Hall of Fame der Volbloedlegendes

Phar Lap vosruin geboren 4 oktober 1926 (Nw.Zeeland) van Night Raid (1918, GB) uit Entreaty (1920, NZ)

"The Big Red", Australië's wonderpaard

Bizar en tot de verbeelding sprekend, zo kun je het levensverhaal van het Australische wonderpaard Phar Lap wel kwalificeren. Een reusachtige volbloed van middelmatige komaf bleek een absolute topper op de renbanen en groeide, tijdens de Diepe Depressie van de jaren 30, uit tot een het grote idool van de noodlijdende bevolking. Het paard verdiende een klein vermogen, maar voor zijn eigenaar en trainer was het nooit genoeg. De fans spraken er schande van dat hun favoriet naar Amerika werd verscheept om nog meer geld te verdienen. Dat deed hij, want hij won de duurste race van Noord-Amerika, en toen was men in het thuisland best wel trots. Dat sloeg om in diepe rouw toen het paard twee weken later stierf aan een duistere ziekte. Vergiftigd door Amerikaanse gangsters, zei men. In Australië is dit 90 jaar later nog steeds een actueel onderwerp en Phar Lap blijft nog altijd een grote held van bijna mythische proporties. Scholieren wordt tijdens de vaderlandse geschiedenisles verteld over dit wonderpaard, dat tevens een onderwerp is van de huidige Australische inburgeringscursus. Hoog tijd dat wij er ook kennis van nemen.

De aankoop
Phar Lap werd op 4 oktober 1926 geboren op een stoeterij in Tamaru, Nieuw-Zeeland. Een laat veulen? Nee hoor, een vroege, want dan begint ongeveer de lente op het zuidelijk halfrond. Het was een groot vosveulen van het Engels Volbloedras met een goede, maar niet bijzondere afstamming. Hij was een zoon van Night Raid (GB), die een jaar eerder de Nieuw-Zeelandse crack Nightmarch had gebracht, het eerste paard dat in één jaar (1929) zowel de Melbourne Cup als de Cox Plate heeft gewonnen, en door de Australiërs "The Kiwi" werd genoemd. Toen Phar Lap op de jaarlingenveiling te koop werd aangeboden was dit echter nog niet bekend. De Australische volbloedtrainer Harry Telford zag wel wat in de pedigree van het paard en had één van zijn eigenaren, de uit de USA afkomstige David J. Davis weten te interesseren. Harry's broer Hugh, die in Nieuw-Zeeland woonde, werd gevraagd mee te bieden tot maximaal 190 guineas. Bij 160 guineas stopte het bieden en de telefonisch op de hoogte gebrachte nieuwe eigenaar Davis dacht dat hij een koopje had bemachtigd. Totdat hij het verscheepte paard in Australië te zien kreeg. Het dier was groot, dun en slungelig, had een hoofd vol wratten en een wat vreemde loop. Davis was ziedend op zijn trainer, die hem ertoe gebracht had om ongezien zo'n waardeloos dier te kopen, en hij wilde ervan af. Telford was als volbloedtrainer niet zo succesvol en Davis was een van de weinige overgebleven eigenaren op zijn stal. Hij wilde het paard en vooral de eigenaar niet kwijt en vond een oplossing door met Davis een deal te maken, waarin de trainer het paard voor drie jaar zou leasen en hij alle kosten van training en onderhoud plus de inleggelden voor zijn rekening zou nemen, in ruil voor twee-derde van het in deze jaren te winnen prijzengeld. Eigenaar Davis kreeg dus een derde van de eventuele winsom en het kostte hem niets. Opnieuw dacht hij een goede deal te hebben afgesloten, maar zou daar later toch anders over gaan denken.

Reuzenpaard
Het jaarling werd verzorgd en later ook getraind door de ervaren stalknecht Tommy Woodcock en de twee werden onafscheidelijk. Tommy noemde zijn oogappel "Bobby", terwijl zijn eigenaren het bij de aankoop nog naamloze jaarling de naam "Phar Lap" gaven, hetgeen Thais is voor "bliksemschicht". In het begin was die naam niet echt van toepassing op het paard, maar dat kwam vooral doordat hij nog niet sterk genoeg was voor zijn grote lichaam. Phar Lap groeide in de loop der jaren uit tot een paard met enorme afmetingen: een schofthoogte van 1,75 m en een grote borstomvang van precies 2,00 m. Hij had een wat gewoon, niet zo adellijk hoofd en een slanke hals, hetgeen als een voordeel wordt gezien voor een heel groot paard en mede de reden was waarom hij al op jonge leeftijd werd gecastreerd. Een enorme hengstennek is tijdens een race een extra belasting voor de voorbenen. De kenners waren van mening de grote kracht van Phar Lap lag in zijn perfecte en geweldig sterke achterhand.

Reuzenpaard

Boven: Phar Lap met de piepjonge zoon van trainer Telford.
Zo lijkt hij nog groter dan 1,75 m schofthoogte.

U kunt hierboven videobeelden van Phar Lap,
die speelt met Tommy in zijn kampje,
bekijken via YouTube. Click op de pijl.

Carrière
Als tweejarige nam Phar Lap al deel aan de races en was ongeplaatst bij zijn eerste vier starts. Hij was nog lang niet sterk genoeg, maar zijn trainer had haast. Zijn vijfde en laatste koers van dat jaar wist de vosruin wel te winnen. Ook als driejarige was hij ongeplaatst bij zijn eerste vier starts, voordat hij tweede werd achter de jaargangstopper Mollison. Dit laatste was een uitstekende prestatie en tevens het begin van een lange reeks successen. Hij won een aantal koersen, waaronder twee Derby's in recordtijden. Men besloot hem in te schrijven tegen de oudere paarden in de belangrijkste ren van Australië, de Melbourne Cup. Tijdens deze race staat het leven in Australië gedurende 3 minuten stil. Het hele land beleeft de koers ter plekke of voor de buis en de winnaar krijgt eeuwige roem. Favoriet was Phar Lap's een jaar oudere halfbroer van vader's kant "The Kiwi" Nightmarch. Als driejarige kreeg Phar Lap in deze race het bodemgewicht te dragen. Zijn vaste jockey Jim Pike woog te zwaar en kon hem dus niet rijden. Diens vervanger kon de sterke en felle vosruin niet in bedwang houden en snelde in een geweldig tempo naar de kop. Dan is 3.200 m koers wel erg lang en Phar Lap werd op het laatst voorbij gelopen door Nightmarch en Paquito. Toch een topprestatie voor een driejarige. Na deze derde plaats won hij al zijn koersen in de rest van het seizoen spelenderwijs, met Jim Pike weer in het zadel. Eén van deze acht koersen was de AJC Plate over 3.600 m, waarin hij zijn revanche kreeg op Nightmarch.

Het begin

Boven: Phar Lap in draf op weg naar de start
met Jim Pike op het zadel.

Boven: Phar Lap wint zijn maiden-koers.

Boven: Phar Lap wint alweer.

Boven: Phar Lap wint de AJC Plate met een straatlengte.

De Melbourne Cup
Na een rustperiode in de winter, kwam Phar Lap als vierjarige nog groter en sterker terug in de renbaan en de vriendelijke vosreus was nagenoeg onklopbaar geworden. In 16 races werd hij slechts 2 keer verslagen. Een tweede plaats behaalde hij bij zijn jaardebuut, toen hij nog niet "scherp genoeg" was. Hierna verjoeg hij min of meer zijn halfbroer uit Australië. In vier rennen achter elkaar versloeg hij Nightmarch, waarvan de laatste keer met 6 lengtes voorsprong in een recordtijd. De eigenaar van Nightmarch had nog gehoopt op een tweede overwinning in de Melbourne Cup, maar gooide de handdoek en stuurde zijn "Kiwi" terug naar Nieuw-Zeeland. Par Lap werd steeds populairder en niets leek een overwinning in de Melbourne Cup in de weg te staan. Drie dagen tevoren ging dat bijna nog mis toen Par Lap thuis na de training door zijn verzorger naar de stal werd geleid en er een auto langsreed van waaruit een geweerschot op hen werd afgevuurd. Gelukkig werd niemand geraakt bij dit mysterieuze incident. Het was wel voorpaginanieuws en de publiciteit maakte van Phar Lap een nog groter idool. Men denkt nu dat het een stunt van een lokale krant is geweest en het werkte. Op de grote dag ging het ook nog bijna mis doordat de veewagen op het entrainement niet wilde starten. Uiteindelijk arriveerde Phar Lap een uur voor de koers op de renbaan. Ook de handicapcommissie heeft het extra spannend willen maken door Phar Lap het topgewicht van 62 kg te laten dragen, waarover veel ophef was ontstaan. Hij droeg 7 kg meer dan de andere 4-jarigen. In het begin van de race slaagde Jim Pike erin om Phar Lap in toom te houden in het spoor van de leiders. Tot hij zijn paard na de laatste bocht losliet en naar een gemakkelijke overwinning met drie lengtes voorsprong liet stormen.

De Melbourne Cup van 1930

Boven: Zo gemakkelijk won Phar Lap de Melbourn Cup in 1930.

Boven: De vierjarige Phar Lap wint de Melbourn Cup:
close up van een fenomeen.

U kunt hierboven videobeelden van de Melbourn Cup 1930
bekijken via YouTube. Click op de pijl.

Geldzucht
In de week na de Melbourne Cup won Phar Lap nog drie Stakes-koersen. Trainer Harry Telford wilde nog even munt slaan uit het lease-contract dat daarna afliep. Dit werd hem door de fans en de liefhebbers niet in dank afgenomen. Men sprak schande van de hebzucht rond de "arme" Phar Lap en het paard werd alsmaar populairder. Eigenaar Davis trok het zich allemaal wel aan, wist dat hij Harry Telford veel dank was verschuldigd en bood hem de helft van zijn crack aan voor 4.000 pond. Daar hoefde Harry niet lang over na te denken en het paard liep gedurende de rest van zijn carrière voor rekening van de beide partners. Het maakte Phar Lap allemaal niets uit, hij kreeg twee maanden koersrust en ging daarna gewoon door met winnen, ook in races korter dan 1 mijl. In de Caulfield Futurity over 1.408 m toonde hij niet alleen zijn veelzijdigheid, maar ook zijn vastberadenheid en moed. De vosruin moest met zijn grote lijf altijd even op gang komen en lag daardoor in het begin van de race wel 30 lengten achter de leiders. Niemand geloofde er meer in behalve jockey Jim Pike. Na een adembenemende inhaalrace met onderweg het (on)nodige oponthoud wist Phar Lap de koers met een halslengte te winnen en was toen het meest winnende renpaard van Australië geworden. Hij won daarna nog twee rennen, met een week tussenpose. Weer een week later had hij 's morgens symptomen van koliek, maar men liet hem toch deelnemen aan een race, waarin hij met een halslengte werd geklopt. Daarna kreeg het paard enkele maanden winterrust. Als vierjarige had hij 14 van zijn 16 starts gewonnen.

Onoverwinnelijk

Boven: Phar Lap met Jim Pike.

Boven: Phar Lap wint met Jim Pike.

Boven: Phar Lap wint alweer.

Als vijfjarige
Phar Lap was als vijfjarige onklopbaar en ongekend populair. Hij werd de "Red Terror" en "Big Red" genoemd. Hij won acht rennen tot en met de Melbourne Stakes. Na deze laatste koers was het paard erg moe en dat zorgde voor een meningsverschil tussen de verzorger en de trainer, die vond dat het paard niet hard genoeg werd getraind. Phar Lap werd harder aangepakt en had niet zijn blakende conditie als in het jaar daarvoor. Toch was het spelend publiek ervan overtuigd dat de vos voor de tweede keer de Melbourne Cup zou gaan winnen. De handicappers vonden dat het best wat spannend mocht worden en wezen Phar Lap een gewicht toe van niet minder dan 68 kg. De liefhebbers en de pers spraken er schande van, verzorger Tommy vond dat Phar Lap moest worden teruggetrokken, maar de trainer liet hem toch starten. In de ren over 3.200 m eisten de harde training en het zware gewicht hun tol en de arme Phar Lap eindigde op een achtste plaats. De koning was zijn kroon kwijt. De Australische bevolking was boos en men werd nog bozer toen werd aangekondigd dat hun idool naar Amerika zou worden verscheept om daar voor veel geld te gaan koersen. Vooral eigenaar Davis werd als de kwade genius gezien.

Onoverwinnelijk

Boven: Phar Lap met Jim Pike erop and
en Tommy Woodcock ernaast.

Boven: Phar Lap poseert met Tommy Woodcock.

Boven: Phar Lap in de wei met links Tommy Woodcock
en de jonge Harry Telford.

Boven: Phar Lap wint de Melbourne Stakes in 1931,
voorafgaand aan de Melbourne Cup, waarin het misging.

Naar Amerika
De eerste geplande ren was de Agua Caliente Handicap in Tijuana, Mexico, de ren met het hoogste prijzengeld ter wereld. Op 20 november 1931 werd Phar Lap aan boord van een schip gehesen en naar Nieuw Zeeland gevaren, om van daaruit enkele weken later op een andere boot de lange reis naar de USA te beginnen. Aan boord van dit schip was een ruime, comfortabele stal gebouwd, met een kleine stapruimte en een zandkampje. Tonnen hooi en haver waren meegenomen en het zou het paard aan niets ontbreken. Verzorger Tommy Woodcock vergezelde zijn crack en moest steeds in diens nabijheid blijven aangezien het paard nerveus werd zodra Tommy uit zijn gezichtsveld verdween. Op 15 januari 1932 kwamen ze in San Francisco aan en moesten toen nog een lange reis per trein maken naar Tijuana, waar de grote race gepland stond voor 20 maart. Tommy had twee maanden de tijd om zijn crack weer in koersconditie te brengen en dat lukte hem. Gereden door Bill Elliot versloeg Phar Lap zijn elf tegenstanders heel eenvoudig in een baanrecordtijd. De eerste vette buit was binnen en de vosruin stond op een derde plaats bij de meest winnende renpaarden aller tijden. En dat was nog maar het begin. Na Mexico zou de USA worden veroverd, iedereen had het erover. Phar Lap werd weer terugvervoerd naar San Francisco voor een volgende ren. Duizenden fans konden niet wachten tot de uitzonderlijke Australische Kampioen aan de start zou komen en kwamen het wonderpaard tijdens zijn trainingen al bewonderen. Tegenwoordig zouden we hem een "hype" noemen.

Naar Amerika

Boven: Phar Lap wordt in Syney aan boord gehesen
van de stoomboot Ulimaroa voor de verre reis naar de USA.

Boven: Phar Lap en Tommy Woodcock slapen in
hun speciale box aan boord van de Ulimaroa.

Boven: Phar Lap traint met Bill Elliot
op Agua Calliente Race-track, Mexico, op 13 maart 1932,
een week voor de grote race .

Boven: Phar Lap wordt een week voor de grote race
voorgesteld aan het publiek in Mexico.

Boven: Phar Lap en Elliot klaar voor de start in Agua.

U kunt hierboven videobeelden van de Race in Agua
bekijken via YouTube. Click op de pijl.

Boven: Jockey Elliot wordt gehuldigd na de winst.

Boven: Phar Lap en Elliot klaar voor de huldiging.

Boven: Phar Lap en Elliot poseren bij de huldiging.

Vergiftigd?
In de koers hebben zijn fans hem nooit gezien, want op de ochtend van 5 april 1932 vond Tommy zijn paard met koorts en onrustige hartslag in de box. Eerst dacht men aan koliek en hij werd daarvoor behandeld. Na een uur leek het wat beter te gaan, maar daarna ging het bergafwaarts. De dierenartsen konden niets uitrichten. Tommy Woodcock bleef uren wandelen met zijn oogappel, maar halverwege de middag stortte zijn paard in. Een half uur later stierf Phar Lap in de armen van zijn vriend een pijnlijke dood. De oorzaak kon niet worden vastgesteld en het gissen begon. Australië was in rep en roer. Hun lievelingspaard was vergiftigd door Amerikaanse gangsters in opdracht van de illegale bookmakers. Men wist het zeker, autopsie zou dat wel uitwijzen. Ter plekke werd het paard volledig uit elkaar gehaald en onderzocht. Zijn maag en ingewanden waren zwaar ontstoken, waarvoor men geen verklaring had. De eigenaren lieten de houdbare resten van hun gestorven paard niet in Amerika achter, maar verscheepten ze terug naar Australië voor verder onderzoek en als aandenken. Een hele onderneming, maar men wilde de waarheid weten. Nu, 87 jaar later, zijn de geleerden het er nog steeds niet over eens.

Voorpagina nieuws

Boven: Voorpagina van de Australische Daily Mirror
waarin het tragische nieuws bekend werd gemaakt.
Nog steeds worden exemplaren van deze krant via
internet te koop aangeboden.

Boven: Het aantekeningenboekje (rechtsonder op de foto)
van trainer Harry Telford (linksboven) kwam later te voorschijn
en die aantekeningen veroorzaakten weer nieuwe
speculaties in de kranten. het boekje werd op een
veiling aangeboden.

Autopsie
Men vond sporen van arsenicum en de verklaringen hiervoor waren uiteenlopend, tot op de dag van vandaag. Sommigen beweerden dat de bomen rond de stallen, waar Phar Lap verbleef, kort voor zijn dood waren besproeid met een insecticide, gebaseerd op arsenicum. Anderen wisten te vertellen dat arsenicum een bestanddeel was van allerlei middeltjes, die toendertijd bij renpaarden werden gebruikt. Weer anderen geloofden dat de ruin was vergiftigd door gangsters of door activisten tegen de paardenrennen. Sommige veterinairen vonden dat de gevonden concentratie arsenicum niet duidde op vergiftiging, maar Tommy Woodcock bleef er tot aan zijn dood van overtuigd. In 2000 hebben enkele dierenartsen beweerd dat Phar Lap mogelijk een bacteriële infectie zou hebben gekregen omdat de symptomen hiervan precies overeenkomen met wat hij in zijn laatste uren doormaakte. Bij een hernieuwd onderzoek in 2006 en 2008 zijn in enkele haren uit de manen van de vosruin grote hoeveelheden arsenicum gevonden met als conclusie dat de stof 30 à 40 uur voor de dood in één enkele dosis moet zijn toegediend, waarmee moedwillige vergiftiging zou zijn bewezen. Wat de verdachtmakingen nog vergroot is de mysterieuze verdwijning van de metalen doos waarin de ingewanden waren gestopt. Deze doos was begraven vlakbij de plaats waar de ruin was gestorven en is nooit meer teruggevonden. Het mysterie zal wel nooit worden opgelost en dit heeft de mythe rond Phar Lap alleen maar vergroot.

Extreem groot hart
Maar er bleek nog iets anders bij de autopsie, wat Phar Lap's superioriteit op de renbanen verklaarde. Hij was niet alleen een groot en sterk renpaard, hij had ook een hart van wel 6,5 kg, net zo zwaar als dat van de beroemde onoverwonnen Eclipse. Een gemiddeld renpaardenhart weegt ongeveer 4,0 kg. Onderzoekers hebben wetenschappelijk aangetoond dat er een verband bestaat tussen de grootte van het hart en de prestaties op de renbaan. Andere onderzoekers beweren dat de erfelijke factor voor een reuzenhart zich op het X-chromosoom bevindt, en dus door moeders aan hun zoons en dochters wordt doorgegeven. De zogenaamde X-factor. Dekhengsten geven deze eigenschap, die ze van hun moeder hebben gekregen, door aan hun eigen dochters. De ruin Phar Lap kon natuurlijk niet voor nageslacht zorgen. Zijn moeder Entreaty heeft verder geen uitzonderlijke producten gebracht, maar haar dochters en kleindochters werden wel uitstekende fokmerries, die een aantal toppers op de renbaan hebben geproduceerd.

Reuzenhart

Boven: Het hart van Phar Lap wordt tentoongesteld in het
Nationaal Museum in Canberra.
Er is een stuk uitgesneden voor onderzoek en
om ook de binnenkant en de wanddikte te laten zien.

Boven: De andere kant van het hart van Phar Lap.

Pedigree van Phar Lap
De vosruin is een zoon van:
Vader: Night Raid (1918. GB)
Vader's vader: Radium v. Bend Or u. Taia v. Donovan
Vader's moeder: Sentiment v. Spearmint u. Flair v. St.Frusquin

Moeder: Entreaty (1920, NZ)
Moeder's vader: Winkie (GB) v. William the Third u. Conjure v. Juggler
Moeder's moeder: Prayer Wheel (NZ) v. Pilgrim's Progress u. Catherine Wheel v. Maxim u. Miss Kate (F-No.2-r)

Vader en moeder

Boven: Deze foto is gemaakt toen Phar Lap al beroemd was.
In de box zijn vader Nightmarch en rechts zijn moeder Entreaty
met veulen. Links een volle zuster van Phar Lap.

Phar Lap nog steeds publiekstrekker
In Australië is men de eigenaren heden ten dage nog steeds dankbaar voor het feit dat ze de resten van de ruin hebben teruggebracht, want daardoor is Phar Lap nog steeds tastbaar aanwezig. Zijn huid is opgezet te zien in het Melbourne Museum, zijn grote hart is geschonken aan het Nationaal Museum in Canberra en zijn skelet staat in het Te Papa Museum in Wellington, Nieuw Zeeland. Duizenden mensen bezoeken jaarlijks de relikwiën van één van de grootste Volbloeds aller tijden. In januari 2006 zouden, voor het eerst sinds zijn overlijden, het hart en het skelet zich onder één dak bevinden. Het hart zou voor een tijdelijke tentoonstelling naar Wellington worden vervoerd, maar dat ging op het laatste moment niet door omdat men een scheurtje in de hartwand had ontdekt. De teleurgestelde Nieuw-Zeelanders zeiden hierna een "gebroken hart" te hebben, want ook zij beschouwen Phar Lap als hun paard. In 2009 is voor een bedrag van ongeveer 250.000 Euro een groot bronzen standbeeld van de vosruin geplaatst in zijn geboorteplaats Timaru. Rondom voorzien van fonteinen rent hij fier over de landkaart van Nieuw-Zeeland.

Standbeeld in Nieuw Zeeland

Boven: Ontwerp voor Phar Lap's standbeeld.

Boven: Het standbeeld werd in 2009 onthuld.

Boven: Phar Lap in brons in volle glorie.

Melbourne Cup 2010
Op 2 november 2010 werd de 150-ste Melbourne Cup verreden. Het was toen tevens 80 jaar geleden dat Phar Lap de Cup had gewonnen en ter gelegenheid daarvan is het skelet van de ruin vanuit Nieuw Zeeland overgebracht naar het Victoria Museum in Melbourne, waar het tijdelijk naast de opgezette huid is geplaatst. Men verwacht 350.000 bezoekers!!!

Huid en skelet

Boven: Phar Lap's skelet.

Boven: Zo is het skelet van Phar Lap opgesteld in
het Museum van Te Papa, Wellington, Nieuw Zeeland.

Boven: Phar Lap's huid is opgezet te zien in
het Victoria Museum te Melbourne, Australië.

Boven: De opgezette Phar Lap heeft een eigen afdeling
in het Victoria Museum.

Boven: Van september 2010 t/m januari 2011 zijn de huid
en het skelet van Phar Lap voor het eerst samen te zien,
in Melbourne, 78 jaar na zijn dood. Dit ter gelegenheid van
de 150-ste Melbourne Cup op 2 november 2010.

Films en boeken
In 1983 is een prachtige film gemaakt over het leven van Phar Lap en de mensen om hem heen. Deze was een aantal jaren geleden nog op de Nederlandse TV te zien. Ook zijn er verschillende boeken over hem verschenen en is er een lied gecomponeerd, getiteld " Phar Lap - farewell to you". Via internet is ook veel over het Australische Wonderpaard te vinden en worden enkele races, waaronder zijn laatste, in beeld gebracht.

Herrineringen aan Phar Lap

Standbeelden en gedenkstenen

Boven: Standbeeld.

Boven: Gedenksteen in Randwick.
Een oude fan laat zich daarbij vereeuwigen.

Films

Boven: Poster van de beroemde Phar Lap-film.

Boven: De sound-track van de Phar Lap-film
is op CD uitgebracht.

Boeken

Boven: Boek over Phar Lap.

Boven: Boek over Phar Lap.

Boven: Boek over Phar Lap.

Boven: Kinderboek over Phar Lap
het wonderpaard.

Diverse

Boven: Postzegels.

Boven: Penningen, etc.
nog steeds te koop via internet

Schilderijen en ansichtkaarten

Boven: E-card van de website van het Melbourne Museum.

Boven: Nog een E-card

Boven: Phar Lap met jockey Jim Pike en trainer Telford.
Bovenaan de aankomst van de Melbourne Cop 1930.

Boven: prent.

Boven: prent.

Boven: prent.

Boven: prent.

Boven: de legendarische Phar Lap.

Phar Lap forever
Phar Lap is lang geleden gestorven, maar in onze herinnering leeft de "Big Red" nog altijd voort. Vooral "down under".

Bronnen:
- diverse websites, waaronder Thoroughbred Heritage (www.tbheritage.com)
- artikel over de X-factor in Draf&Rensport nr. 10 - 2007 (ook te lezen op de website van de Fokkersvereniging www.dutchtrotters.nl)