten te winnen op 30 juli 1969.

Boven: Fernandel (E. Schwarz) zegeviert spelenderwijs
in de Vermeer-prijs op Duindigt d.d. 20-7-1969 voor Beautiful Star,
Dirk de V en Enigste.

Boven: Fernandel (E. Schwarz) na de winst
in de Binnenhof-prijs op 26-7-1969.
Op het fotootje erboven ligt hij nog derde.

Boven: Fernandel en E. Schwarz bezig aan de ereronde
na hun mooie overwinning in het Zilveren Renpaard 1969.

Boven: Fernandel en E. Schwarz tijdens de ereronde
na hun zege in de Caballero-prijs III d.d. 20-9-1969.

Boven: Fernandel met Edwin Schwarz op Duindigt d.d. 3-8-1969.

Boven: Fernandel wint als 6-jarige de Irene Frances-prijs
op 5-4-1970, voor Flamingo Six (links), Felix (rechts)
en Anton 5e (blinker).

Boven: Fernandel met eigenaar Pasman op de sulky
te Enghien d.d. 5 mei 1970. Hij behaalde een keurige 4e plaats.

Afstamming
Fernandel was goed gefokt als zoon van zoon van kampioen-vaderpaard Double Six M en de Zweedse merrie Delta. Deze merrie had in Zweden al 3 producten gebracht, die er niet veel van terecht hebben gebracht. In 1961 werd ze naar Nederland gehaald en werd haar veulen in ons Stamboek ingeschreven. Dat was de ruin Don Camillo, vernoemd naar de Italiaanse pastoor uit de gelijknamige lachfilm. Deze ruin won bijna 50.000 gulden. Hij werd een jaar later gevolgd door de goede merrie Esmeraud, die ca. 65.000 gulden heeft verdiend. Vervolgens kwam Fernandel, vernoemd naar de Franse komiek, die pastoor Don Camillo speelde in de film. Hij won bijna 80.000 gulden. Twee jaar later volgde His Areta, die wat minder presteerde met 8.400 gulden winsom. Weer twee jaar later kwam de goede John Areta, ook een klassieke winnaar (Jonkerprijs en Productendraverij), die zelfs nog 2.000 gulden meer heeft verdiend dan zijn volle broer Fernandel. Daarna volgden nog King Areta (Hfl. 8.500), L'Esperant Areta (Hfl. 1.300) en Odelta (Hfl. 280). Moeder Delta heeft in Nederland heel goed gefokt.

Als vaderpaard
Fernandel werd als 3-jarige Derbywinnaar goedgekeurd als dekhengst en had in het voorjaar van 1968 al enkele merries gedekt. Hieruit kwamen voort de bekende Kolja T (won Hfl. 80.000), Krone van Nora (Hfl. 23.000) en Klif Areta (Hfl. 16.000). Het jaar daarop volgden uit weinig dekkingen de goede Luitenant Dixy, Loes Areta en Lord Easter. Dat gaf hem een vliegende start.
Hij bracht van 1969 t/m 1977 gedurende 9 jaren ca. 220 producten die samen ca. 2.800.000 gulden (1.378.000 Euro) wisten te winnen. Hiervan kwamen er 120 (55 %) in de baan. Hij fokte niet slecht en bracht ons o.a. de tonwinnaars (in guldens) Maestro Cavaljos (Hfl. 240.000), Massel T (Hfl. 196.500), Gouden Zweep-winnaar Perry Anjo (Hfl. 158.000), Rabani, Terry N en Speed Westlandia. Ook Sebastiaan, Norman Dakota, Mai Regina, Kolja T, Majoor Bloemlust, Nico Bloemlust, Spooky en Mascotta waren goede koerspaarden. Zij wonnen tussen 66.000 en 100.000 gulden.

Als père-de-mère
De dochters van Fernandel werden moeder van o.a. de broers Herbie W en Gabido W, en ook van de tonwinnaars Brahms Melodie en Gamin des Amis.

Boven: Fernandel stond ter dekking bij Jaap Zuyderduin
in Leidschendam.

Boven: De Franse komiek Fernandel, naar wie
de draver Fernandel is vernoemd.
Niet andersom.....