The Wonder from Down Under: Black Caviar.
Het verhaal over een ongeslagen Australische wondermerrie
Alsmaar winnen
Boven: Black Caviar won bijna al haar koersen met gemak,
meestal zonder aansporing. Ze overklaste alle tegenstanders.
Boven: winnen, als een trainingritje.
In de laatste 21 van haar 25 zeges was
Luke Nolen haar vaste jockey.
Boven: steeds meer fans.
Boven: Gewoon goed vasthouden en winnen .......
Boven: .... ingehouden winnen!!
Boven: Overwinning op de renbaan van Flemington.
Aan de borden te zien was de renbaan blij met
haar deelname.
Boven: Veel beter dan de rest.
Boven: Groot aangekondigd en gemakkelijk winnen.
Boven: poseren bij het droogstappen.
Black Caviar in draf
Speciaal voor de drafsportliefhebbers:
Boven: Wat een mooi monté-paard!!
Boven: Draven voor de duizenden fans.
Boven: Spandoeken met "We love Black Caviar"
en daarmee worden niet de zwarte eitjes van de steur bedoeld.
Gebouwd als een bulldozer, dansend als een ballerina
Een fan zei zo: "Met de look van Tyson maar de bewegingen van Beyoncé."
Black Caviar was een oersterke merrie met een schofthoogte van 1,65 m. Haar optimale race-gewicht bedroeg 565-575 kg en dat is veel voor een renpaard. Ze was een echte krachtpatser. Een mooie merrie met de body van een hengst. Haar verste sprongen zijn berekend op 8,33 m, omdat ze op topsnelheid 24 sprongen over 200 meter maakte. Haar rivalen maken meestal 30 sprongen over dezelfde afstand. Haar snelste 200 m-tijd bedraagt 9,98 seconden en dat betekent een snelheid van 72,14 km/h!!! Dat is twee keer zo snel als de snelste mens, Usain Bolt!
Boven: Wat een mooie schouder, wat een diepe borst met veel plaats
voor haar grote longen en ongetwijfeld reusachtige hart en
wat een krachtige achterhand. Tatootje op de schouder,
een merrie van deze tijd.
Boven: Black Caviar is heel compact gebouwd waardoor ze op deze foto
misschien kleiner lijkt dan ze in werkelijkheid is,
met haar schofthoogte van 1,65 m.
Een typische sprinter, maar wel een grote!
Boven: Ze maakt geweldig grote sprongen.
Boven: Goed zicht op de "motor": haar gigantische kont.
Dit is wat haar rivalen meestal van haar zagen.
Boven: Nogmaals de oersterke billen van Black Caviar.
Zeepaardje
Boven: Black Caviar nam graag een voetenbad in zee,
hier met haar trainer.
Boven: Black Caviar in de zee bij Melbourne.
Boven: Black Caviar gaat "in bad" voor een zwemtraining.
Boven: Black Caviar krijgt zwemtraining op haar entrainement:
krachttraining zonder zware belasting van de benen.
Zalmkleur met zwarte stippen
Boven: De stalkleuren waren zalmroze met zwarte stippen.
Boven:
Als Black Caviar liep, kleurden de volgepakte tribunes zalmkleurig door de roze stropdassen en petjes van de mannen, de roze blouses van de dames en de vele vlaggetjes met de stalkleuren, die bij de ingang waren uitgereikt.
Boven: Er hangt een roze gloed over de volgepakte tribunes.
Boven: Australische fans van de merrie in Ascot,
met de juiste stropdas.
Boven: Deze fans mogen met de jockey op de foto.
Boven: Nog meer fans in stijl.
Boven: Vlaggetjes met "I love Black Caviar",
met een hartje in de stalkleuren.
Boven: "Black Caviar, the best thing since Phar Lap"
staat op het spandoek.
Weet u niet wie Phar Lap was? Kijkt dan op zijn pagina in
deze Hall of Fame van de Internationale Volbloedlegendes.
On Vogue
Boven: Black Caviar was het eerste paard dat verscheen op de cover
van fashion magazine Vogue in Australië.
Black Caviar was heel kalm toen ze voor de Vogue fotograaf moest poseren met het Australische topmodel Julia Nobis voor de cover van het december 2012-magazine.
Black Caviar stond erbij alsof het haar dagelijks werk was.
"Black Caviar certainly knows when the lens is focused on her, and it's terrific to celebrate her beauty, rather than just her speed," zei editor-in-chief Edwina McCann.
Boven: Dames onder elkaar.
Royal Ascot
Boven: Black Caviar (Nelly) stapt in haar "maatpak" in het vliegtuig
naar Engeland
voor een race op Royal Ascot. 30 uur later kwam ze in Engeland aan na een reis van 16.000 km, die ongeveer 130.000 Euro had gekost. Nu konden ook de Engelsen met eigen ogen genieten van het beste renpaard ter wereld.
Boven: Slechts éénmaal kwam Black Caviar buiten Australië aan
de start
en dat was op 23 juni 2012 in de Jubilee Stakes op Ascot,
voor 80.000 toeschouwers.
Het werd een spannende strijd.
Boven:
Natuurlijk won ze, maar .... het scheelde een haar ...
Boven: Haar beste race was die, welke ze bijna verloor door een fout van haar jockey Luke Nolen.
Voor de eerste maal op Ascot dacht hij op vijftig meter voor de finish
dat hij er al was en zette zijn handen stil. Gelukkig bemerkte hij zijn
vergissing op tijd en wist hij met Black Caviar toch nog de Jubilee Stakes te winnen.
De finishlijn redde de combinatie. Het verschil was niet meer dan een half hoofd. Iedereen kwam met de schrik vrij. Zelden klonk er zo veel gejuich vanaf de tribune. De meegereisde Australische supporters waren door het dolle heen. De Queen of England Elizabeth II kwam zelfs vanuit haar Koninklijke loge naar beneden om met Black Caviar op de foto te kunnen.
Boven: De Koningin van Groot-Brittanië ontmoet de Koningin van de Rensport.
De man met de hoge hoed heeft een "foute" stropdas om:
verkeerde kleur en verkeerde stippen.
Waarschijnlijk is hij kleurenblind.
Boven: Jockey Luke Nolen krijgt een ereprijs van Koningin Elizabeth II.
Boven: Spotprent van de twee Koninginnen.
(Alleen zitten er geen zwarte stippen op haar roze onderbroek)
De BBC zond ook beelden uit van het Federation Square in Melbourne. Dit plein is vergelijkbaar met de Coolsingel of de Dam. Het was daar 01.00 uur in de nacht. Het plein stond vol enthousiaste supporters, die de verrichting van Black Caviar in Engeland volgden. Een geweldig gejuich klonk op uit de menigte toen via een groot scherm de overwinning van hun favoriet te zien was.
Nog 3 overwinningen in 2013
Na een half jaar niet te hebben gekoerst was de merrie weer in topvorm gekomen en de 23e overwinning van Black Caviar is probleemloos behaald op 15 februari 2013. In een nieuw baanrecord over 1000 meter was zij iedereen te snel af. Na de start nam ze de kop en met iedere galopsprong bouwde zij haar voorsprong uit. De 24e en 25e overwinning volgden al snel. En steeds met het grootste gemak.
Boven: Foto van de 25e en laatste zege op de renbaan Royal Randwick
te Sydney
voor meer dan 25.000 wild enthousiaste toeschouwers.
Ze won weer gemakkelijk, op 14 april 2013. Deze Groep-I ren
was met een miljoen Australische dollars gedoteerd, met de
helft
voor
de winnaar en dat is ca.
€ 400.000.
Er werden plannen gemaakt voor nog een start in Brisbane (in mei 2013) en Ascot (opnieuw de Jubilee Stakes in de UK in juni), gevolgd door een dekking door de crack Frankel in Engeland. Dit zou de gedroomde afsluiting zijn van haar fantastische carrière, maar ..............
Het Einde
|
Boven: Trainer Peter Moody heeft een persconferentie aangekondigd op 17 april 2013 en vertelt het verzamelde journaille dat de carrière van Black Caviar voorbij is. Dit was Wereldnieuws in alle rensportlanden, tot zelfs in Nederland.
Links staat mede-eigenaar Neil Werret.
Vol ongeloof van de buitenstaanders en volkomen onverwacht hebben de eigenaren en trainer besloten om Black Caviar met pensioen te sturen.
Na haar laatste ren is ze medisch onderzocht. De resultaten van de bloedwaarden en chiropractisch onderzoek waren van dien aard dat stoppen noodzakelijk werd gevonden, omdat met niet het risico van een nederlaag wilde nemen.
Het was een moeilijke beslissing. Brisbane (in mei) en Ascort (juni in de UK) waren vorige week nog serieuze opties. Maar na 25 overwinningen op rij was het genoeg geweest. Op zich was haar terugkeer op de renbaan na haar avontuur in Ascot in 2012 al een mirakel. De drie extra rennen van 2013 waren een cadeautje. Men wilde haar vooral ongeslagen laten stoppen.
|
Boven: Na de persconferentie werd deze foto gemaakt met
alle eigenaren naast hun merrie: Werrett Bloodstock Pty Ltd,
Mr. G.J. and Mrs. Wilkie, Mrs. P.A. Hawkes,
Mr. C.H. and Mrs. Madden,
Mr. D.M. and Mrs.
Taylor. Links staat trainer Peter Moody.
Webshops en Memorabilia
Het management van de merrie zorgde voor de publiciteit en op de eigen website werden via de webshop tientallen roze/zwarte voorwerpen aangeboden, van stropdassen tot potjes hoevenvet, van pennen tot schilderijen en posters. Ook anderen liften op de hype mee. Een daarin gespecialiseerd bedrijf biedt onderstaande memorabilia aan. En nog veel meer.
Boven: The Wonder from Down Under, met haar eerste 20
overwinningen opgesomd.
Leuk voor op kantoor.
Deze ingelijste limited edition kost ca. € 600.
Boven: Mooi voor aan de wand. Kost ca. € 1.300.
Boven: poster van de overwinning in de Diamond Jubilee Stakes
in Ascot in juni 2012.
Boven: The Legend, met al haar 25 zeges.
Boven: Herinneringsbord met de hoef-ijzers waarop ze de
Newmarket Stakes en de William Reid Stakes heeft gewonnen.
Dit bijzondere bord werd geveild ten bate van het
Australische Kinderkanker Fonds.
Boven: Zanger Ted Egan produceerde een CD-tje.
Boven: Een taxi-chauffeur verfde zijn auto in de stalkleuren.
Boven: "Black Caviar retires" leest trainer Moody in de krant
over het
afscheid van zijn merrie. En zij zegt (vrij vertraald):
"Of afscheid nemen moeilijk is? Schat, ik heb in de races
al van meer paarden afscheid genomen dan wie dan ook."
Boven: Er werden in Australië rond 2013 ook postzegels
van Black Caviar uitgegeven.
Afscheid van de fans
Omdat haar vertrek zo plotseling kwam, is er 2 weken later
een speciale afscheidsceremonie gehouden op de renbaan.
De entree was gratis en daarvan hebben duizenden extra fans
gebruik gemaakt, waarbij veel jeugd.
Boven: Het team rond Black Caviar:
verzorgster, trainer en jockey.
Boven: de merrie paradeerde langs het publiek.
Boven: De wondermerrie draafde nog eenmaal voor de tribune langs.
Boven: Daarna te voet langs de fans in de paddock:
Vaarwel Black Caviar.
Boven: de merrie is heel rustig en heel aaibaar.