Hall of Fame

Anton bruine ruin geboren in 1959, van Double Six M 1.15,7 (v. Quiproquo II u. Nana) uit Petulance K 1.24,4 (v. Lord Maire u. Fille de Flandre) fokkers: erven J.H. Kammeijer te Den Haag

Joop Ham met zijn "sportwagen"

Voor de "Paard van de Eeuw"-verkiezing maakte D. Minkema eind 1999 het volgende levensverhaal:

Vader Double Six M
Anton zag er uit als een echte Amerikaan, maar was bij eerste aanblik op papier 3/4 Frans gefokt. Bij nadere beschouwing van de afstamming moet men tot de conclusie komen dat er zeker 42% Amerikaans bloed in hem zat. Zijn vader was de door Joop Schoonderwoerd en Nico Bloemsaat uit Frankrijk geïmporteerde hengst Double Six M, een fantastisch koerspaard, dat hier drie maal op rij het Kampioenschap van Nederland won. Double Six M heeft heel goed gefokt en was van 1962 tot en met 1972 leidend vaderpaard. Zes tonwinnaars bracht hij, maar hij was geen fokmerrie-leverancier. Zijn vader Quiproquo II is volgens het stamboek van Gaël, in werkelijkheid is de Amerikaanse "schouwhengst" Calumet Delco 1.21,4 de vader.

Vader Double Six M, van wie Anton veel weg had.

Moeder Petulance K
Anton is gefokt door de erven J.H. Kammeijer uit Den Haag, een maand nadat de Haagse liefhebber "Ome Joop" Kammeijer overleden was.
Zijn moeder Petulance K 1.24,4/Hfl. 19.637 bracht onder andere ook Erica 1.19,9a/Hfl. 66.500 en For Ever 1.17.3/Hfl. 174.475. beide van Mac Kinley. De vader van Petulance K was de Franse import Lord Maire en diens grootmoeder van vaderszijde, Quarin Worthy, was voor 3/4 Amerikaans gefokt. De moeder van Petulance K, Fille de Flandre was geheel van Amerikaanse afstamming. Haar moeder Petulance is geboren op de befaamde Walnut Hall Stud en had in Amerika al een koersrecord van 1.16,7. Ze was in België in bezit van de legendarische Karel Steyaert, de grondlegger van de Nederland-België ontmoetingen, onder het pseudoniem Karel van Wijnendaele beter bekend als de "grand old man" van de Belgische wielersport. Petulance werd in 1938, drachtig van de Amerikaan Ironsides, door Maurits van Renswoud uit België naar Nederland gehaald. De stam heeft hier 12 tonwinnaars op haar naam:
Amazone Cede, Anton, Carlos Netten, Donderstraal, For Ever, Jacco Enzelens, Lord Lucky, Ovatio, Rainier Gallant, Yoboko du Bois, Zozo Nevele.

Boven: Moeder Petulance K wint hier op Mereveld.

Boven: Anton als veulen in 1959 bij zijn moeder Petulance K.

Anton
Bij registratie in het stamboek was Anton al in het bezit van Jan van Dooyeweerd, die toen nog op Duindigt trainde. De vrij kleine Anton was aanvankelijk lastig en druk en werd al op jonge leeftijd gecastreerd. Hij was niet vroeg en debuteerde als driejarige eind november 1962 op Hilversum met Jan van Dooyeweerd onder de kleuren van stal Normandië.
In april liet de trainer Jan de Vlieger, eigenaar van een groot landbouwbedrijf in Nieuw-Vennep, het oog op Anton vallen en hij kocht de ruin, die toen ƒ 500 verdiend had, voor ƒ 3.500. Anton zou allengs uitgroeien tot een draver, die uiterst plezierig in de omgang was. Hij kwam voor entrainement De Vlieger voor het eerst uit op 29 mei 1963 op Duindigt, en was met Joop Ham gelijk tweede. De rustige en bescheiden Joop Ham, neef en eerste assistent van de al bejaarde Jan de Vlieger, zou voortaan de vaste rijder blijven. Twee weken later boekte hij met Anton zijn eerste zege, op Hilversum, er zouden er nog vele volgen. In het voorjaar van 1964 werd Anton door Jan de Vlieger verkocht aan Joop Ham en dierenarts W. Veenendaal.

Boven: Anton poseert met Joop Ham
voor de fotograaf van de Panorama.

Anton onderscheidde zich ook op de kortebaan.
Hier draaft hij in 1965 als 6-jarige met Joop Ham
door Enkhuizen.
In 1964 won hij de B-draverij in Lisse.

Steeds beter
De ruin werd steeds beter en behaalde als vijfjarige negen overwinningen uit 16 starts. Joop Ham reed altijd een koers op wachten met Anton, om op het eind gas te geven en met een flitsende eindsprint alles en iedereen te kloppen. Joop Ham noemde zijn lievelingsdraver "geen paard maar een sportwagen".

Als zevenjarige
In 1966 bleven de resultaten met Anton wat tegenvallen. Hij had last van maandagziekte en op advies van mede-eigenaar Veenendaal besloot men om in de herfst en winter door te koersen. Anton kwam week in week uit aan de bak en dit bleek te helpen, de vorm werd allengs beter.

Als 8-jarige
Hij startte in 1967 54 maal en boekte maar liefst 28 overwinningen en verdiende Hfl. 79.600, daarmee de beide vorige jaarrecords van Quicksilver S overtreffend. Als er toen al een officiële verkiezing van "Draver van het Jaar" gehouden was, zou hij die eretitel zonder twijfel opgeëist hebben. Met zijn formidabele eind-rush won hij in Alkmaar de Grote Pinkster-prijs, in Hilversum de Dravers Gold Cup voor C Alkestis van E. Op dezelfde baan sloeg hij en paar weken later in de Gouden Zweep tegen de sintels bij een chaotische valpartij in de eindstrijd. De ruin kwam er zonder kleerscheuren vanaf en zegevierde eind juli op Duindigt in het Kampioenschap van Nederland voor Xuthus T en C Alkestis van E, op een fantastische manier met een vliegende eindsprint.

Anton op weg naar de baan van Duindigt.

Anton en Joop Ham. Joop geeft gas.

Boven: Anton (J. Ham) wint fraai de Prijs van Clairefontaine
op 9-4-1967 voor Bravour S en Alice van Hagheweyde.

Boven: Anton (nr.1 met J. Ham) verslaat Axkit Hollandia (nr.2 met
Martin Vergay) en de Belg Ut Majeur in het onderdeel voor
6- t/m 9-jarigen tijdens de Ned-België match in 1967.

Boven: Dravers Gold Cup 1967: Anton (links met J. Ham) spurt
naar de zege voor C Alkestis van E (rechts) en Lively Rodney.

Boven: Met een furieuze eindsprint wordt Anton Kampioen
van Nederland 1967 en klopt v.l.n.r. Xuthus T 2e,
Axkit Hollandia 4e en C Alkestis van E 3e (rechts).

Boven: Nog een foto van van Anton in het Kampioenschap.
En wat een mensenmassa op Duindigt!

Boven: Joop Ham wordt gehuldigd door P. van Binsbergen en
Daan Modderman na de winst in het Kampioenschap.

Boven: Anton en Joop Ham verzorgen de ereronde
na hun magistrale zege in het Kampioenschap van 1967.
Joop geniet ervan op de sulky.
(deze foto "Anton H-B 30-07-69 ere.jpg"
is verwijderd wegens auteursrecht)

(Hieronder kunt u Polygoon-beelden zien van het Kampioenschap van Nederland 1967. Anton ziet u pas op de laatste 20 m verschijnen, met een flitsende eindspeed en net op tijd.)

Een maand later werd hij in het Kampioenschap Nederlandse Paarden op Hilversum derde achter Cherie Spencer en Axkit Hollandia, maar hij schoof een plaatsje op omdat Cherie Spencer bij de dopingcontrole positief werd bevonden. Andere overwinningen waren de Mijl van Groningen voor Z the Saint en Yellow Six, op Duindigt een eerste plaats in een Nederland-België match voor Axkit Hollandia en wederom in Groningen de Grote Prijs van Nederland voor Z the Saint. Deze koers zou hij ook in 1968 winnen, toen klopte hij Xuthus T, Carlos Pluto en Cherie Spencer. Op Hilversum werd Christiaan de Wet verslagen in de Revanche der Grote Prijzen en het jaar eindigde met winst in de Grote Kerstprijs, die hij eveneens een jaar later won.

Als 9-jarige
Het jaar 1968 begon triest met het overlijden van Jan de Vlieger. Neef Joop Ham, die al als 14-jarige jongen bij zijn oom, een verstokte vrijgezel, begonnen was, nam met het landbouwbedrijf het entrainement over. Anton bleef het zegepad bewandelen, hij werd 17 keer eerste uit 48 starts. Naast reeds eerder gememoreerde successen won hij op Hilversum de Grote Prijs der Winterfavorieten en op Groningen de hoog gedoteerde Grote CSM-Suiker-prijs, voor Z the Saint en wederom de Mijl van Groningen, nu voor Yellow Six en El Hadie. In het Kampioenschap van Nederland was hij ditmaal derde achte Blazing Song en Duchesse Mac.

In de winter werd Anton meestal geschoren,
waardoor hij op zijn lijf en hals wel een vos leek.
Maar hij was toch echt een bruine ruin.

Boven: Anton (J. Ham) wint de Pieter de Hoogh-prijs op 7-1-1968,
dan v.l.n.r. Yellow Six (2e), Bento KItty (5e),
Lively Rodney (3e) en Bonaire (nr.11).

Boven: Anton (nr.9) sprint buitenom naar de overwinning, voor
Zilver Kid (rechts met Jaap Huiberts jr) in de Voorlinden-prijs
op 31-3-68. C Alkestis van E (nr.11) wordt 3e.

Boven: Anton (Joop Ham) zegeviert in de Peterhof-prijs
op 30 juni 1968, voor Little Miss Mitzie (Freek Eerenberg).
Bento Kitty (rechts) wordt 3e.

Boven: Anton (rechts) wordt in handen van Hans Eysvogel tweede
achter Hunter (links met Th. Berg, Swe) in de Trophee van de
Europese Federatie voor Amateurs op Duindigt, op 26-5-1968.

Boven: GP van Nederland 1968 1e heat: Anton zal gaan winnen.
Met nog 1 ronde te gaan zien we v.l.n.r. Champion Harvester (3e),
Xuthus T (4e), Anton (1e), Coryphee RH 5e,
Cherie Spencer (6e) en Carlos Pluto (2e).

Boven: Anton wint hier ook de 2e heat van de GP van Nederland
in 1968 voor Cherie Spencer (reling) en Xuthus T (rechts).
Carlos Pluto (links) wordt 4e.

Als 10-jarige
In 1969 was het even minder, al werden nog altijd acht overwinningen uit 44 starts geboekt, w.o. op Hilversum de Grote Prijs der Sterrensprinters. In het Gouden Paard was hij tweede achter Eliza Harvester D. Joop Ham vormde met Anton een twee-eenheid, maar op 9 november 1969 zou hij voor de laatste maal de leidsels in handen nemen. Een ongeneeslijke ziekte zou hem het pikeurswerk onmogelijk maken. Vanaf die tijd werd Anton aan Nol Heskes toevertrouwd, die in Hilversum met hem in de Matadoren-prijs tweede werd achter Cherie Spencer.

Boven: Anton (J. Ham) behaalt een vlotte zege in de
GP der Sterrensprinters 1969 voor v.l.n.r. Bretteur P (2e),
Dave Fez (4e), Carlos Pluto (5e) en Quick Smoke (3e).

Boven: Anton (Joop Ham) achterhaalt langs de relingzijde
Diogen (Jan van Dooyeweerd) in de Carmen-prijs op 30-3-1969.

Joop Ham overleden
Joop Ham kon de ongelijke strijd niet winnen en overleed op 31 augustus 1970. Zijn trouwe makker Anton deed het weer opperbest en werd met Hfl. 59.550 dat jaar de meest winnende draver. Hij zegevierde in Hilversum in het Midwinter Criterium (ditmaal met Siem van Leeuwen) en met Nol Heskes in de Mijl van Groningen, op Mereveld in de Revanche der Grote Prijzen (voor Flamingo Six), in Wolvega in de Grote Prijs van Friesland (voor Rheteur) en in Hilversum in de Grote Prijs van de Gooi- en Eemlander (voor Marzfuchs).

Boven: Nadat Joop Ham ziek was geworden en daarna overleden,
werd Anton gereden door Nol Heskes.

Boven: Anton (Nol Heskes) wint een heat
van de Mijl van Groningen in 1969.

Anton (A. Heskes) zegeviert in de Looper-prijs op 14-2-1971,
voor Fontanes, Märzfuchs en Acrobaat (rechts).

Afscheid
Het afscheid kwam voor Anton in 1971. Vier keer won hij nog uit 57 starts. Zijn 93e en laatste overwinning was in de Super Drivers-prijs met amatrice Riet van Dooyeweerd, de echtgenote van trainer Jan van Dooyeweerd, op wiens entrainement de carrière van Anton begonnen was.

Goedverzorgde oude dag
De trouwe en strijdlustige ruin, die zich op alle banen thuis gevoeld had, kreeg een welverzorgde oude dag op de boerderij van mw. Ham-Duwel. Daar heeft hij nog 20 jaar lang van kunnen genieten, want hij stierf in 1991 op 32-jarige leeftijd.